Zondag 19 na Trinitatis 6 october 2024 was een intensieve dag, die begon met het gemeentefeest van de Lutherse gemeente hier. De Singelloop was al begonnen voordat ik om kwart voor tien het pand verliet. Om half drie ging ik weer huiswaarts, en ja, ik was toe aan rusten. De feestelijkheden waren goed georganiseerd, maar je loopt toch heel wat af. Omdat het helder weer was, dacht ik tegen het eind van de middag nog wat fotootjes te kunnen maken van het panorama op vanaf het dag. Zie bleven niet zo goed uit te lijnen, ik ben de hele avond bezig geweest met de eerste serie. En dus is de dag om, maar die was wel leuk. Goed te weten dat alle kinderen weer even in het land zijn. :-)
5 october 2024 Je houdt het niet voor mogelijk!!!
Net had ik mijn eerste Onze Vader gebeden (dus ik was juist wakker), en daar ging de bel! Dus ik schiet snel iets (meer) aan, en ik ga
rustig de trap af, ondanks het herhaalde bellen... (Want risico's loop ik
liever niet meer op de trap.) En wat krijg ik van een gehaaste, maar vriendelijke bezorger??? Een nieuwe prullenbak met bloemen er in. (Een top-manier om ze
onderweg goed te houden, want er zit een flinke plas water in!) Schaterend haalde ik de bloemen naar binnen, terwijl de bezorger doorreed, met een hele staart andere auto's achter hem aan...
(die konden er niet langs...)
Drie keer bloemen in een week, terwijl ik er normaal nog geen drie keer in een jaar krijg... Er zat een kaartje bij van vrienden waar ik ook een
Lourdes-relatie mee heb. Zo lief! Giechelend en schaterend heb ik ze vaas-klaar gemaakt, en geschikt.
Het salon-tafeltje moest ik nu uittrekken. De eerste vaas was al verhuisd naar de theetafel.
De Heer heeft een gigantisch gevoel voor humor, en ik ga lang van de bloemen genieten.
Een paar bloemen prijken nu naast me bij de computertafel... Lachen toch! Deze dag kan
niet meer stuk.
V.l.n.r. op datum van binnenkomst.
Maar allemaal evenzeer gewaardeerd. Joepie!
En nu maar vrolijk aan het werk!!!
Dat deed ik. Vanavond dacht ik nog even luxe in bad te duiken en de haren te
wassen, maar al begón het water lauw, snel werd het koud. Tja. Oeps. Dan maar
niet.
4 october 2024 Voor velen is het Dierendag! Om ze wat te verwennen, om goed voor hen te zijn... en om je te herinneren dat Sint Franciscus ons leerde om alle schepselen Gods als een kostbaar geschenk en een verantwoordelijkheid te ontvangen. Ontvangen deed ik ook vandaag: een telefoontje om een afspraak te maken voor een kleine ingreep aan die rechter ringvinger. Half november moet ik om kwart over zeven al in de kliniek in JodWeeDee zijn. Ik mag hopen dat er voor zevenen al een bus daarheen rijdt. (Balen dus!) Later belde de buurman aan met een Brievenbuspakketje dat niet door mijn brievenbus kon, en door de postbode dan maar in zijn brievenbus gedumpt was. Het bleek een bosje roosjes met wat groen en roze gips te zijn. Heel lief. Ik ben deze week wel verwend. De lezing waar ik gisteren veel woordjes voor had opgezocht, ligt nu klaar. Een heel werk, maar wat bén ik blij dat MLS is omgezet in Word!!! Wat een luxe. Dus ik ga, een beetje laat, met vreugde in het hart slapen.
3 october 2024 Veel gerommel voor het huis door werkzaamheden. Ik had de mijne, al ben ik ook even naar de Twijnstraat gelopen voor de beweging, de rest van de dag was ik aan de PC gekluisterd. Maar ik ben lekker opgeschoten.
2 october 2024 Vandaag had ik een afspraak met de tandarts. Daar had ik wel tegenop gezien, want de tandhygiëniste had een flink aantal punten van aandacht aangestipt voor de tandarts. Maar: 'Zoals Ma de dingen ziet, zo ziet Pa de dingen niet', als ik vrij mag citeren. Zij had de aantekening gemaakt dat er zeker een uur nodig was, hij liep de puntjes langs, en zei geruststellend: Dat zijn complexe ingrepen, waarvan het de vraag is of je gebit er beter van wordt. Het is al mooi wanneer het niet verder achteruitgaat, en dat heb je zelf in de hand, door heel goed te poetsen. Vrolijk verliet ik de practijk, en liet een passerend moedertje door een kwinkslag schateren. Een mooi begin van de middag. Omdat de PC meende te moeten updaten <en daarna alle veranderingen te moeten weggooien, dat kan ik het ding niet afleren> ging ik maar wat opruimen, en al doende meer rommel te voorschijn halend dan ik weg werkte. Tijd om naar de keuken te gaan, lijkt me. En toen... toen stond er iemand met een bos bloemen voor me. Zó lief! Dus die heb ik eerst maar vaas-klaar gemaakt. Ze prijken in de achterkamer, waar het tafeltje eigenlijk te klein is, want er staat ook een grote plant op, die de lucht zou moeten zuiveren... Maar leuk is het wel. Bijna half tien. Ik ga maar weer eens serieus aan het werk. ;-)
1 october 2024 Vanmorgen had ik een heel lang en gezellig gesprek met mijn kleindochter in Finland! Ze geniet er volop van de natuur en van de heel andere cultuur. Het was echt leuk, om zo rustig 1 op 1 te praten over de studie, de medestudenten en haar leven daar. :-) Vanmiddag moesten er dingen geregeld worden, en dan maar wachten tot je (niet) wordt terug gebeld. Intussen was er genoeg te doen, maar ik heb niet het gevoel dat er veel uit mijn handen is gekomen. Het leven is interessant, dat wel. Er moet ook vooruit gewerkt worden. Morgen beter.
30 september 2024 Heel lang geleden, in 1936, trouwden op deze datum mijn ouders. Intussen vieren ze een ander Feest. Want dat gaat, zegt Ton, als maar door. Voor mij was het een werkdag. Een paar klusjes, wat heen-en-weer, en de financiën van de laatste twee en een halve maand staan weer bijna helemaal in de PC. Maar nu begin ik slordig te worden, dus ik stop maar even... Morgen nog even verder.
Zondag 18 na Trinitatis 29 september 2024 Hoewel er een muzikaal mooie dienst was in de Lutherse kerk waar ik graag heen was gegaan, stuurde de Heer me naar de Walen, en met reden. Na het koffiedrinken ging ik vrij snel door naar huis, om een en ander te pakken, en daarna naar Amsterdam, voor de dienst met de Charismaatjes. Altijd een warm bad. :-) Vervolgens wipte ik even aan bij Parel en René, om wat lekkers neer te leggen. Mijn co-moeder had er een feestje, dus haar heb ik ook heel even gezien en gesproken. Ik werd door Parel verwend met héél erg lekkere calamares, echt, bijzonder, etc. Dus morgen maar even niet op de weegschaal. ;-) En vanavond maar eens op tijd naar bed. Dan kan ik morgen weer fris en fruitig aan het werk. Het was een rustdag, maar ik heb wel ruim 9200 stappen gezet, en dat is voor mij niet weinig. Een fijne dag. Morgen is het 88 jaar geleden dat mijn ouders in het huwelijk traden. En anders was ik er niet geweest. :-) 'Viert uw vierdagen', haalde straks de man van mijn jongste nicht van moederskant aan. Een Bijbeltekst die ik heel regelmatig van mijn vader hoorde, lang geleden! (Nahum 1:15)
28 september 2024 Klusjesdag. Er lag nog een grote was, die heb ik maar eens op hoge temperatuur gewassen, dat is ook wel eens goed voor de wasmachine. In de middag was het zonnig en droog, dus ik hing een en ander buiten. Het was bijna droog aan het eind van de middag. De rest moest binnen. Minstens vier ouderwetse stekkers heb ik vervangen door eurostekkers. Ik vrees dat ze alle tien wel opkomen. 's Avonds de haren gewassen, etcetera.
27 september 2024 Het is de dag waarop mijn vader stierf. We waren er bij, en het was goed. Vandaag moest ik al om kwart voor elf bij de tandhygiëniste zijn, en aangezien het stormde, en er windstoten waren, vond ik het niet raadzaam om met de fiets te gaan. Vallen met de fiets is toch wel een schrikbeeld voor mij geworden. Slechte ervaring! Maar dat betekende dat ik moest rekenen op een kleine drie kwartier lopen. Er viel van alles uit de bomen! Maar ik kwam onderweg wel een winkel tegen, waar ik een paar sleutels bij kon laten maken, :-) en een paar euro-stekkers kon kopen. Dus ik kan weer knutselen. Ik heb verschillende lampen die nog uitgerust zijn met zo'n dikke ronde stekker, en die kun je niet overal in steken... Op de terugweg had ik wel behoefte aan iets ter versterking, ik passeerde een vriendelijk ogende gelegenheid met duurzame kenmerken, maar achteraf bleek een goed, maar niet bijzonder, kopje koffie met een echt lekker gebakje bijna een tientje te kosten. Daar ga ik dus niet meer naar binnen. Ach, ik liep er prima op naar huis, en daar vulde ik de maaltijd aan. Vanmiddag heb ik de hele tijd achter de PC gezeten om nuttige dingen te doen, en nu ga ik naar de keuken, want die winterwortels moeten wel gekookt worden.
26 september 2024 kon ik tussen de (flinke) buien door beleven. Met de predikant heb ik in de Pieterskerk een tijdje geworsteld met de vraag hoe we de gegevens van website van de kerkelijke gemeente konden bijwerken. Gelukkig had ik al een paar pogingen gedaan, dezer dagen, dat hielp wel. In principe kan hij het nu verder zelf. Verder was het postdag, maar ik had woensdag al veel in orde gemaakt, dus ik hoefde alleen de afdeling buitenland nog te doen. Alle post was dit keer op tijd weg. Hoera! Er was een bijeenkomst waar ik materiaal voor zou leveren, maar die was afgezegd, alleen wist ik dat niet; gelukkig kon ik de spullen wel kwijt. En weer was ik net binnen voor het echt begon te regenen. Maar ik hoorde wel druppels vallen, en ik kan de bron niet vinden. Heel verontrustend. Ik houd niet van dit weer!
25 september 2024 gaf me veel vitamine
F! Allereerst kwam zoonlief op een drafje langs om me te helpen met het opmaken
van het bed. Heerlijk, wat zal ik aanstonds lekker slapen! Alleen... de sleutel
van de voordeur brak af, dus dat was wel een uitdaging, voordat we naar boven
konden. Natuurlijk is het die handige zoon van me wel gelukt om het
sleutelrestant te verwijderen. Het duurde alleen even. Hij ging op een
drafje weer terug naar zijn werk.
Ik moet nog wel wat opruimen, maar dat lukte nu even niet meer. Komt goed.
Verder waren er wat telefoontjes, waardoor ik afspraken moest maken, en ik moest
wat vooruit werken, maar vanavond had mijn dochter daarginds ook even tijd voor
me, dus dat was heel gezellig. :-) Verder allerlei kleine klusjes, een tocht
naar de brievenbus leverde een alleraardigst gesprek op met een veel verdere
buurman (we bleken veel gemeen te hebben!), en ik heb verder ook niet stil gezeten,
en nu is de dag alweer voorbij. .
24 september 2024 vloog voorbij, dus voordat ik de bladeren op het platje in een vuilniszak kon doen, begon het te regenen. Boodschappen doen was een natte bedoening geweest, als er niet een lieve engel naast me was komen lopen met een paraplu. Ze heeft me helemaal thuis gebracht, zo lief! Verder keek ik wat TV en ging ik verder met foto's.
23 september 2024 werd gedomineerd door de begrafenis van de partner van een dierbare vriend. Om half twaalf zou de dienst in de Domkerk beginnen, maar omdat beide mannen heel veel mensen ken(d)nen, was ik er vroeg; ook een half uur van tevoren was de kerk al goed gevuld. Het was een prachtige dienst. Dat was te verwachten. Maar het deed goed. Wel grappig: een van de microfoons deed het niet goed, in elk geval was die niet goed te verstaan in het vak waar ik zat. Ik viste mijn gehoorapparaat uit mijn tas. Dit jaar had ik het nog niet gebruikt, dus... nieuwe batterijen. Had ik ook. En dat hielp. Toen ik zag dat mijn buurvrouw ook moeite had met verstaan, bood ik een van de gehoorapparaatjes aan, en de wereld ging weer voor haar open. Na afloop zei ze dat ze nu echt naar de audicien zou gaan... ze was overtuigd van het verschil. :-) De dienst duurde twee uur, van condoleren kwam niets, te veel mensen, dus na een praatje hier en daar ben ik naar huis gegaan voor de lunch. Voordat ik aan het werk kon, kreeg ik nog een paar telefoontjes, en zo vloog de dag om. Een poging om uit te vinden hoe ik gegevens toe kon voegen aan een andere website (test) bleek erg definitief. Oei. Zo was het niet bedoeld. Morgen maar verder.
