Voor eerdere diensten klik hier:

Zondag 1 na Kerstfeest, Oudjaar 2017 in de Lutherse kerk te Zeist 
Organist: Elzien de Groot

Orgelspel
 
Afkondigingen.

Herman Hamers, de voorzitter van de kerkeraad, gedenkt ds. Ton Voerman, die op 24 december 2017 is overleden, en gisteren begraven...

Stilte

Onze Hulp is in de Naam van de Heer         
die hemel en aarde gemaakt heeft.     

Heer, vergeef ons al wat wij misdeden         
en laat ons weer in vrede leven.         
Amen.

Zo lief had God deze wereld, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat ieder die in Hem gelooft aan het verderf ontkomt, en eeuwig leven hebben mag!

Introïtus: Ons introïtuslied is lied 786

Laten we de Heer aanroepen om ontferming met de nood van deze wereld, - die is groot - overal oorlogen en rampen, 
maar laten wij dan ook Zijn Naam prijzen,
omdat er aan Zijn barmhartigheid geen einde komt!



Zondagsgebed:
Heer van ons leven,
van onze tijd en van onze eeuwigheid,
draag ons door de jaren heen naar Uw huis,
in de Geest van Jezus onze Heer.
Amen
 
Lezing Oude Testament : Jesaja 61:10 – 62:3
Dit is een deel van een profetie, die in zware tijden toch grote blijdschap aankondigt. Vandaar dat deze lezing graag wordt gelezen in de kersttijd. Ik lees U:
10 Ik vind grote vreugde in de HEER,
mijn hele wezen jubelt om mijn God.
Hij deed mij het kleed van de bevrijding aan,
hulde mij in de mantel van de gerechtigheid,
zoals een bruidegom een kroon opzet,
zoals een bruid zich tooit met haar sieraden.

11 Want zoals de aarde haar gewassen voortbrengt,
zoals een tuin het gezaaide laat ontkiemen,
zo laat God, de HEER, gerechtigheid ontkiemen
en glorie voor het oog van alle volken.

Een volgende profetie: Vreugde over Jeruzalem

62: 1 Omwille van Sion zal ik niet zwijgen,
omwille van Jeruzalem ben ik niet stil,
totdat het licht van haar gerechtigheid daagt
en de fakkel van haar redding brandt.

2 Alle volken zullen je gerechtigheid zien,
alle koningen je majesteit.
Men zal je noemen bij een nieuwe naam
die de HEER zelf heeft bepaald.
3 Je zult een schitterende kroon zijn
in de hand van de HEER,
een koninklijke tulband
in de hand van je God.

Zo is ook de belofte die we wachten, we zingen: lied 848



Epistellezing : Galaten: 4: 1 – 7
De schrijver zegt dat wij In Christus Jezus allemaal kinderen van God zijn, door het geloof, en dat man of vrouw, slaaf of vrije, daar geen verschil in maakt.                                        
4:1 (Ik bedoel dit:) zolang een erfgenaam onmondig is, verschilt hij in niets van een slaaf, ook al is hij reeds de eigenaar van de hele erfenis.
2. Hij staat onder voogdij en toezicht tot het door zijn vader vastgestelde tijdstip is gekomen.

3. Op dezelfde manier waren ook wij, toen we nog onmondig waren, onderworpen aan de machten van de wereld.
4. Maar toen de tijd gekomen was, zond God Zijn Zoon, geboren uit een vrouw en onderworpen aan de wet,
5. maar… gezonden om ons vrij te kopen van de wet opdat wij Zijn kinderen zouden worden.

6. En omdat u Zijn kinderen bent, heeft God ons de Geest van Zijn Zoon gegeven, die ‘Abba, Vader’ roept.
7. U bent nu geen slaven meer, u bent kinderen van God en als Zijn kinderen bent u erfgenamen, door de wil van God.

Psalmwoord : Halleluja. De Heer is Koning, met hoogheid is Hij bekleed, de Heer is met macht bekleed en omgord. Vast staat de wereld, zij wankelt niet.
Uw uitspraken zijn betrouwbaar. Heiligheid is van Uw huis het sieraad, Heer, tot in lengte van dagen. ps 93: 1 en 5
HALLELUJA!