Zondag 17 na Trinitatis viel op 22 september 2024 en ging pas later op de middag over van nazomer in een beetje herfst. Op weg naar de Pieterskerk kon ik nog wat bolletjes afgeven bij de Lutheranen, waardoor die misschien nog op het juiste moment ingegraven konden worden in het nieuwe 'kerktuintje'. De dienst bij de Walen werd bepreekt door de voorzitter van de CEEFE (Vereniging van Frans sprekende protestantse kerken in deze wereld) en opgeluisterd door de voorzitter van de Waalse Commissie. Na de dienst was er een lunch, met wijn, water, sap en zelfs koffie. Er was gekookt en gebakken, en de predikant vertelde nog heel veel meer over de situatie in de Libanon. Kortom: ik was tegen 10 voor vier thuis. Toen viel ik ook wel om. Om zes uur regende het hier zoetjes. Vanavond heb ik nog een paar foto's gemarkeerd met de tijd waarop ik die genomen had, en nu ga ik naar bed...
21 september 2024 was ook mooi... De laatste zomerdag van dit jaar. Morgen zal het voor een herfstdag ook nog aardig meevallen, zegt men. Ik bleef vandaag aan het knoeien met azijn, die lijkt wel iets gedaan te hebben met de groene aanslag. Verder gebruikte ik een metalen borstel... Ook heb ik wat nuttigs gedaan op het dak, afvoer is vrij, en de meeste bladeren zitten in een vuilniszak. Het was er prima weer voor. Tussendoor ging ik regelmatig een kwartiertje liggen lezen, zo kom je een mooie dag wel door. Van naar zee gaan, komt het misschien niet meer, en dat is wel jammer. Nu zijn de haren gewassen en op rollers gefrummeld, misschien ziet het er dan morgen iets beter uit. Ik wilde vanavond nog foto's maken van het panorama, boven, maar toen was het gouden moment al weer voorbij. De dagen worden zienderogen korter!!!
20 september 2024 was mooi... Dat is bijna
altijd zo op de verjaardag van de oudste zoon van mijn oudste zus. (Hartelijk
gefeliciteerd, Arjan!) Omdat ik gisteren vergeten had een
verjaarskaartje te sturen aan iemand ter stede, nam ik na het ontbijt de fiets,
om die kaart weg te brengen. Op de terugweg gooide ik nog wat geld tegen nieuwe
postzegels aan, en omdat er toch eens geklust moest worden, trok ik mijn
verfjurk aan. De groene uitslag op mijn witte muur ergerde me al een tijd, en
volgens buurman Max was schoonmaakazijn een probaat middel. Toen ik begon, zag
ik dat het kozijn van het slaapkamerraam ook dik in de groene smurrie zat... dat
kostte alleen al veel tijd, en veel azijn. Ik dacht dat ik nog een heleboel
hàd, maar helaas... dus moest ik naar de stad met de rollator om voorraad in te
slaan. Dat woog teveel om er de roltrap mee af te gaan, op een veilige manier...
maar toen ik aan de andere kant van HC was, bleek de lift dáár niet te werken.
Dus omlopen... Het kwam goed, maar de rollator begon echt te kreunen, onderweg.
Dat klonk niet goed. :-(
Ik heb flink wat azijn tegen de muur geknoeid, maar op een gegeven moment moet
je toch ophouden. Ik ben benieuwd wat morgen het resultaat zal zijn. En anders
moet er eerst water overheen en dan weer verf... Maar of dat dit jaar nog gaat
lukken... ik weet het niet. Hoe dan ook: morgen verder.
19 september 2024 begon prettig, maar
ik heb het halve huis ondersteboven gekeerd, voor iets dat ik vandaag nodig
meende te hebben (quod non), en dat kostte een groot deel van de dag. Veel
nieuwe stapels, maar... ik heb na jaren zoeken vandaag mijn huwelijksfoto's
gevonden, ergens waar ik ze nooit heb gezocht en nooit zou hebben gezocht. Dat
is wel leuk, dus. :-) Door een misverstand heb ik mijzelf ter plekke vastgepind,
maar er kwam niemand. Het misverstand is min of meer opgelost, maar er waren
momenten waarop ik niet echt blij was. Komt goed.
Bij filosofie hebben we geleerd dat we eigenlijk
bij ieder gesprek zouden moeten controleren of de ander echt wel bedoelt
wat wij denken dat de ander bedoelt. Dat is niet
practisch, maar ik werd er wel weer even aan herinnerd. Helaas... ik had deze
mooie dag ook een beetje anders kunnen invullen... Ik ga maar naar bed.
Welterusten. :-x
18 september 2024 bleek toe te groeien naar een mooie nazomerdag. Nu ja, bijna. Ik deed boodschappen en wat klusjes, heb mijn stappenteller blij gemaakt, en loop toch nog wat achter bij mijn goede voornemens. Nu ga ik naar bed. Maar ik heb wel een paar leuke telefoontjes gehad. En een mooie kaart van mijn kleindochter, daar word ik altijd blij van. Bless you!
17 september 2024 was het Prinsjesdag. Nu moesten er ook hoog nodig verjaarskaarten gemaakt worden, die vandaag, morgen etc. verstuurd moesten worden. Ik heb de computer afgestemd op NOS1, en zo kon ik al knutselend luisteren en kijken... Dat was plezierig. Er zijn twee kaarten gepost, er liggen er nog drie, en ik moet van alles opruimen, maar daar kwam het nog niet van. Morgen dan maar weer... het leven gaat wat trager dan me lief is. Kan gebeuren.
16 september 2024 had ik helemaal in
Papendorp een afspraak i.v.m. die dwarse rechter ringvinger. Er is nog niets
beslist. Het kostte wel veel tijd, maar nu weet ik wel hoe je daar komt. ;-)
Verder heb ik nog wat boodschappen gedaan, dus ik ben ruim aan mijn tax gekomen
wat bewegen betreft. Vanavond heb ik het vriesvakje van de koelkast
schoongemaakt, en dat was het voor vandaag. Dat kan morgen vast beter. ;-D
Zondag 16 na Trinitatis viel op 15 september 2024 en
begon behoorlijk fris. Je hebt echt al een (dikkere) jas nodig! Na een erg korte
nacht ging ik naar de Pieterskerk, waar we met een klein clubje waren, maar de
nazit maakte dat helemaal goed. :-D Dus kwam ik vrij laat thuis. Ik heb wat
foto's voorzien van een een logischer (voor)naam, zodat ik makkelijker zou
kunnen ordenen, maar toen ik het programma naamexif nog eens gebruikte, dat het
automatisch kon, ging alles mis. Morgen beter. Soms is het leven lastig. Maar
goed, wij hebben vrede en te eten. Een dankbare dame sluit nu de dag af! ;-)
14 september 2024 was een dag met uitdagingen. Wel heb ik een paar uur foto's een nieuwe naam gegeven, n.a.v. dag en uur van nemen, dat helpt, als je er iets mee wilt. Tegen het eind van de middag dacht ik even in bad te gaan, en mijn haren te wassen, maar toen ik na een kwartier boven kwam, bleek het water k-k-k-koud. Dat werd dus niet in bad, maar wel gewoon koud wassen. Alleen mijn haren maar even niet. Ik moest met het OV naar Leerdam, want om 9 uur 's avonds was daar een vesper, met aansluitend toespraakjes, en het officiële moment waarop de glazen klok, die een replica is van de vroegere klok, die aangaf wanneer de (veelal Lutherse) glasblazers ter plekke konden schaften of naar huis konden, in het lucht werd gezet. 's Avonds blauw, overdag warm wit. Het was een feestelijk geheel, met een hapje en een drankje toe, want zo zijn wij. De kerk was vol, en we hebben veel gezellige gesprekken gehad met allerlei bekende en onbekende mensen. Alleen de weg terug, die bleek lastiger, want er gingen geen treinen meer richting Geldermalsen, en de bussen waren ook niet duidelijk. De andere kant op naar Gorcum, en dan een bus... O, help! Gelukkig was Willem zo lief om naar huis te fietsen en de auto te halen, en me halverwege weg te brengen, zodat ik toch nog een trein naar Utrecht kon pakken. Na twaalven aan, dus half een stond ik voor de deur. Sleutel? Ik grabbelen en graaien, maar het lukte me niet die te vinden. Gelukkig was de buurman nog op die een sleutel van me had. En hij was vandaag met zijn vrouw in... Leerdam geweest. Niet om open monumentendag of zo, maar om een voorraad te halen van de allerlekkerste Leerdammerkaas! En nu is een veelbewogen dag om. Welterusten, en een gezegende zondag!
13 september 2024 kwam er vrijwel niets uit mijn handen. Ik deed wat boodschappen, er moest nog een kaartje gestuurd, en toen nog een, af en toe moest ik gaan liggen, maar vanavond dacht ik eens vaart te maken met de bedevaart. Noppes. Ik kon er niet eens meer uitkomen waar ik de verschillende foto's had opgeslagen, en wat ik wel of niet had bewerkt. Zo schiet het helemaal niet meer op. Morgen beter. Vast. Nu nog een mailtje schrijven over iemand waarvan ik de naam niet meer weet. In elk geval kan ik er niet opkomen. Ik had altijd al problemen met de coördinatie tussen namen en gezichten. Het is er niet beter op geworden. Tja. Als het niet erger is... ;-)
12 september 2024 moest ik vrij vroeg op, en omdat het postdag was, moest er hard gewerkt worden. Alles is weg, via de brievenbus en per pedes apostolorum. Goed voor de lijn, al dat lopen, maar ik moest vanavond ook nog de rest van de foto's van zaterdag bewerken en versturen. Het is gelukt. Het was droog, en vanavond zag ik met genoegen af en toe de halve maan - die nog vrij dicht bij de aarde staat - tussen de bomen door piepen. Echt mooi. Morgen zal ik wel eens kijken wat ik eigenlijk nog meer had moeten doen, maar nu is het welletjes, wat mij betreft. Slaap lekker, en wees gezegend.
11 september 2024 Vandaag moest / mocht ik naar de huisarts. Uitslag van de APK viel grotendeels mee, maar afvallen moet ik wel. Ik ben gaan lopen, omdat het weer opeens slecht werk, juist toen ik dacht dat ik wel op de fiets kon gaan, dus dat wel wel even haasten. 8483 passen tot nu toe, dat is dan weer mooi. Mijn lieve huisarts heeft zich een uurtje geamuseerd met wratten en plekjes, gelukkig vindt ze dat gepeuter leuk, als er geen haast bij is. En er is veel waar ik zelf niet bij kan, en wat ik ook niet kan zien. Ik ben heel dankbaar. :-) Vanavond heb ik nog wat foto's van zaterdag recht gezet, maar ik moet er nog 30. Vandaag gaat dat niet meer lukken, ik ga
10 september 2024 tja. Relatief slecht weer, ik dacht dat ik een afspraak had, en om het weer ging ik maar lopen, ruim een half uur, en toen bleek het de verkeerde datum. Balen dus en vermoeiend. Ik deed onderweg nog maar boodschappen, en daarna moest ik echt wel liggen. Een paar keer, vandaag. Het is tien uur, en mijn dag is op. Morgen beter. Vast wel. :-)
9 september 2024 was ronduit rommelig, maar ik kon wel mijn slaap een beetje inhalen, en dat deed goed, al moest ik voorzichtig blijven vandaag. Ik heb wat opgeruimd in de keuken en in de salon, maar eigenlijk was het meer verplaatsen naar boven dan opruimen, in het laatste geval. Er zou nog familie langs komen, maar hoe laat was onduidelijk, het werd na negen uur, toen was ik de stoep aan het vegen. ;-) Dat is het enige handige van moeten wachten: je gaat nog eens dingen doen, waar je anders nooit aan toe komt. Vanavond laat heb ik nog wat aan foto's gedaan, maar het programma knapte er uit toen het middernacht was, net voor ik ging opslaan. Tja. Morgen beter. In elk geval is Tons muziek nu naar een ander huis, en dat is goed.
Zondag 15 na Trinitatis 8 september 2024 mocht ik voorgaan in de Lutherse kerk hier. (Het geluid van de life-stream viel af en toe uit, hoor ik bij het terugluisteren via de link hiervoor. Ik vermoed dat er een batterij leeg was, maar dat kon ik niet zien...) Er waren zo'n 18 mensen, waaronder minstens 4 collega's. :-) En, wat minstens zo leuk was: er was een achter-achterneef van me, die na de dienst in geanimeerd gesprek raakte met een van onze jongere gemeenteleden. Nadat ik thuis een en ander in de pc had gezet (klik hier op dienst) was ik van plan naar de Waalse vesper te gaan, maar hoofdpijn maakte me duidelijk dat ik beter heel stil op bed kon gaan liggen. En zo geschiedde. Je hebt van die dagen. Maar ik ben dankbaar en gelukkig. Morgen beter en verder....
7 september 2024 werd een heerlijke dag! Het was onze klassieke biologendag, die we voor een groot deel doorbrachten in een heerlijk ruime tuin in Houten, waar we werden verwend naar lichaam en geest, en we brachten anderhalf uur door op de zolder van het Oude Station, dat ooit 15m naar het zuiden is verplaatst, of naar het Noorden, om ruimte te maken voor de spoorverdubbeling. Er was een interessante tentoonstelling over klei en steen en meer van dat soort dingen. Na het eten behoorde ik bij de eersten die richting station gebracht werden, en zo zat ik om 9 uur achter de PC. Want er moet nog een en ander voor morgen. We hebben echt geluk gehad met deze prachtige dag!
6 september 2024 was tot het randje vol, om middernacht stond er nog een printer zijn best te doen, maar dat is goed. Ik heb af en toe even gelegen, terwijl ik niet verder kon. Dat houdt de boel in evenwicht. Morgen gaan we weer verder met andere dingen. Het leven is mooi!
5 september 2024 was een iets betere dag, al tik ik veel fouten, maar dat lost zich wel op. Een horde genomen, maar er moet morgen veel. Dus maar op tijd naar bed. Rust helpt wel.
4 september 2024 begon érg vroeg. Ik was om half tien al aan de beurt bij het Diaconessenhuis voor bloedprikken. Verliep erg goed. Daarna mijn eerste kopje koffie! En boodschappen, want ik was toch in de buurt van de J. Verder hard gewerkt, te hard, dus ik moet weer gaan liggen, ik kan niet eens Tjitske meer feliciteren. Dus nu ga ik plat. Jammer. Morgen beter
3 september 2024 Weer een paar horden. Vanmiddag had ik een afspraak met de huisarts, en daar komen weer een paar andere horden uit voort, voor de jaarlijkse APK. Verder gewerkt aan werk. Dat heb je soms. En dus is de dag alweer voorbij. Gelukkig vond ik nog een file, die ik nog wel wat moest aanpassen, en die morgen geprint kan worden, maar dat scheelt weer een paar uurtjes. Hoera. En nu naar bed. O, nee, eerst papier buiten zetten. Komt goed.
2 september 2024 Het leven voelt de laatste vier maanden aan als een partijtje horden-lopen. (Onwillekeurig denk ik even aan de Paralympics, die wel mijn sympathie hebben, maar waar ik evenmin tijd vrij voor kan maken als voor de eerste serie van de Olympiade, het is wat!) Vanmorgen ging de wekker al weer vroeg. Er was in Zeist een afscheid van iemand die ons in en vanuit de Lutherse kerk in Zeist erg dierbaar was. Het was puzzelen, hoe ik daar voor 11 uur kon zijn, maar uiteindelijk kwam ik met de bus van tien over tien op tijd bij de kapel van het bejaardenhuis (of zo) waar Leny de laatste tig jaar werd verzorgd. Het ging allemaal heel rustig en liefdevol, en ik kon meerijden naar het crematorium, waar goed voor de inwendige mens gezorgd werd (maar waar je spullen werden weggehaald zodra je kopje leeg was en je je lepeltje had neergelegd, dat schijnt in Duitsland normaal te zijn, maar hier deed het me een beetje denken aan het eten bij de Chinees, vroeger). Ik werd heel vriendelijk helemaal naar huis gebracht, en dat was heel plezierig. Het was haast tropisch warm, dus ik was heel blij dat ik niet hoefde te lopen vanaf het station en zo. Later - na een paar uur braaf werken - ging ik toch maar boodschappen doen, want toen ik even was gaan zitten werd ik na een uurtje wakker, dus tja! Laat gegeten dus, nog later weer naar boven, en nu heb ik nog een paar horden genomen. De organist kan aan het werk, er is nog een kaart verstuurd, etc. Tijd om wat slaap in te halen. Morgen weer allerlei dingen de moeten... ;-)
Zondag 14 na Trinitatis 1 september 2024 Een
bijzondere dag, na een korte nacht. De Pieterskerkgemeente begon 'het seizoen'
met koffiedrinken vóór de dienst in plaats van er na, omdat de mensen van het
Festival Oude Muziek al vroeg beslag op de kerk wilden leggen. Maar 'onze'
dienst liep geweldig uit, vanwege eigen extra muziekstukken en aardige musici
die speelden. Het werd gewoon een dienst van anderhalf uur. En eer ik thuis was,
en aan mijn ontbijt kon beginnen, was het half een. Omdat Laetitia met
haar handlangers (Pieter-Alexander en Esther) de grote zware ladentafel zouden
ophalen, begon ik met leeghalen, hetgeen maar half lukte. Ze hebben nog een
kleinere tafel van zolder gehaald, die ik later flink in de meubelolie moest
zetten, en ze hebben ook nog minstens een uur besteed aan het opnieuw ophangen
van de grote lamp in de kamer voor! Pieters extra lengte bleek een groot
pluspunt. Één ring met kristallen kon niet worden opgehangen, al zocht
Laetitia in al mijn dozen met bouten en moeren. Toen ze thuis gekomen waren,
vonden ze de vluchteling onder een stoel in de auto, die dubbel was opgeklapt om
ruimte voor de tafel te maken. (Die lag er dus al
maanden!) Vijf trappen moesten ze op met de
zware tafel, de net zo zware glasplaat, en de zes laden... Maar het is ze
gelukt!
En ik heb hier weer meer ruimte en meer licht. (En een boel dingen waar ik
een nieuwe plek voor moet vinden... Later!) Nu begin ik maar aan het
volgende punt voor vandaag...
Dat deed ik terwijl ik wachtte op bezoek dat niet kwam. En zich ook niet
afmeldde. Heel vervelend, maar ik heb nog wel een stuk muziek in de PC kunnen
zetten. Morgen vrolijk verder.
31 augustus 2024
was vroeger Koninginnedag. Heel vroeger. :-) Vandaag moest er zo een en ander
gebeuren, maar de dingen liepen niet zoals ik graag wilde. Wel heb ik iemand
van straat geplukt om een mini-klusje voor me te doen, een aardige jongeman,
die de juiste lengte had. Dat was heel plezierig zo. Verder ging ik nog door
met een klusje van gisteren, er moest wat verguld worden, maar ik was eigenlijk
net iets te laat, of de substantie waarmee je verguldsel vastzet was wat
ingedroogd. Ik vond het wat stroperiger dan anders. Hoe dan ook... tja. Ook
moest ik muziek in de PC zetten, en daar ging iets mee mis, dus ik stop er nu
maar mee.Opnieuw de PC opstarten hielp gelukkig. Middernacht, er is weer
een volle werkdag om.
Heb een gezegende zondag!!!
30 augustus 2024
was een prettig koele dag. Er moesten enkele verjaarskaarten verzorgd worden,
en bedankjes voor goede gevers voor Het Evangelie. Daar gaat aardig wat tijd
mee heen. Om de kosten correct te berekenen, moest ik nog even naar de stad, om
te kijken hoe duur die grote enveloppen waren, en een berekening van de kosten
van de toner liet me even naar adem happen! Er is geen voorraad meer, dus ik
zal bij moeten bestellen. Maar goed, daar ga ik morgen wel mee verder, want ik
ben al weer over mijn dag-limiet heen. Gek, 's avonds laat kan ik veel
geconcentreerder werken, en dat heb ik wel nodig ook. Mijn vingers tikken nogal
eens wat fouten...
Gisteren hoorde ik dat mijn oudste kleindochter geslaagd is voor haar tweede
studie. Een knappe meid is dat. Ik ben echt trots op haar. Jammer dat ik er
niet bij kon zijn. Ergens een misverstand. Of mijn telefoon deed het niet, maar
dat had ik niet gemerkt. Dochter Twee zei ook al dat ze me eerder had gebeld,
en dat ik er niet was!!!
29 augustus 2024 was nog een zomerdag, maar omdat ik vannacht niet goed sliep, begon de dag voor mij om 1 uur. Oeps. En het was postdag. Op een stuk of tien kaarten na had ik ze op tijd in de brievenbus, daarna liep ik drie kwartier mijn rondje met kaarten die ik thuis bezorg. Vanavond werd ik verwend met een telefoontje van mijn dochter, van wie ik vanmiddag bij het schrijven van een kaart dacht: straks even bellen. Ze was me voor, dat hebben we wel vaker. De post bracht ook veel extra dingen om te doen, dus morgen wordt het weer druk. Het is net morgen geworden, dus ik ga snel naar bed, in de hoop dat ik nu wel kan slapen... Bless you!
28 augustus 2024
is een
Want Tonio heeft een en ander veranderd bij Strato, en ziedaar: ik
heb vanuit Outlook en vanaf mijn eigen mailserver een mailtje gestuurd aan mijn
eigen gmail adres, en dat is aangekomen!!!! Dus nee, ik hoef niet ergens anders
heen om mijn site te hosten, en nee, ik ben niet afhankelijk van vreemden, we
konden het binnen de familie af!!!! Halleluja!!!
Nu ga ik maar genieten van het leven, en weer andere nuttige dingen
doen... Maar ik ben reuze blij!!!
Omdat zoonlief op zijn werk was, ben ik hem maar even gaan bedanken. Via de
kortste weg kostte dat nog niet de helft van de tijd die ik anders nodig had...
Ik heb het toen gevierd met een beker ijs. Lekker. Bijna op, en dat was absoluut
niet de bedoeling. Toen ik thuis kwam lag het Berichtenblad (eindelijk) op de
mat. Hoera! Er moest nog wat opgeruimd worden, maar dat wordt op dit moment bij
elkaar stoppen om later verder te gaan.
27 augustus 2024
was het wat mij betreft heerlijk weer, dus ik ging met veel genoegen
boodschappen doen. De morgen begon wat ongelukkig, omdat iemand om kwart voor
negen mij al uit mijn bed belde, en neerlegde voordat ik met de ogen nog dicht
de telefoon naar me toe had gegrabbeld. Later bleek dat de buurman te zijn
geweest, die normaal nog later naar bed gaat dan ik, en gewoonlijk halverwege de
morgen opstaat. Hij kwam later kijken naar mijn fototoestel. Hij vond een
instelling die uiteindelijk de filmpjes die nu verstopt waren in een submap,
toonde. Verder heb ik flink wat postzegels in tien verschillende enveloppen
gesorteerd, een voorlopige triage, en er liggen er nog een heleboel op tafel.
Morgen verder. Kortom: ook deze heerlijke dag was te kort. Daarom stop ik er
maar even mee... nadat ik gecontroleerd heb of alle disks in mijn NAS nog wel
werken, er brandt er eentje minder dan de rest, en hij is trager, de laatste
tijd, dus misschien moet er een vervangen worden...
Alle disks zijn gezond, er is maar een sector met een foutje, er is 51% in
gebruik... ik zal morgen eens wat overbodigs gaan wissen. Misschien helpt dat.
26 augustus 2024 heb ik een lijstje gemaakt, en er de klok bij gepakt. De helft is gelukt. Morgen verder.
Zondag 13 na Trinitatis 25 augustus 2024
was een vrolijke zondag, die begon in de Lutherse kerk hier, waarna ik mij met
gepaste haast naar Amsterdam begaf (en zo nog een en ander vergat mee te nemen)
voor de dienst van de Charismaatjes,
waar ik weer werd ondergedompeld in een warm bad, en waar we uit volle borst
meezongen met Marco en Gerwin, waarna ik mij alweer haastte, maar toch met
vertraging arriveerde bij de Oceaan, waar de achtste verjaardag werd gevierd,
op de dag af, met o.a. een optreden van (rechts) de 4tuoze
matrozen.
Parel en René genoten daar heerlijk van, waarna ze rondgingen met korenwijn en
haring. Ook mijn jongste ging heerlijk uit haar dak. :-) Meer foto's morgen. Er
waren véél buurtgenoten, en ook aardig wat familieleden van beide kanten...
Dat het met de trein terug niet vlot liep, maakte niet meer uit. Maar toen ik
thuis was nam ik wel een dubbele dosis Echina forte, want er waren vandaag heel
veel mensen erg dicht bij mij gekomen. :-) Een ruime dosis Zomergasten
verruimde mijn blik voordat ik naar boven ging om te proberen de foto's over te
zetten op de PC. Vreemd, ik had ook filmpjes gemaakt, maar die ziet de
verkenner niet. Morgen maar. Straks dus, want het is allang maandag.
Welterusten. Bless you!
24 augustus 2024
begon warm en wat benauwd. Ik heb vanmiddag wel op het platje zitten lezen. Er
was geen zon, dus dat was aangenaam. Braaf mijn hoofdstukje Grieks NT gedaan.
Verder was mijn dag rommelig, want ik weet niet meer wat ik heb gedaan. Wel heb
ik me verheugd over de post. :-D Toen ik boodschappen ging doen, dreigde het
onweer, en ik zag het 'zwoegend zwerk' en bedacht hoe toepasselijk die
ouderwetse uitdrukking was... Helaas kwam een flink deel van het zwerk naar
beneden gespat en geklaterd toen ik in de AH rondliep. Ik ben maar even blijven
hangen tot het min of meer droog was. De temperatuur was na de bui van 26 naar
18 graden C gedaald. Best lekker.