God als Vader, dat geeft aan dat er een relatie is. Het gaat niet alleen om een Heer met Zijn vazallen, maar we mogen denken aan een Vader met jonge, én volwassen kinderen. We zingen: Lied 981  

 

Het Heilig Evangelie staat geschreven bij: Lucas 2: 33 - 40
Jozef en Maria zijn met het kind in de tempel, en doen wat er gedaan moet worden. Ze geven hem aan bij de burgerlijke stand, zou je kunnen zeggen, alleen gaat het hier om de tempel. Daar hebben ze een onverwachte ontmoeting, met een oude heilige, die van God had gehoord, dat hij niet sterven zou voordat hij de Messias had gezien. Zodra hij Jezus ziet, barst hij in gejubel uit, en zegt: Heer, kom me nu maar halen, want mijn ogen hebben Uw heil gezien.
33 Zijn vader en moeder waren verbaasd over wat er over Hem werd gezegd.
34 Simeon zegende hen en zei tegen Maria, Zijn moeder: ‘Weet wel dat velen in Israël door Hem ten val zullen komen of juist zullen opstaan.    Hij zal een teken zijn dat betwist wordt,
35 en zelf zult u, als door een zwaard, doorstoken worden. Zo zal de gezindheid van velen aan het licht komen.’

36 Er was daar ook een profetes, Hanna, de dochter van Fanuel, uit de stam Aser. Ze was hoogbejaard; vanaf haar huwbare leeftijd had ze zeven jaar met haar man geleefd,
37 en ze was nu al vierentachtig jaar weduwe.        Ze was altijd in de tempel, waar ze God dag en nacht diende met vasten en bidden.
38 Op dat moment kwam ze naar hen toe, bracht hulde aan God en sprak over het Kind met allen die uitzagen naar de bevrijding van Jeruzalem.

39 Toen ze alles overeenkomstig de wet van de Heer hadden gedaan, keerden ze terug naar Galilea, naar hun woonplaats Nazaret.
40 Het Kind groeide op, werd sterk en was begiftigd met wijsheid; Gods genade rustte op Hem.

Zalig die het Woord van God horen en er gehoor aan geven!


Credo:  In de Kersttijd staan we stil bij de geboorte van Jezus Christus, onze Heer, maar we kijken vooral halsreikend uit naar Zijn komst op de wolken, met toeters en bellen, bazuingeschal en vuurwerk, waar al onze oudejaarsvuurwerkshows bij in het niet vallen.  

We zingen ons credo: Lied 663

Preek
Genade zij u en vrede van God onze Vader en van Jezus Christus, onze Heer, door de Heilige Geest.

Lieve gemeente, lieve vrienden en zusters,

Het is goed dat wij aan het eind van het jaar worden bepaald bij een nieuw begin.
Een begin dat geen eind heeft…
Een begin, dat ons leven verandert.
Een wonderlijke geboorte, engelenzang, en al dat meer, en dan… dan de dagelijkse gang van zaken.
Het kind moet worden aangegeven. Het kind moet worden gegeven, gegeven aan God.
Want hij is het eerste kind, het eerste mannelijke kind dat uit deze moeder geboren wordt.
En dan behoort Hij God toe.  Als het om een dier was gegaan, dan zou hij geofferd moeten worden in de tempel. Maar nu het om een mens gaat, mag er een offer gebracht worden in zijn plaats, in dit geval twee tortelduiven, omdat Jozef en Maria niet tot de rijke mensen worden gerekend.
Vreemd genoeg vertelt Lucas niets over de drie koningen, of de vlucht naar Egypte.
Nee, als het Kind 8 dagen oud is moet hij worden besneden, dat is Zijn deel aan het offer, en dan krijgt Hij ook Zijn naam. Jehoshuang, Jozua.
De Aanwezige redt. De mensen mogen denken dat Hij is vernoemd naar de Jozua die na Mozes’ dood het volk de woestijn uit leidt, en in het Beloofde Land brengt, maar Maria en Jozef weten wel beter. Dit is de Naam die een belofte is.
De Naam die de Engel al lang geleden heeft genoemd aan Maria.
En daar is Maria dan met man en Kind in de tempel. Of… daar is Jozef met vrouw en Kind in de tempel. Het is maar hoe je het bekijkt.
Dat bepaalt wat je ziet.
De mensen daar zien een klein gezinnetje.
Heel gewoon. Maar twee mensen zien meer.
Simeon ziet, weet, schouwt dat dit gewone Kindje de vervulling is van de belofte die God hem heeft gedaan. Hij zegt niet: o, geweldig, laat mij nog tien, twintig jaar leven, God, dat ik de verlosser aan het werk mag zien… Nee. Hij heeft dit prille begin van de vervulling van de belofte gezien, en zijn geloof is zo groot, dat dit voor hem genoeg is. Laat me nu maar gaan, Heer.
Dit is geweldig. Dit is genoeg.