Ik keek naar het KinderPrinsengrachtconcert, met veel genoegen, en had daarna een prettig gesprek met mijn knappe zoon, en ging
vervolgens maar weer eens
uitgebreid in bad om de haren te wassen. Een uurtje aan de PC om te zorgen dat
het haar niet ál te nat gaat slapen, en zo werd het weer een lange dag. Heb
morgen een gezegende zondag! Blijf gezond en wees gelukkig.
23 augustus 2024
begint met een felicitatie aan mijn neef Thomas. Een fijne verjaardag!
Ik had een verzameling lege flessen, die weer eens schoon gemaakt moesten
worden, en klaar voor Lourdeswater. Een nauwkeurig werkje, maar er staan nu
weer 14 lege schone flessen. Fijn. Vanavond ben ik maar weer eens begonnen met
het ordenen van Bedevaartsfoto's van deze en gene... dat is een kleine opmaat
naar de volgende klus.
Nu moet ik weer eens gaan liggen. Het gaat langzaam beter. :-) Komt goed.
22 augustus 2024 moest ik een paar verjaarskaarten maken en sturen. Ik zie dat ik er nog meer moet doen, maar vandaag niet meer. Ik mocht het nog weer rustig aan doen, heb twee dingen afgestreept. Vanavond ben ik een uurtje bezig geweest om een gifje te maken met een klokje dat bengelt. Absoluut onnodig, maar wel leuk. Nu moet ik snel gaan slapen, anders wordt het toch weer morgen. ;-)
21 augustus 2024 deed ik het ook heel rustig aan: met kleine beetjes zette ik het laatste Berichtenblad (98/34) op het web. Dus dat is weer iets dat ik af kan vinken...
20 augustus 2024 verliep anders dan verwacht. Gisteren had ik een uitgebreide lijst gemaakt met dingen die moesten gebeuren, maar ik heb er maar ééntje af kunnen halen, want ik werd vanmorgen al wakker met een duizeling. Ik heb alleen die ene verjaarskaart - voorzichtig - op de bus gedaan, verder heb ik voornamelijk op bed gelegen. Soms wat lezend, vooral ook suf of suffend. Ook dit gaat wel weer over. Teveel stress, de laatste tijd. Is niet goed. Dus ga ik weer braaf richting bed. Morgen beter.
19 augustus 2024. Een heerlijke dag, want het Berichtenblad is ingepakt in een doos en naar een postkantoorpunt gebracht. Een doos van 6 kilo was net zo duur als een boek van nog geen kilo, dat net niet door een brievenbus kan. Ik had het iets te degelijk ingepakt. Tja, ik ging er niet voor terug. Hoe dan ook, om half vijf zat ik met mijn bijbel (er was niet altijd iets gekomen van de dagelijkse lezing van een hoofdstukje Grieks, nu dus wel) en een bak ijs op mijn makkelijke stoel op het platje. Hoera! Later ging ik een paar blaadjes wegbrengen, hier in de stad. Na het eten ging ik nog even terug naar het platje, tussen half negen en negen uur genoot ik van een carillonconcert dat de stadsbeiaardier op de Domtoren gaf... een heerlijke, rustige ervaring. Natuurlijk moest er nog wat troep, die ik gemaakt heb in de laatste week, worden opgeruimd. Daar heb ik een beperkt beginnetje mee gemaakt. En ik heb een nieuwe lijst gemaakt met dingen die gebeuren moeten. Dat zijn er veel. Morgen ga ik er aan beginnen. ;-)
Zondag 12 na Trinitatis 18 augustus 2024. Eerst ging ik naar de Waalse kerk, waar nu wel dienst was. Na de dienst werd uitgebreid koffie gedronken en werden er verhalen uitgewisseld. Ik kreeg weer een enveloppe met postzegels, dus daar was ik heel erg blij mee. Ik lag even uit te blazen toen er werd opgebeld, een andere dame vertelde dat haar kleinzoon net een enveloppe bij me in de brievenbus had gedaan met postzegels en een gift voor het Evangelie in Spanje. Dan kan je dag niet meer stuk. Mijn voeten wel, ik heb veel gestaan en gelopen vandaag, maar het was de moeite waard. Intussen is het zomaar over enen, en maandag, dus ik haast me om jullie te groeten in de hoop dat jullie zondag ook gezegend was, en dat de rest van de week jullie verheugen mag!
17 augustus 2024. Het was weer hard werken geblazen vandaag, en daarnaast vruchtbaar overleggen met Tonio. Dat hielp. Twee mensen denken samen helderder dan twee apart. Er liggen nu, bijna middernacht, 100 boekjes klaar om in enveloppen gestoken te worden. En 25 stuks afgedrukt, maar daar moet alles nog mee gebeuren. De printer klaagde over voortijdige seniliteit: van de opdracht om 50 stuks af te drukken, bakte hij er maar de helft, en daarna wilde het arme ding dat ik 'n maar uit zou zetten, het had last van zijn geheugen. Ach... nou ja, ik ook. 'k Had ook al een stapeltje papier weg moeten gooien omdat ik het afdrukbereik onjuist had ingevoerd, en omdat ik te lui was geweest om eerst maar één exemplaar te printen, naar boven te lopen, en te controleren. Straks ging het toch ook goed? Tja. Tijd om te gaan slapen, in de hoop dat het deze nacht wel zal lukken. Vannacht was een ramp, er spookte zoveel door mijn hoofd... ontspannen... ja hoor, vijf minuten maximaal. Klaar met zeuren. In elk geval ben ik bijna klaar met de helft... Heb een gezegende zondag! Waar en hoe dan ook.
16 augustus 2024. Gelukkig, de eerste 160 enveloppen voor het Berichtenblad zijn afgedrukt, (gewoon op mijn eigen inktjetprinter, dat is de goedkoopste optie) en eindelijk kreeg ik de laserprinter boven ook weer aan het werk, nadat ik nog twee toners had verwisseld. Dat zijn er al vier. Nu moeten er nog een heleboel boekjes afgedrukt en geraapt en geniet en gesneden en dàn pas in de enveloppen gedaan... Ik ben nog even bezig. In elk geval zijn er aan het eind van de dag 70 boekjes gevouwen en geniet, ze moeten nog gesneden en zo. Morgen. Ik heb nog een aantal kaartjes weggebracht. Dus ik heb wel enige beweging gehad. Morgen verder... Ik heb heeeeel hard gewerkt.
15 augustus 2024.
Het werd een lange, zware en ingewikkelde dag, zodat ik nu doodmoe ben naar
lichaam en ziel. Het was een dag om post te versturen, dat is grotendeels
gelukt. Ik moet nog een aantal kaarten thuis bezorgen. En een deel had ik net
voor vijf uur gepost, ik ging terug om de rest te halen, maar om 17u08 was de
postbode alweer langs geweest. :-( Dan had ik maar door moeten werken,
maar... tja... soms lukt dat niet. Intussen wilde ik nog wat Berichtenbladen
afdrukken. Na 100 vel moest ik geel vervangen. En toen... toen meende de printer
dat de zwarte toner, die nog half vol was, opeens niet geldig was, en geel was
leeg, en blauw en rood opeens ook. Kortom: ellende.
De mensen die vorig jaar het blad verstuurden, lieten niet weten wat ze nu
rekenen, een andere instantie wilde alleen de duurste optie doen, en had nog
extra vragen... Intussen was er iemand met verstand van zaken aan het kijken
naar mijn mailproblemen, ik kreeg het er nóg warmer van. Dus het enige dat
vandaag (bijna) gelukt is, valt onder het hoofdstuk 'post'. Nu ga ik nog één
keer naar de brievenbus, en dan geef ik het op.
Ik
had warempel vergeten de vlag op tijd binnen te halen.
14 augustus 2024. Het weer is nog steeds klef, maar de temperaturen zijn minder hoog. Ik was begonnen met afdrukken van het Berichtenblad, maar toen ik 10% had geprint, kreeg ik de opdracht de zwarte toner te vervangen. Geen probleem, dacht ik, die heb ik nog. Helaas, die werd niet geaccepteerd. Zonder opgaaf van redenen. Leuk!!! Gelukkig heb ik een parallelle laserprinter op mijn studeerkamer, die had nog zwart genoeg. En die wilde wel printen met de nieuwe toner, maar het geheel bevalt me niet. De afbeeldingen zijn te donker en de tekst te licht. Tijden was ik bezig om uit te vogelen hoe je dat kunt veranderen, ik dácht dat ik zoiets ooit had gedaan, maar ik kom er niet uit. En de printer boven accepteert ook de toner uit de printer beneden niet. Ik heb geen idee waar het aan ligt, en inmiddels heb ik wel hoofdpijn. Dit wordt een lange, moeizame week, vrees ik.
13 augustus 2024.
Eigenlijk snak ik er naar om naar zee te gaan, maar daar is het al overvol, en
ik werd van Hogerhand verteld dat er gewerkt moet worden vandaag. Tja, dan
probeer je dat te doen. In elk geval is het me gelukt om de laserprinter van Het
Evangelie via internet aan te sturen, dus dat scheelt een hoop gedoe met kabels.
Hoewel, ik moet ook even kijken of hij het doet als ik de aanwezige kabel los
haal... ;-) Ik moet toch naar boven, om te kijken hoe het eerste boekje er uit
ziet, en dan is het wachten op de post, om te zien wat voor veranderingen mijn
medebestuursleden voorstellen... Ja. Ook zonder kabel doet ie het. Leuk!!!
Het is na tienen, en het rommelt, niet zo erg in de verte, dus voor het onweer
dichterbij komt, zet ik de PC maar uit...
Morgen komt er weer een dag, tenzij de Heer niet alleen met trompetgeschal, maar
ook met onweer komt. Dat zou ook wel gepast zijn!
12 augustus 2024. Alweer een zomerse dag, maar hier, ondanks alle waarschuwingen, niet warmer dan 30 ºC, dus dat viel mee. Niet dat ik verder kwam dan even in de tuin of op het platje. Pas aan het eind van de avond kwam er iets uit mijn handen, dus wel een verloren dag. Misschien een gewonnen dag, want ik heb wel vijf of zes keer 'even' gerust. De PC wilde ook rustig aan doen, want die meende vandaag weer twee keer opnieuw zichzelf 'bij' te moeten werken. En daarna moest ie het weer ongedaan maken. Zo irritant! Nu ja, het eerste half uur heb ik gebruikt om de bonnetjes van de boodschappen te sorteren op bank en datum. Dat scheelt gigantisch als ik de data in de PC moet zetten. Verder heb ik een klein stapeltje opgeruimd op een van de stoelen, en daarbij hoorde ook dat ik een samenvatting van een ingekomen stuk in de PC zette. Dus ach, het valt nog mee... Morgen misschien beter. Het begint nu wel warm in de studeerkamer te worden. CU2Morrow
Zondag 11 na Trinitatis 11 augustus 2024. Een zomerse dag, maar het was in de vroegte nog te doen. Toen ik bij de Geertekerk kwam, waar Do-Re-Lu-gemeenten dit keer samen kerkten, stonden er mensen op een drommetje te kijken en te luisteren naar de laatste paar honderd meter van de Marathon, die inderdaad (nog net voor half elf) werd gewonnen door Sifan Hassan. Aan het begin van de dienst deelde de predikant het heugelijke nieuws mede. Bijna was er geklapt... Er is in de dienst niet voor gedankt. Dat had anders best gekund. Wel bijzonder dat ik werd begroet met 'lieve schat'. Ik werd er wel blij van. Bij het koffie drinken was er nog tijd voor een aardig gesprek met iemand die ik niet eerder had ontmoet, dus zo begon de dag vrolijk. Na het ontbijt bleek ik toch wel moe, de nacht was wat onrustig geweest. Even liggen lezen werd al snel een uurtje liggen slapen. Daarna een uurtje praten met een zieke, en zo vloog de middag om. Hoe ik die verder ga invullen weet ik niet, de lucht betrekt, ik zie het wel... Geniet van de dag!
10 augustus 2024. Het was ideaal weer om te wassen, want het was droog. Verder ben ik braaf naar de Twijnstraat gelopen, omdat je toch bewegen moet, en met dit weer was het wel een genoegen. Allerlei mensen zaten gezellig buiten leuke dingen te doen. Kortom: het is zomer! Er is minder uit mijn handen gekomen dan me lief was. Dat heb ik nogal eens. Ik dacht toch écht even dat ik de juiste aanvulling had ingevoerd voor het authenticatie - probleem, maar dat bleek weer niet juist. Héééélp! Maandag beter! Heb een gezegende zondag.
9 augustus 2024. Aan het eind van de middag kon ik een eerste versie van het Berichtenblad versturen naar mijn vice-voorzitter en naar onze penningmeester. Ik ben benieuwd. Ik ging alvast grote enveloppen kopen, en ik was blij met een mooie kaart uit Tallinn, waar een heel bijzondere postzegel op zat. Vanmorgen miezerde het, maar vanmiddag bleef het min of meer droog. Ik ben benieuwd naar allerlei andere mensen. Als het lukt, moet ik morgen maar eens gaan kijken naar adressen en verzendkosten. Om te beginnen... En eens kijken hoe de laserprinter van het Evangelie het gaat doen. Maar nu heb ik even genoeg van het werk.
8 augustus 2024. Overdag was ik niet vooruit te branden, maar vanavond laat begon ik op te schieten met het Berichtenblad. Hoera!
7 augustus 2024. De adrenaline van de vorige weken is een beetje op, en eigenlijk wil ik alleen maar op bed liggen. Dat heb ik ook té veel gedaan vandaag, én een tochtje naar de Twijnstraat, voor de beweging, en omdat ik een paar buren moest spreken, naar bleek. Verder heb ik een bladzij of twee aan het Berichtenblad toegevoegd. Wat bladeren geveegd en in een vuilniszak gestopt.. o, ja die moet ik zo buiten gaan zetten. Maar... gedaan... te weinig, tot nu toe.
6 augustus 2024. Soms word
ik wel blij van alle mogelijkheden die de moderne wereld biedt: een berichtje op
internet, foto van familie in het buitenland, en dan kun je ze een ijsje laten
eten op grote afstand. Echt leuk is dat.
Verder heb ik hard gewerkt, met af en toe vijf minuutjes liggen en een spelletje
doen. Dat werd dan telkens wel een half uur... Maar de lege flessen van de
buren zitten voor een groot deel weer vol met Lourdeswater, en knoeien met water
is altijd leuk, als het buiten warm is. Verder heb ik een en ander gedaan aan
het Berichtenblad van eh... ja, van juni...
5 augustus 2024. Gelukkig weer eens een behoorlijke nacht. En een fatsoenlijk ontbijt, aar wel zorgen over enkele dierbare vrienden. Ik heb een kwartier gewerkt in de tuin, hard nodig was dat, en daarna een uur opgeruimt in de keuken. Toen oest ik weer even liggen. Daarna nog wat meer dan een uur bezig in de keuken, maar ik heb eindelijk weer eens een 'shining sink;. Al zóú het nog glimmender kunnen... Vijf kwartier telefonisch pastoraat, en nu wil mijn keel wel even worden verwend. En ik moet nog iets wegbrengen... komt goed. Ik had héél veel moeten / willen doen vandaag, maar dat valt nog een beetje tegen. Morgen beter.
Zondag 10 na Trinitatis 4 augustus 2024 mocht ik weer dienst doen in Zeist. Omdat de organiste van de dag vlakbij mijn huis woont, was ze zo vriendelijk me op te halen en weer thuis te brengen. Dat was heel gezellig en duurzaam. Al pratende leer je elkaar ook een beetje kennen. Zo is dit weer een dag met veel hoogtepunten, al viel ik nu al tikkend af en toe wel (bijna?) in slaap. Maar tot hiertoe heeft de Heer ons geholpen. Vandaag was ook mijn bruidsjonker jarig. Gefeliciteerd, Henk!
3 augustus 2024 Weer een werkdag. Ik had een wasje gedaan, en het buiten gehangen, maar het begon toch zachtjes te regenen voordat het droog was, en voordat ik het opmerkte. Komt goed. Er staan twee printers aan... en alles wat fout kon gaan, ging fout, en wat ík fout kon doen, deed ik fout. Dus gaan we morgen maar vroeg opnieuw beginnen, het is dan de tiende zondag na Trinitatis. En mijn bruidsjonker is morgen jarig. Alvast gefeliciteerd, Henk!!!!! Nu val ik om. Tot morgen.
2 augustus 2024 Weer een zomerse dag. Ik had nog twee poststukken weg te brengen, en omdat mijn zitspieren na al het werk beurs waren, ging ik dat lopend doen. Goed voor het lijf. Omdat ik nog moest wachten op gegevens van een mede-liturg kon ik niet verder. Morgen dan maar. En op de een of andere manier is het opeens morgen. Dus... tot later.
1 augustus 2024 Om 20 uur vanavond was het 350 jaar geleden dat 'het groot tempeest' (de grote storm) in Utrecht huishield. Het schip van de Domkerk plofte ineen, het dak van de Pieterskerk verdween, en de torens werden gehalveerd. En dat was nog maar een klein deel van alle verwoestingen in Utrecht. Vier orgels hebben rond die tijd vanavond in de Domkerk hun best gedaan dat geweld hoorbaar te maken. Ik was er niet bij, maar veel andere mensen wel. Het is goed dat we de mensen, die toen zijn omgekomen, gedenken. En bidden voor alle mensen, waar ook ter wereld, die omkomen door natuurgeweld. Branden, aardverschuivingen, ook zonder gewelddadige mensen gebeuren er al genoeg vreselijke dingen...
Heer, ontferm U.
31 juli 2024 was zo te zien een heerlijke zomerdag, maar ik had geen tijd om er van te genieten. De eerste lezing is nu netjes afgedrukt en verwerkt, en van kleurtjes voorzien. Dat helpt om te begrijpen en overzicht van de relaties te krijgen. Ik ben dr. Maarsingh nog altijd dankbaar voor het feit dat hij ons dat heeft geleerd. In Word kun je dat ook in het Grieks makkelijk doen, het Hebreeuws is wat lastiger. Gewoon wat meer werk. Niet dat ik al echt weet waar het over gaat, maar dat gaat Zij me vast wel uitleggen, de komende dagen. Tijd om afval buiten te zetten en naar bed te gaan.
30 juli 2024 begon met een lang, slapeloze nacht. Waarschijnlijk had ik tóch geen cola moeten nemen in de middag. De koffie had ik beperkt tot net voor 12 uur, maar... tja. Midden in de nacht heb ik een complete bak gekoelde kersen zitten eten. Lekker, dat wel. Uiteindelijk sliep ik een keer in, en werd ik om 11 uur wakker, terwijl ik een lange reeks dingen op mijn Te-Doen-lijst had staan. Gisteren was vrij uitputtend. En dan word je niet vrolijk, wanneer je niet in slaap kunt vallen. In elk geval heb ik de woordjes voor de eerste lezing eindelijk opgezocht. Het moet allemaal nog aangevuld met verwijzingen en gelikt opgemaakt worden, maar dat wordt morgen.
29 juli 2024 was een lange, intensieve dag met een begrafenis in Leerdam. De overledene had al in betere tijden aangegeven dat ze wilde dat ik de uitvaartdienst zou doen. Vandaar veel extra dingen de afgelopen week, het gesprek met de familie en de organiste / vriendin had veel informatie geleverd waardoor ik mijn aandeel van de plechtigheden tot tevredenheid van de gemeente heb kunnen leveren. (Ze zijn ook erg lief voor me geweest vandaag, met vervoer en sjouwen van tassen en dat soort dingen, dat ontzorgde wel! Heel fijn is dat.) Om kwart over tien ging ik weg, om kwart voor zes was ik weer thuis. Toen was ik toe aan een ijsje!!! Na wat eten heb ik een tijd met mijn benen omhoog op bed gelegen, maar een en ander moest ook nog in de PC gezet worden. Hiermee gedaan. Nu ga ik maar eens kijken of ik gisteren nog een foto heb gemaakt die er mee door kan. Het waren er weinig. (Dat vraagt meestal om veel bijwerken... we zullen zien.)
Negende zondag na Trinitatis 28 juli 2024 Hoera,
mijn zus is jarig. Een feestdag.
Voor een goede vriend een treurdag, dus keken we vanmorgen naar de RK dienst uit
Sneek, met deze voorganger altijd een genoegen. De naam van Marlies werd
herdacht. Ik belde Leen, haar man, zojuist. Vincenzo van Pauline is ook jarig
vandaag, maar mijn Italiaans is helemaal weggezakt, dus die molti
auguri kwamen per FB en zo is de dag al
helemaal vol met mensen en gebeurtenissen, voordat de dag half om is.
Laetitia
haalde me tegen drie uur, dan zouden we makkelijk ter plekke zijn om vier uur,
als het feest begon. Helaas, wegomleggingen en files... we hebben wel minstens
een half uur of meer extra mogen genieten van het mooie Noord-Holland!
De
verjaardag was buitengewoon gezellig en ontspannen, iedereen genoot, ook de
jarige.
Tonio en gade brachten me terug.
En toen moest ik de tweede helft van
de avond gebruiken om nog een en ander aan te passen en af te drukken.
Nu is de
dag om, en morgen zien we wel weer verder!!!
27 juli 2024 Ondanks
een goede nacht, werd ik wakker met een zeurend beetje hoofdpijn. Een
heen-en-weertje naar de Twijnstraat, er moesten echt weer wat dingen gekocht
worden, leek wel te helpen, maar later moest ik echt gaan liggen, en nu begint
het weer. Vervelend. De liturgie voor de organist staat te printen, de boekjes
liggen klaar. Maar nu tik ik allerlei fouten. Gaat niet goed, dus. Ik ga maar
weer liggen. Dat deed ik. Later waste ik kort mijn haar. De dag is om, en
ik ga ook weer om. Heb een mooie zondag morgen. Dan is mijn zusje jarig. Een
bijzondere dag, altijd weer. Maar de laatste jaren maakte de gezondheid van mijn
zwager het vieren moeilijk...
Hoe dan ook: Gefeliciteerd, en een heel fijne verjaardag.
Het blijft waarschijnlijk droog, en dat is al een cadeautje op zich.
26 juli 2024 vannacht lukte het nauwelijks om te slapen, ik was kennelijk erg opgefokt. Bij het eerste morgenlicht was ik wakker, en het lukte niet echt om weer in te slapen. (Meestal kan ik dàn juist slapen!) Dus ik zat al vroeg beneden, - te geeuwen. Het duurde wel even voor ik een beetje op gang kwam. Er moesten dingen aangepast, en toen weer niet, nu ja. De printer staat al overuren te maken, maar dat is alleen maar het omslag. De andere printer was zo smerig als wat, die heb ik in de tussentijd een beetje schoon gemaakt van binnen. Misschien kan die morgen ook mee doen. Hoe dan ook: morgen verder, want vandaag komt er niets verstandigs meer uit mijn handen, en dan zie je ook je eigen fouten niet meer. Slapen!
25 juli 2024 was een dag boordevol ontmoetingen, gezocht en ongezocht, gebeurtenissen en indrukken, en werk. Het is alweer half een geweest, ik ga naar bed, anders ga ik spelletjes zitten spelen, omdat ik te moe ben om van mijn stoel af te komen. Morgen verder. Bless you. God is goed.
24 juli 2024 Vandaag wil / moet ik woordjes Hebreeuws opzoeken. Maar... Word liet opeens de tekentjes ónder de Hebreeuwse letters niet meer zien. Atlantis laat zien dat ze er nog wel onder staan, maar kan niet van rechts naar links lezen. Ergens een instelling, maar waar? Libre office laat ze ook niet zien. Grrr... Maar ik heb het gevonden. Instellingen, geavanceerd, diakritische tekens: kleur automatisch. En nu aan het werk!!! Maar later moest ik weer hard aan het werk met muziek voor de volgende kerkdienst, die er tussendoor kwam. Ook dat vraagt veel meer tijd dan het lijkt. Kwart voor een. Morgen verder.
23 juli 2024 Vanmorgen
was ik toch maar vroeg op, want de familie van de overledene zou al vroeg
vergaderen met de uitvaartleider. En dan weet je nooit. Uiteindelijk kwam dat
telefoontje tegen half twaalf. Heel plezierig. Hoe dan ook, dit wordt weer een
week die anders loopt dan ik had verwacht. Berichtenblad en Lourdesverslag
moeten even wachten. In elk geval heb ik een lied, dat nog niet in mijn PC
stond, op internet gevonden en ingevuld. Het wordt weer een dienst met
voervoersuitdagingen, begrijp ik. De Heer zal er vast in voorzien, en anders
wordt het ver lopen.
Het bleef een werkdag, met af en toe een uurtje liggen. De dag is bijna om, dus
dat ga ik maar weer doen. Morgen verder.
22 juli 2024 Vanmiddag begon ik op het dak, want het is een natte zomer, dus het was van belang dat de afvoer vrij blijft. Dat leverde een aantal foto's op, die ik allang een keer had willen maken. Mijn statief kan ik niet vinden, vervelend is dat. Dus ik moet veel recht gaan zetten. Toen ik dat wilde gaan doen, en ik de PC aanzette, zag ik dat er een mailtje was gekomen over een sterfgeval. Maar voordat ik daarop kon reageren, kreeg ik een telefoontje van een zieke. Of ik medicijnen kon halen. Natuurlijk. Dat werd tegen vier uur, toen brengen, daarna bellen... Daarna was ik de rest van de dag / avond bezig met voorbereiden...
Zondag 8 na Trinitatis 21 juli 2024 Vanmorgen
mocht ik voorgaan in Zeist. Met de trein naar Hollandse Rading, daar werd ik
opgepikt door de organist van vanmorgen. Het was vacantietijd, en vlak voor de
dienst begon regende het gigantisch, dus ook degenen die anders met de fiets (of
lopend) zouden komen, kozen er voor om thuis binnen digitaal een andere dienst
te volgen. Maar we waren met voldoende mensen om onze dienst
om te laten gaan. De Heer was er Zelf. (En er zaten veel engelen in de banken,
maar ze zongen heel zachtjes mee, wij
hoorden ze haast niet.)
We dronken koffie, en ik werd helemaal
thuis gebracht. Lief! En ik kreeg heerlijk geurende Lathyrus mee van de Avondmaalstafel. De
organist ook. Het was intussen droog.