En ook Hanna, haar naam vertelt ons dat ze leeft van de genade, komt er bij staan, en loopt over van enthousiasme. Ze looft God, en vertelt over het Kind, aan ieder die het horen wil.
Lucas vertelt veel over haar. Ze is belangrijk voor hem. Ze is dik in de honderd. Toen ze jong genoeg was om te trouwen zal ze 12, 13 jaar geweest zijn. Dan is ze 18 of 19 als ze weduwe wordt, en haar leven aan God wijdt. 84 jaar geleden was dat, dus reken maar uit… Minstens 102 jaar is ze. Minstens.
Een heilige, dat mag je wel zeggen. Dochter van Fanuel, en dat betekent: van God gegeven.
Uit de stam van Aser, hetgeen betekent: gelukkig, of gezegend.
Me dunkt, dat is nogal wat. Ze is duidelijk iemand die geroepen is om dicht bij God te leven.
Vasten en bidden vult haar dag. Maar niet alleen dat, want ze heeft in heel de stad haar contacten.
Mensen die, net als zij, uitzien naar de komst van de Messias.
En daarmee staat ze ons heel na.
Want juist in deze kersttijd zien wij uit naar de Komst van de Messias in eeuwigheid.
We hebben vorige week met Simeon en Hanna de komst van de beloofde Messias gevierd.
Niet als een Kindje, een man op den duur, die lang geleden is geboren, gestorven en opgestaan.
Maar de vervulling van een plechtige belofte.
We mogen wel stellen dat Jezus, die in Zijn leven en sterven aan het kruis, zoveel gerechtigheid bracht, Zelf het sieraad is waarmee Sion, Jeruzalem, getooid zou worden.
Sommigen zagen dat, anderen geloofden er niets van. Dan gaat er een mes door je ziel.
Nog erger is, dat Maria het zelf op een gegeven moment ook even niet meer ziet, en zich laat meeslepen door de andere kinderen, die Jezus willen laten opsluiten als een gek. Dat doet pijn, als een kind, waar je zoveel van verwacht had, een mislukkeling (b)lijkt te zijn. Dat kerft in de vezels van je ziel!
En toch… Later staat ze wèl bij het kruis.
Wij herkennen nu in Jezus de bron van gerechtigheid voor Israël, Jeruzalem, Sion en deze wereld. Ook voor onze wereld. Want Alle volken zullen je gerechtigheid zien, staat er,
alle koningen je majesteit.
Men zal je noemen bij een nieuwe naam,
die de HEER zelf heeft bepaald. Dat geldt voor Jezus, maar dat geldt ook voor ons…
Tegen de een zal Hij zeggen: “Mijn lieve kind”, tegen de ander: “Stralende schoonheid”, en wat er dan verder ook maar bij je past.
Dan kan ook ons leven een sieraad zijn in Gods hand.
Als een diadeem, of een rijk versierde tulband.

Dat kan, als wij niet in het verleden of in het heden blijven hangen, kijk niet om, aan het eind van het jaar, maar kijk vooruit naar Gods toekomst. Wij vieren op 6 januari de Epifanie.
De openbare troonsbestijging van Jezus, onze Heer. Daar leven we naar toe, daar zien we naar uit. Als we een beetje Hanna zijn, een beetje Simeon (en dat betekent: verhoring van een gebed!) dan zullen we de tekenen van Gods aanwezigheid in ons leven en in onze wereld zien.
Net als Hanna, net als Simeon.
In het kleine, het verborgene, is God aan het werk.
En dan zijn wij ook kinderen van God, om Jezus’ wil. Dan is Jezus niet alleen onze redder, maar ook onze vriend, niet alleen onze Heer, maar ook onze geliefde, in de Geest die leven geeft.
We mogen Abba zeggen, tegen God.
Zoals onze kinderen ons Vader, Moeder noemen.
Een dezer dagen las ik een stuk, van een geleerd heer, die schreef dat Abba NIET Pappie betekent, wat er de laatste jaren van wordt gemaakt in domineesland, maar dat het een respectvolle term is om je vader aan te spreken.
Dat kàn natuurlijk ook Pappa en U zijn.
Zo werkte het in ons gezin.
Of het nu het een is of het ander, zeker is dat het gaat om een relatie. Een relatie, waarbij je aanspraken kunt laten gelden. Dat is niet niets. Je bent erfgenaam. Je houdt er iets aan over.
Maar om die aanspraken te verzilveren, moet je wel groeien in het geloof, moet je volwassen worden in het geloof, zoals we lazen in de brief aan de Galaten.  
En daarom kijken we op deze laatste dag van het jaar 2017 niet achteruit, maar we kijken vooruit.
Lees je Bijbel, bid elke dag, als je groeien wilt.
U kent dat versje wel. Of je nu jong bent, of hoogbejaard, we kunnen verwachten de Messias met onze eigen ogen te gaan zien. In dit leven, of in het volgende. In dit jaar nog, je weet maar nooit, of in het volgende…
En als we Jezus op de wolken zullen zien komen, wat een dag zal dat zijn! Wat een vreugde.
Laten we ons best doen om te groeien in geloof en liefde, laten we bidden en werken, zoals het ons gegeven is, en dan zijn ook wij erfgenamen van de belofte, mensen die recht hebben op een plaatsje in Gods komen koninkrijk.
En de vrede van God, die veel belangrijker is dan het allergrootste verstand, zal ons deel zijn in eeuwigheid.
Amen.