:-)
Half vier, buiten sombert het, maar volgens de thermometer is het 24 graden
Celsius. Er is nogal wat beweeg op de paden voor het huis en in de singel. De
lezingen opruimen kan morgen wel, denk ik. Nu even rust. Later ging ik op
ziekenbezoek, een paar mensen blij gemaakt met een klein boeketje, en vanavond
heb ik een uurtje mails in mappen verplaatst. Verschil zie je niet. Komt goed.
Tijd om naar bed te gaan. Ik ben wel heel erg moe, nu. Maar daar zijn bedden
voor. :-) Het was een mooie dag. God zij geloofd en gedankt!
20 juli 2024 Vanmorgen heb ik het vogelbadje, dat een tijdje in de schuur stond, omdat het weer geverfd moest worden, maar eens buiten gezet, op een zonnig plekje, dat ik vanuit de keuken kon zien - want daar zie ik de tuin het vaakste - en meteen begon het fonteintje enthousiast te spuiten. Nu is de lucht bewolkt, maar goed, dat was eventjes leuk. Verder kwam er een extra uitdaging mijn weg op, want morgen is er geen vervoer. Tja. Niet leuk. Vanavond bleek de organist om te willen rijden voor me. Hoera!
19 juli 2024 Een wat vochtig-warme dag, maar binnen had ik er geen last van. Ramen en deuren dicht. Vannacht werd ik geplaagd door een mug. Ik probeerde die weg te lokken door op de WC het licht aan te doen, terwijl ik er zat te lezen. Eindelijk hoorde ik het kreng. Snel de deur dicht, en die van de slaapkamer ook, maar vanmorgen bleek hij/zij het kleinste kamertje ontvlucht te zijn. Toepassen van Deet had ook al niet geholpen, en ik vind het naar spul voor mezelf. Maar er waren ook leuke dingen. Een van de kinderen ging op vacantie, en had niet (zoheel erg) veel last van de wereldwijde tech-problemen. En morgen zal het beter zijn, denken ze. Mijn jongste kleinzoon liet weten dat hij over was naar 6 VWO, met een mooie cijferlijst. Beta-vakken beter, hij is geen typische bèta. Een negen zelfs voor globale perspectieven. Betekent zoiets dat hij een ruimere blik heeft als hij om zich heen kijkt??? Dat hoopvolle opent vergezichten. De dienst staat in de grondverf, nu ja, wel meer dan dat. Maar er moet nog aan gesleuteld worden, voordat er geprint kan worden. Morgen. Houd van jezelf en van elkaar. Bless you!
18 juli 2024 Eerst was het postdag. Een warme dag. Op één na had ik alle kaarten op tijd in de brievenbus, die ene kwam een kwartiertje later, toen stond er al 'vrijdag' op. Tja. Er moesten er nog 3 P.P.A. weggebracht worden, dat deed ik na het eten, uiteindelijk begon ik vanavond pas om 10 uur echt aan het werken. Weer over de teksten gekropen. Wel wat aantekeningen gemaakt, maar 'als de Heer het huis niet bouwt...' Morgen, hoop ik. Slaap lekker.
17 juli 2024 Eindelijk
een volle nacht geslapen. Maar op tijd voor de middag beneden. Een uurtje
gewerkt aan nodige dingen, een boodschapje gedaan, voor de beweging, over de
tekst gekropen... Het was ook de dag van MH17.
De dag is al weer om, maar het was buiten wel aangenaam.
16 juli 2024 Na
nog geen halve nacht was ik veel te vroeg alweer op. En ik had me er zo op
verheugd wat slaap in te halen! Ik vroeg me af wanneer ik dit jaar zou voorgaan
in G**, en ik kon het niet vinden in mijn kleinste mobiel, waar ik die dingen
gewoonlijk in opsla. Om half vier stond ik op, om op het papieren overzicht te
kijken... nee, geen vermelding. Pas om 7 uur kwam ik op het heldere idee om op
de website van de kerk daar te kijken. Ik kon terug- en wat vooruitkijken, maar
ik zag dat er intussen een vaste voorganger was, dus geen probleem. Daar word ik
wel vrolijk van, want ik loop zondermeer al drie maanden achter. De organist
heeft zijn nieuwe bestandje kunnen openen, en eigenlijk zit ik nu te geeuwen als
een nijlpaard... Pf!
Ik heb voornamelijk opgeruimd. Ik kreeg een Hint van Boven. Gelukkig maar,
anders had ik de belasting niet op tijd betaald. En een telefoonnummer waar ik
verwoed naar zocht heb ik ook gevonden. We zullen zien waar dat op uit loopt. In
elk geval heb ik nu een overzichtelijke stapel met dingen die ik moet doen,
naast hetgeen ik al met spoed moet doen. Een veel te lange dag is om.
Welterusten!
15 juli 2024 Wat ben ik dankbaar dat mijn hoofd weer veel 'normaler' voelt dan vorige week! Ik heb twee wassen gedraaid, (toen ik de eerste binnen had gehaald en met de tweede buiten kwam, begon het net te regenen. Zo gaat dat soms). Verder was ik bezig met de volgende dienst. De organist kon een pdf niet openen op zijn fruitfoon. Tja. Morgen... Nu is het bedtijd!
De zevende zondag na Trinitatis, 14 juli 2024 Een
feestdag, want onze schoondochter was jarig, een kroonjaar, en ze vierde dat met
een lunch in De Blauwe Sluis, even
buiten Rosmalen.
Het was er druk en gezellig, er was gereserveerd, en zo
hadden we een mooie plek.
Haar moeder, haar dochter, haar lief en ik genoten van
een mooie plek aan de Maas, en van prima verzorgd eten.
Zoonlief haalde me op
van het station, en tegen vieren bracht hij me naar Leerdam, waar ik in de
Lutherse kerk dienst
mocht doen.
Wankel en wel bracht ik het dankzij Hulp van Boven tot een goed
einde.
Vriendelijk werd ik naar station Culemborg gebracht, een bezoekje aan
mijn jongste sloeg ik over, wat ik was moe tot op het bot. Mooi dat ik mijn
telefoon bij me had - daarmee kon ik een aardig meisje helpen om met haar vriend
in contact te komen, die háár telefoon nog in de auto had.
Het kwam goed, en we hadden op weg naar de grote stad nog een gezellig
gesprek... Nu is het tijd om zo naar
bed te gaan...
13 juli 2024 Er was kennelijk iets niet goed gegaan. De afgelopen dagen heb ik helemaal plat moeten liggen, kennelijk had ik het zo druk, dat ik niet naar mijn lichaam wilde luisteren. Ergens in het begin van de week moet ik een bloedinkje hebben gehad. Het gaat een beetje beter, maar eigenlijk wil ik nu weer liggen. Dat ga ik maar weer een uurtje doen. Komt goed. Deo volente.
10 juli 2024 Een dag om hard te werken; dat bleek Oranje ook te doen, maar ze hadden pech. Kennelijk wint de best ploeg niet altijd. De dag is om, ik sluit de PC af, er moet een kaartje op de bus, maar aan de overkant wordt nog onrustig gegild, en ik hoor een sirene, dus dat wordt morgen dan maar.
9 juli 2024 Die
dozen ben ik vanmorgen in de Twijnstraat gaan halen. Nu staat een groot deel van
de flessen Lourdeswater die nog naar Eindhoven moeten in het donker, en dat is
goed. (Aangezien daar erntige zieken zijn, kan het even duren. Wel jammer voor mij,
maar erger voor hen.) Met OV gaat het niet. Daarna ging ik nog een uurtje naar
het dak, waar ik de troep vanonder de stenen weg veegde, dus ik heb gedaan wat
ik kon in afwachting van het slechte weer dat is beloofd. Intussen is het kwart
over vijf, en nog steeds droog. Ik heb gewerkt aan het begrip van de lezingen,
en me verwonderd over sommige vertaalkeuzes van anderen. Volgens mijn
stappenteller moet ik weer eens gaan bewegen. Dan doen we dat. Vanavond werd het
vroeg donker! om half acht gingen de solar-lichtjes al aan, gisteren deden ze
dat 2 uur later. En daarna ging het flink regenen en een beetje onweren. Het dak
loopt nog niet over. Hoera! De eerste zin van de preek is geschreven. Ton placht
te zeggen: 'Als de eerste regel er is, komt de
rest ook wel!' Maar aangezien de dag vrijwel om
is, stel ik dat maar uit tot later.
Ik ben - als altijd - benieuwd wat er uit komt. :-)
8 juli 2024 Vol goede moed begon ik de middag met een lijstje van dingen die ik vandaag moest doen. De eerste drie kregen elk een uur toebedeeld. Maar ik bedacht me dat ik ook nog een paar boodschapjes moest gaan doen. (Tons Beppie was jarig, dus eigenlijk zou een gebakje wel gepast zijn. Toch? Eenmaal buiten, met de rollator, want ik dacht wel wat veel te moeten halen, werd ik geconfronteerd met heel veel afval van takken en bladeren op de stoep, waar ik bijna over struikelde. Dat kwam door de storm. Dan eerst maar vegen, en natuurlijk niet alleen je eigen stoepje, want dat zet geen zoden aan de dijk. Bij de lampenboom gekomen, bleek die ingang dicht, dus moest ik via het stationsplein. Om naar huis te komen ging ik via HC naar de andere kant. Toen had ik al vier verschillende winkels aangedaan, en raad eens? Waar ik voor ging, had ik niet gehaald. Maar na ruim 2 uur lopen, was ik wel moe. En dus... Om iets na zeven deed ik een nieuwe poging bij AH in de Twijnstraat. Nu had ik ook een paar bananendozen nodig, maar die waren allemaal nog gevuld. Morgen mag ik er om komen vragen... Er werd gesproken over onweer, al dan niet vannacht, dus ging ik tegen half negen het dak op, om te zorgen dat de afvoer ongehinderd was. Ik heb een hele grote zak met bladeren en takjes bij elkaar geveegd. Intussen speelde de beiaardier op de klokken van de Domtoren. Heel gezellig, een parelend spel, je hoorde elk moment apart... Het was een genot om zo bezig te zijn. Maar tegen negenen begon het te waaien, en al zou het verstandig zijn om de tegels een andere plek te geven, en de troep, die zich daaronder heeft opgehoopt, ook weg te vegen... nu maar even niet. Op de een of andere manier is het nu al kwart over tien geweest, buiten wordt het donker, en ik ga maar eens over op W7 (via afsluiten en opstarten) om wat data langs die weg in de PC te zetten... :-) Een dag van omwegen. (P.S. Tot mijn verbijstering zag ik bij de Action al herfsttakken staan. Vanavond heb ik braaf allerlei bonnetjes in de PC gezet, en nu is de dag om. Morgen vrolijk verder. Geniet en wees voorzichtig!
Zondag 6 na Trinitatis 7 juli 2024 Vanmorgen ging ik via een omweg naar de Lutheranen in de Hamburgerstraat. Een goede keuze. Dierbare mensen ook, die aanwezig waren. En, hoera, voor het eerst na veel jaren liep de klok weer, en zette een van onze jongeren met een trap die voor de dienst gelijk! Waar een mens al blij van kan worden! :-D Vanmiddag heb ik eerst het restant Lourdeswater, nog een hele jerrycan, in glas gezet. Dankzij buren en café De Rat en een aantal glazen potten die ik jaren geleden al eens had gekregen van een FB-vriendin. Nu is mijn ziel gerust: er lekt geen plastic meer in het water. Dit gedeelte was voor vrienden ver weg, te veel om met OV te brengen, ze zouden het halen, maar er is veel ziekte daar. Komt goed. Hoop ik. nd heb ik gezellig gekeken naar Tussen Kunst en Kitsch, daar was veel moois te zien. Ook daar kan ik blij van worden. Half tien en het is al donkerder aan het worden, de solar-lichtjes zijn uit zichzelf al aan gegaan. Behalve die ene, heeft het misschien twee keer gedaan... Ach ja.
6 juli 2024 Tjonge, er was nog vuurwerk aan de overkant! Vandaag heb ik flessen gespoeld, (ik kreeg er nog een stel van het feestje van gisteren, die waren nu leeg,) verder heb ik lezingen vertaald en afgedrukt (zelfs dubbel, echt zonde) en een klein begin gemaakt aan de volgende kerkdienst. eindelijk is buiten de storm gaan liggen. Het ging wel heel hard hier vandaag...