Muziek

Gods liefde is groot en strekt zich uit tot alle mensen,
   wij kunnen daarin delen:

dag aan dag met vriendelijkheid en aandacht,
geld en geduld… Nu kunnen we er gestalte aan geven, als een goed begin, in de collecte.

Na het gebed over de gaven zingen wij: lied 93: 1 en 4

Collecte  Voor de Algemene Middelen en voor de Stichting Het Evangelie in Spanje. :-)

Gebed over de gaven

Dank Heer, voor alles wat U ons dit jaar gegeven hebt aan gezondheid en liefde, aan vriendschap en zegen, aan geld en goederen. Wat wij hiervan in de collecte hebben gedeeld met anderen dragen wij aan U op, en wij vragen Uw zegen over onze gaven en over ons zelf, door Jezus Christus, onze Heer. Amen

Lied 93: 1 en 4

Voorbeden

Laten we danken en bidden:
God van de grote beloften, die U waar maakt, telkens weer, wij danken U voor de mensen die over U spreken.     
Open ook ons de harten en de tong om dat te doen, in geloof en simpel vertrouwen dat het goed komt. Dicht bij U.
God van heel de wereld, wij danken U voor het afgelopen jaar, met alle mooie dingen, met alle verdriet en gemis, dat er ook was en is.
Wij staan met open handen voor het nieuwe jaar, en wij bidden U, ga daarin met ons mee.
U kent ons persoonlijk leven, U kent onze zorgen voor deze wereld, waarin we ons zo onmachtig kunnen voelen om verschil te maken.
Met permissie: we voelen ons vaak zo machteloos als Jezus aan het kruis.
En toch heeft Hij de wereld verlost door Uw wil te doen, door te accepteren wat Hem overkwam, en door te bidden voor Zijn belagers.
Door los te laten, door te accepteren, door in liefde te pleiten voor hen die Hem dat aandeden.
Heer, onze koster Teun is ernstig ziek...hij is op dit moment net uit het ziekenhuis, U weet daar alles van. Wees bij hem, ga op de rand van zijn bed zitten, en verlos hem van zijn angsten, zijn pijn.
Houd zijn hand vast, en zeg hem dat het goed is.
Ook Leny heeft het moeilijk... Heer, steek haar Uw andere hand toe. Houd ook haar vast, dat ze niet verdrinkt in wanhoop en onrust.

Wij bidden U ook voor mevrouw en mijnheer Kaatman, in hun nieuwe verblijfplaats, waar alles nog zo nieuw en niet gewend is. Zegen hen ook daar. Voor mevrouw Janssen in het verpleeghuis vragen wij om Uw zegen.
Voor Wilma, die we hier elke zondag missen, zoals zij ons mist, bidden we ook.

Voor al deze lieve mensen, hier en in ons hart, bidden wij U, dat U hun eenzaamheid wegneemt, en hun zielen doet groeien naar U en naar elkaar toe.
Voor de toekomst van deze gemeente bidden wij. Wees hier aanwezig, alle dagen van ons leven. En doe ons, net als de jonge Jezus, groeien in geloof en liefde en in wijsheid.

Dan zeggen we, met Hem en door Hem:
Onze Vader, die in de hemel zijt,
Uw Naam worde geheiligd, Uw Rijk kome,
Uw Wil geschiede, zoals in de hemel zo ook op aarde.
Geef ons heden ons dagelijks brood
en vergeef ons onze schulden,
zoals wij vergeven onze schuldenaren
en leid ons niet in verzoeking,
maar verlos ons van het kwade,


Ons slotlied is lied 904:2
Na de zegen, zingen we, in plaats van het ‘Amen’  vers 1 en 5...

Zegen:
Ga dan heen in de vrede Gods die elk verstand te boven gaat.
Hij zal uw uitgang en uw ingang bewaren,
in droeve dagen en in dagen van grote vreugde.
Zo zal Hij u trouw zijn en u bewaren
van nu aan tot in alle eeuwigheid.
Ga en draag de zegen van God als een sieraad het nieuwe jaar in.
†  In de Naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen.

Lied 904: 1 en 5

....

Wij wensen iedereen een gezond en gezegend 2018 en een mooie jaarwisseling!

Foto's van organist Elzien de Groot!