5 juli 2024 we hebben in het volgende blok twee lieve dames, die, wakker geschud door het voor hen onverwachte overlijden van een buurman (op de hoek) vonden dat we elkaar eens beter moesten leren kennen. Hen kende ik wel, maar ze hadden bij een stuk of 30 buren een uitnodiging in de bus gedaan om elkaar, (juli, dus het zou vast zomers zijn) in het park hiertegenover te ontmoeten, en elkaar te (beter) te leren kennen. Neem wat eten en drinken mee! Helaas was het weer heel onaangenaam, maar de buurman op het uiterste hoekje, die t.o. het bejaardenhuis, stelde de ,chillroom' van zijn zoon op de begane grond ter beschikking. Het werd heel gezellig en tamelijk druk, ik heb intensieve en oppervlakkige gesprekken gehad met allerlei aardige mensen, er was veel lekkers te eten en te drinken, maar na anderhalf uur was ik op, en verliet ik het vrolijke gebeuren. Eerst heb ik maar eens in alle rust een stuk of tien flessen, die ik gisteren bij De Rat had gehaald, eerst twee keer omgespoeld met schoonwater, <dat had ik vanmiddag al gedaan> en daarna met een restje Lourdeswater van een paar jaar terug. Later heb ik gewerkt aan een van de lezingen, die nu netjes is afgedrukt, en ik heb zelfs een begin gemaakt met de volgende lezing. Maar aangezien het nu al zaterdag is, sluit ik het verslag van de dag af met een hartelijke groet. Bless you!
4 juli 2024 wereldwijd tenenkrommende zaken. (Wél een mooi Scrabble-woord trouwens!) Het was een dag voor post en die ging grotendeels op tijd in de brievenbus. Het is tegenwoordig wel rennen om op tijd te zijn! Ook verder was het hard werken, en toch nog geen 4000 pas. Morgen verder. Het 'ritje' met de Vlieland kwam er niet van, deze week. Die ligt voor de werf te wachten tot die aan de beurt is. Niet eerlijk.
3 juli 2024 kwam pakje 1a uiteindelijk. Ik heb het nog niet eens uitgepakt, ik had er geen tijd voor. Maar ik heb wel hard gewerkt. Zelfs na 44 jaar voorgaan en lezingen vertalen, kom je er nog regelmatig lezingen die je helemaal vertalen moet. Dus ik heb gisteren en vandaag braaf woordjes opgezocht, en in de PC opgeslagen, met grote dank aan Tonio, weer. Vanmorgen regende het zo hard, dat het lek weer drupte. Ik liet het maar zo, geen zin in complicaties. Voorlopig ben ik wel bezig met van alles en nog wat. Onder het wachten luisterde ik vanmorgen met genoegen naar de nieuwe MP, Dick Schoof. Hij spreekt prettig en oogt aangenaam. Wat heerlijk dan enge G***t het niet is geworden. Die zie en hoor je toch al te veel. Goed De hoogste tijd om te gaan slapen. Nog even wat afval buiten zetten. Tot morgen.
2 juli 2024 moest
ik weer veel te vroeg op, want Postnl had een pakket voor me, met tekenplicht.
En gisteravond beloofden ze nog trouwhartig dat het tussen 9 uur en half elf
gebracht zou worden. Dus zat ik beneden. Je weet intussen dat je beter niet
boven kunt zijn, want tegen de tijd dat ze hebben aangebeld en je beneden bent,
zijn ze al een stuk verder weg. Je hebt geluk als ze je dan nog opmerken. En zo
zat ik braaf beneden te wachten. Koffie drinken, het ene koekje na het andere
verdween achter de 'tandenhaag' <zoals Homerus het zo plastisch placht te
zeggen> - en eer het nieuwe kabinet op het bordes stond, was het pak leeg.
Oei. Nu ging ik toch maar eens boven kijken naar de track and trace... Ach!
Het pakketje was nog niet aangekomen bij de distributeur. Dat
gebeurt anders nooit. We weten echt niet wanneer het nu wél komt! Grrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr!
Dus nu moet ik opnieuw gaan bedenken wat ik met deze dag ga doen, en hoe.
Later!!!
De dag werd rommelig, ik heb wel wat gewerkt, en ik heb braaf het ommetje naar
de Twijnstraat gemaakt, heb nog meegekregen dat Oranje nu weer heeft meegekregen
dat ze tegen die bal moesten tráppen, maar verdeed heel veel tijd aan een
muzieknotatie die ik helemaal opnieuw moet gaan doen. Waarom? Geen idee. Morgen
beter dus.
Dan mag ik wéér vroeg op, want dan komen ze echt. Schrijven ze. We zullen het
zien.
1 juli 2024 moest ik moeizaam op gang komen. Ik had wel een lijst met veel dingen om te doen, maar ik geloof dat ik wel vier keer 'eventjes' ben gaan liggen, als het niet meer was. Wel heb ik boodschappen gedaan, dus ik héb wat beweging gehad, ook heb ik postzegels afgeweekt, die moet ik zo nog onder iets zwaars plat maken, en ik heb een eerste opzetje gemaakt voor de volgende kerkdienst. Maar aan het Berichtenblad en het verslag van de bedevaart kwam ik niet toe... Morgen vrolijk beter, dan!
Zondag 5 na Trinitatis 30 juni 2024 mocht ik dienst doen in Soesterberg, daar is zelfs een lifestream van! Ik werd luxe gehaald en gebracht door een erg aardige man, dus dat was prettig. Nu gaan we over tot de rest van deze vrolijke dag des Heren. (Moe ben ik wel, gelukkig is het niet bloedheet, dus ik kan ook gaan genieten. De tuin ruikt heerlijk, rozen en Toscaanse jasmijn die de rozenboog omarmen, er zijn nog een paar laatste bloementoefjes aan de gewone (of boeren-)jasmijn, en het leven is mooi en goed!!! Later kwamen mijn zwager en mijn jongste zus mij halen om mee te gaan naar mijn jongste dochter, die haar verjaardag met vertraging ging vieren in combinatie met haar 'housewarming party'. Het was heel gezellig, en ik zag een flink deel van de familie. Mijn oudste kleindochter bracht me thuis, ook erg fijn, en toen ik na het eten even de TV aanzette, viel ik als een blok in slaap. Véél later werd ik wakker gebeld door mijn schoondochter, met wie ik een uurtje bij praatte, ik moest nog iets opzoeken, mijn PC wilde updaten, dat ging als gewoonlijk niet goed, en nu is het maandag. En ja, de PC wil alwéér updaten. Tijd om te slapen. Een mooie zondag was het!Maar nu ben ik alweer heel erg moe. ;-D
29 juni 2024 verwachtte ik het volgende pakje, en zat ik vroeg beneden, maar... niets. Irritant. Van de Veteranendag kwam niets meer. Daar was ik al bang voor. Maar de vlag hing al vroeg uit. De Dom vlagde ook. Leuk! Vanmiddag ging ik maar 'gewoon' aan het werk. En ook boodschappen doen. Het was lekker weer, en ik had al dagen te weinig gelopen. 6000 pas nu. Er viel veel te printen. De Epson is heel voordelig in het printen, maar snel is die niet. Geeft niet. Alles ligt klaar, dus ik kan naar bed. Morgen zien we wel verder. Iedereen een mooie en gezegende zondag!
28
juni 2024 begon vroeg met een pakje van de
post (zegels) waar ik voor tekenen moest. Maar tegen de tijd dat ik beneden was,
bleek de chauffeur al bij het eind van de straat te staan. Geen papiertje
in de brievenbus. Gelukkig zag iemand die me kende en haar hondje uitliet het
gebeuren, en ze maakte de chauffeur attent op me. Op een holletje kwam hij
terug. Ze hebben altijd wel érg veel haast. Ik kwam niet echt op gang, door
deze valse start.
Nu is het half een en dus al zaterdag. Ik loop weer heftig achter, en er moet
nog veel. Naar Den Haag voor de Veteranendag zit er dit jaar dus niet in. Heel
jammer! Tijd om te gaan slapen.
27 juni 2024 was een werkdag. Maar toen ik die wilde afsluiten, was Windows Defender nog bezig met een heel langdurige controle. Vandaar deze late update.
26
juni 2024 zomerde door, en bracht allerlei
verrassingen. Tjitske kwam langs, erg leuk, ik kon haar foto's van Wenen laten
zien op de laptop, en ze bracht postzegels uit Zwitserland voor me mee. Heel
bijzonder. Ze kwam wat later dan gedacht, dus ik had ruim de tijd om allerhande
op te ruimen in de keuken. En juist toen ik dacht: 'Ze komt niet meer' en ik
even naar boven was gelopen, belde ze aan.
Het werd een gezellige middag.
Na het eten werd ik verrast door de komst van
mijn knappe zoon (net naar de kapper geweest) die ik juist niet had verwacht
vandaag, want hij had iets anders te doen. Dat zou wel uitlopen, dacht hij.
Integendeel!
Zo kon hij in de schuur de flessen Lourdeswater zo (ver)plaatsen,
dat ik makkelijk bij de oudste kon, en dat die van 2024 hoog en verweg stonden.
Grinnikend maakte hij een foto voor de 'familie-app' met als onderschrift dat
zijn moeder een drankprobleem had. Heel adrem antwoordde Parel: Dat heb je alleen als t op is
hoor En Betty's reactie was: Water
bij de wijn doen! Heerlijke kinderen!
(Bovendien hielp Tonio ook nog de bedden te verschonen, een vervelend werk, dat
je samen heel snel kunt klaren!)
Kwart over tien. Ver weg gaat de
zon al onder, de avondlucht wordt een beetje paarsig. Tijd om aan het werk te
gaan!!! Kwart voor twaalf - wat kleurtjes toegevoegd aan de tekst om die
beter te begrijpen. Het helpt.
25 juni 2024 zomert, maar ik heb het druk. Ik moest naar De Rat om méér flessen - want er staat nog Lourdeswater in de keuken, en zeker met deze temperaturen mag dat niet in plastic blijven staan. Alleen moet er een en ander gereorganiseerd worden in de schuur, en daar kan ik niet veilig bij. Help... Nu is het etenstijd, en met plezier ben ik de Evangelielezing, waar ik deze weken mee bezig was, het was een lange, aan het afdrukken. Weer een stapje verder. Nu de vertaling nog bijslijpen. Etc. Het werd wel woensdag voor ik er mee klaar was, een degelijk stuk werk! En over de tekst heen kruipen maakt altijd weer veel duidelijk. Hetgeen niet altijd betekent dat het ook in de preek terecht komt, maar het is wel de basis. Leuk werk! Een beetje arbeidsintensief. En nu moet ik (eigenlijk) nog 9 flessen omspoelen met een restje Lourdeswater, en ze omgekeerd laten drogen, zodat ze morgen weer gevuld kunnen worden. Never a dull moment!
24 juni 2024 vloog om! Een lange werkdag. Een liturgie voorlopig afgemaakt, er moesten meerdere nieuwe liederen in de PC gezet worden, dat kost veel tijd. In elk geval ben ik wat opgeschoten, maar er moet nog heel erg veel gebeuren. En de dag is al weer om. Morgen verder.
Zondag 4 na Trinitatis 23 juni 2024 Omdat ik al een tijd niet was geweest, moest ik vandaag wel eerst eens naar de Waalse kerk. De voorganger beloofde het kort te houden - dus ik keek stiekem op mijn horloge: 20 minuten. Interessante preek: Storm op het meer, en Jezus vraagt: waar zijn jullie nu eigenlijk bang voor. Die vraag werd zes keer herhaald, en dan ga je vanzelf nadenken over de vraag waar je eigenlijk écht bang voor bent. Dan komt je onderbewuste met - een serie - onverwachte antwoorden... Later schoof ik nog even aan bij mijn andere 'stal', waar binnen de gemeenten een wezenlijk gesprek gaande was over een vergelijkbare vraag... Dus was het kwart voor twee eer ik thuis was voor de brunch. Daarna moest ik echt even liggen. Even is zelden echt 'even'... Morgen moet er maar weer eens gewerkt worden, en hard ook! Vanavond liep ik nog even een rondje voor het huis, en ook dan een leuk gesprek. Een bemoedigend gesprek met een dochter, en 'een kwartiertje' werken aan een verslag werd een half uur, dus inmiddels is het maandag...
22 juni 2024 Vandaag vond ik mezelf op weg naar mijn oudste, met een paar nuttige zaken, maar dan weer zonder een paar cadeautjes uit Lourdes. Die lagen nog op tafel. Zo duf van me... Onderweg heb ik wat kunnen werken aan de lezingen voor de volgende dienst. Er vielen bussen uit, dus ik kreeg extra tijd. En ook een grappig gesprek met aardige mensen uit Canada... Zo vloog de dag om. Vanavond laat was er nog een bijzonder gesprek met een goede vriend. Dankbaar sluit ik de dag af!
21 juni 2024 Zomer! Die begon redelijk vochtig, ik had weer een lange en drukke werkdag. Morgen verder.
20 juni 2024 Een lange en drukke werkdag, en nog zie ik dat ik een kaartje vergeten heb te sturen. Zo vervelend!
19 juni 2024 Gelukkig was het droog vandaag, maar... ik was de hele dag binnen. Ik had me voorgenomen om flink aan het werk te gaan. Ik had een mooi schemaatje gemaakt: 2 uur alvast aan de post voor morgen, (het werd véél langer), 2 uur aan het verslag van de Bedevaart (ik kon van alles niet vinden) en 2 uur aan het komende Berichtenblad. Af en toe ging ik héél even liggen, maar ik kan morgen opnieuw beginnen, ook al heb ik heel hard gewerkt. Je hebt van die dagen... maar goed. Morgen beter.
18
juni 2024 Deze dag is ook weer voorbij,
maar behalve wat boodschappen heb ik weinig gedaan. Wel kreeg ik een lief
bezoekje van mijn oudste kleindochter en haar geliefde, en vanavond een lange
bijpraat sessie met mijn jongste zus, dus veel vitamine F vandaag. Daar knapt
een mens van op!!!
Gisteravond-laat (het was kwart voor een ongeveer) zag ik bij het dichtdoen van
de gordijnen, het allerbovenste puntje van de Domtoren met een lichtje er op.
Toen ik - nieuwsgierig geworden - naar de bovenste verdieping ging, zag ik dat
de lantaarn van de Domtoren kleurrijk verlicht was. Ik heb meteen een boel
foto's gemaakt! Zo werd het toch nog laat.
Nu ja, dit moet je natuurlijk veel groter zien...
maar zo krijg je een beetje een idee...
17 juni 2024 De zon schijnt, en mijn mini-fonteintje voor het raam sputtert gezellig. Ik heb uren gezocht naar een bericht, dat ik niet kan vinden, maar het is wel belangrijk... Lastig, hoor! (Nog een beetje covid-mist?) Ik begon de middag nog maar eens met wat liggen lezen, maar ik voel me echt wel beter(der). Komt goed. Vanavond kon ik in elk geval weer wat simpele invuloefeningen doen... :-) Tijd om te slapen! (En nee, dat bericht heb ik nog niet gevonden...) Morgen maar eens aan Sint Antonius vragen!
Zondag
3 na Trinitatis 16
juni 2024 Vanmorgen testte ik nog maar
één streepje, dus ik kon met een gerust geweten, maar met knikkende knieën
én een rollator, naar de kerkdienst in de Hamburgerstraat. Verder had ik ook
niet gehaald, dacht ik. Verder hoefde ik ook niet.
Grappig: iemand ze me daar: 'Als ik jou zie, zie ik meteen je man!'
Eenmaal thuis keek ik eerst
Buitenhof, en toen Europe from Above (heel interessant) voordat ik me de trap op
sleepte. Hierboven word ik wel weggejaagd van de PC door het lawaai op
Kanaleneiland, 4 km verder, waar een of ander festival is. Ik word hier echt
knetter van het lawaai. Dat was gisteravond ook al zo. Op naar de
slaapkamer!!!
15
juni 2024 Vandaag heb ik voor het eerst
boodschappen gedaan. Wel met de rollator, en een mondkapje, en bij de Oude
Gracht moest ik even gaan zitten, maar het is een flinke stap vooruit. Daarna
een uurtje gelegen, en toen... eindelijk weer eens in bad! Heerlijk. Alleen...
toen ik mijn haren had gewassen, en ze moest uitspoelen, toen... werd het water
koud. Niet lekker. Ik zal morgen of overmorgen wel eens naar zolder gaan om te
kijken... Maar hoe dan ook: het zilveren huwelijksfeest zou ik niet aankunnen.
Ik wil nu alleen maar helemaal niets!!!
Nu ja, eten misschien? Straks?
14 juni 2024 Gelukkig knap ik op, maar ik moest toch weer even een uurtje gaan liggen. Komt goed. :-) Het duurt wat langer dan me lief is, maar ik heb vertrouwen...
13
juni 2024 Wonderbaarlijk. Aan het eind van
de middag werd er aangebeld. Een pakje. (Gemakshalve had de man ook meteen maar
bij de buren aangebeld, die vrijwel tegelijk met mij open deden.) Hét pakje.
Wat er in zat was flut en veel te klein, al had ik mij gehouden aan de maten.
Lamaarzitten... Pfff. Nooit meer.
Eigenlijk was het een post-dag, maar ik
wil geen risico's lopen met kwetsbare mensen, dus deze week nog maar niet. Stel
je voor dat ik die covid doorgeef. Het gaat al een stuk beter, maar
toch... En nu is het kwart voor elf, en heb ik al veel te lang zitten
hangen bij de PC. Welterusten...
12 juni 2024 Ik zit al weken op een pakje te wachten, gisteren zag ik via track and trace dat het eindelijk was opgehaald door een instantie die het zou brengen, dus ik zat klaar, maar niets... en de informatie is nu helemaal verdwenen van internet. Shift-F1!!!! Ik ga maar slapen...
11
juni 2024 Op 11 juni 1254 kreeg Alkmaar stadsrechten:
officieel het begin van Alkmaars bestaan als zelfstandige stad. Het stadsrecht
gaf de Alkmaarders meer vrijheid en verschillende voorrechten en was daarmee erg
belangrijk voor de ontwikkeling van de stad. Lees verder maar via deze link.
Interessant.
Ik ga slapen, al wil ik eerst mijn neef Arjan en zijn lieve Karin feliciteren met
hun zilveren
huwelijk.
10 juni 2024 De tijd vliegt. Dus ik ga maar slapen...
Zondag twee na Trinitatis 9 juni 2024 Ik keek op bed naar de dienst in de Hamburgerstraat. Een interessante kerkdienst. Zag bekende mensen :-) Verder heb ik vandaag veel gelegen, maar ik hoest minder. Vanavond heb ik een kwartiertje besteed aan het ontcijferen van een paar aantekeningen van de Lourdesreis. Schiet niet op. Het is de hoogste tijd dat ik weer ga slapen. Buiten hoor ik wat vuurwerk. Bizar.
8 juni 2024 twee lieve beterschapskaarten, wat aardig. En een bloemenbon. Zo lief! Het gaat iets beter. Als ik me niet beweeg (bijv stil achter de PC zittend) hoest ik ook minder. Ik moest geen dingen doen waar ik bij na moet denken. Meer: invuloefeningetjes. Heb dan ook al meer dan een hele fles Lourdeswater gebruikt, de afgelopen acht dagen! Nu ga ik maar weer eens rechtop in bed zit-liggen. Heb morgen een mooie zondag.
7 juni 2024 veel lieve telefoontjes vandaag. Gaat bijna goed als ik rechtop zit en water bij de hand heb, om te smeren, anders is het erg lastig praten. Maar blij met vit F. Heb nog een paar uurtjes voorzichtig wat aan de PC zitten werken, niets waarbij ik echt moest nadenken. (Dan blijft er weinig over ;-) ) Maar dat is al beter dan een weekje geleden. Komt goed, maar nu ga ik naar bed. :-)
6
juni 2024 D-Day 80 jaar geleden. Ik was 3
maanden jong en wist van niets. Maar het was een dag van hoop.
Duizenden jonge levens sneuvelden op Omaha Beach en Utah, zinloos? Nee, want
anderen kwamen verder... en verder... Allemaal doodsbange helden. Dat ze niet
vergeten worden. Dat we in vrijheid voor goede dingen kiezen.
God behoede Oekraïne, en de strijd(st)ers daar. Michaël,
baan de weg voor het Recht!!!
5 juni 2024 Gisteren idem. Vandaag heb ik gezorgd dat mijn stem niet verloren gaat morgen, maar dat is het dan wel weer. Denken is nog een stap verder. Komt goed. Geneviève is jarig. Pluspunt is dat ik géén besmette kaart heb gestuurd. Ik ga maar weer in bed liggen, daar ben ik beter..
3 juni 2024 Covid zette flink door. Ik heb alweer niet anders gedaan dan slapen en TV kijken. En een beetje lezen, af en toe, tot mijn ogen weer dicht vallen...
2
juni 2024 De eerste zondag in de groene
tijd. De eerste na Trinitatis. Covid zette flink door. Ik heb niet anders gedaan
dan slapen en TV kijken.
Ik hoop en bid dat het morgen wat beter gaat.
1
juni 2024 Dat ik me gisteren niet fit voelde, zette zich vandaag door. Ik
was al gekleed in het zwart voor een crematie, toen ik zo begon te hoesten, dat
ik plichtsgetrouw dacht: het zal wel niets zijn, maar ik zal me toch maar even
testen. En ja!!! Twee streepjes. Oeps! Iets wonderlijks: ik had net Betty aan de
telefoon, toen de deurbel ging. Ze zei: 'Dat is vast uw
pakje, dat terug komt!' (Begin mei had ik een pakje opgestuurd, met
track and trace, de post wist nooooit waar het was.) Betty ging eens vragen bij
het plaatselijk postkantoor, en daar zeiden ze: Ja hoor, dat hebben we op 20
mei bij u aangeboden, maar we kregen geen gehoor, en de 29ste is het terug
gestuurd. Er was geen postbode langs geweest, dat kon Betty zien op de
camera's rond het huis. Wel wonderlijk dat het heel snel terug kan komen!!! Nu
ja. Dat is opgelost.
Ik kon nog net de crematie mee kijken via een link... verder is er helemaal
niets uit mijn handen gekomen. Een verloren dag, dus. Corona. Pech. Eigenlijk
wil ik alleen maar dropjes eten, maar die zijn op. Morgen begint kerkelijk de
groene tijd, de tijd van rijping en verwerking van de Genadegaven die ons in de
Feesten van het kerkelijk jaar zijn aangeboden. De rode Pinkstereieren hebben
plaats gemaakt voor goudkleurige, omdat Luther de zondag Trinitatis de Gouden
zondag noemde. Morgen mag het groen kleuren. Als ik dat kan. Nu
ga ik maar weer even een beetje zielig doen.
31 mei 2024 De dag vloog voorbij. Ik kreeg een mooi bouquet bloemen van Parel. Wat leuk! (Meer dan een bosje bloemen!) Twee jerrycans Lourdeswater heb ik nu in glazen flessen. Ik heb er nog anderhalf, maar de flessen zijn op. Binnenkort maar eens bedelen bij de kroeg op de hoek. Nu naar bed, want helemaal fit voel ik me niet...
30 mei 2024 Een leuke uitnodiging vandaag ging niet door, omdat ik om 3 uur bij de tandtechnicus moest zijn. Voordat het nieuwe plaatje naar zijn en mijn zin was bijgeslepen, ging er dik een uur voorbij. Geen straf, want het leidde wel ergens toe, en het is een aardige jongeman. Pas om half zes kon ik beginnen aan het overpompen van het Lourdeswater in glazen flessen. Ik blijk er véél te weinig te hebben. Het is ook een tijdrovend proces, want het komt er echt op aan, dat de flessen schoon zijn, en nog eens omgespoeld met een beetje Lourdeswater, voordat ik ze vullen kan. Een stuk of tien staan er nu met het juiste jaartal in de schuur. Daar zit ik ook nog eens met een logistiek probleem, want dankzij mijn krimpend bestaan, kan ik niet meer bij de bovenste plank... Vanavond ben ik maar weer eens een beetje begonnen met het Lourdes-verslag. Het schiet niet op. Ik ook niet. Morgen beter!
29 mei 2024. Vandaag moest ik al vroeg actief worden, want gisteravond sneuvelde een tand-deel (ik dacht dat het een facing was) terwijl ik een zacht dropje at... (Het had helaas de reis overleefd, het was niet uitgedeeld geweest-geworden)!!! Vanmorgen belde ik eerst de tandarts, daar kon ik om half drie terecht. Ik dacht dat ik ruim de tijd had, want een buur-buur-buurman (Onno van het hoekhuis) was overleden, en er was een afscheidsdienst in een voormalige kerk, een eind verderop. Die dienst begon om elf uur, maar zou doorgaan tot 2 uur. Dat werd nóg wat later, ze kwamen net naar buiten, toen ik op langs reed op weg naar de tandarts. Die had het over slopen, maar het werd voorlopig even afslijpen, zodat ik naar de tandtechnicus kon, die gaat proberen een mooie uitbreiding van mijn plaatje te maken. Nu ben ik gewoon tandeloos. Voor zitten er nog twee in. Iets na 16 u kwam ik thuis, het duurde wel een uurtje eer ik weer in beweging kon komen. Toen moest ik echt nog de stad in. Vanavond heb ik beleefd gekeken naar de ruim 600 foto's die ik gemaakt had. en ze keken beleefd en onbewogen terug, behalve als ik ze roteerde. Nu val ik om. Tot morgen... Bless you!
27 mei 2024. Straks verder...
26 mei 2024.
25 mei 2024. Maar het werd op allerlei manieren weer
laat, Kwart over 1 dus ik ga maar eens naar bed. Morgen vroeg op...
24 mei 2024. 22 mei 2024. Vannacht regende het weer
behoorlijk, en ja, ik hoorde grote druppels in de emmer, die onder het lek
staat, vallen. Ik ben maar niet gaan kijken. Vanmiddag wel, en ik zag dat de
afvoer alweer vol met bladeren en troep lag. Die had ik een dezer dagen nog leeg
gehaald. Prrr! De vuilniszak die ik wilde gebruiken, bleek verteerd, maar
gelukkig had ik op zolder nog een puinzak. Overigens kon ik straks een rits
biologische afvalzakjes óók afvoeren. Ze scheurden bij de minste aanraking. Ik
denk dat ze nog maar een jaar oud waren. Niet duurzaam dus.
21 mei 2024. 20 mei 2024.
Pinksterfeest, 19 mei 2024.
Vanmorgen was het in de Waalse kerk echt feest. De Utrechtse Marathon maakte
gaan en thuiskomen wel een uitdaging voor veel mensen. Ik ging maar lopen.
Vanmiddag van alles gedaan, wat kaarten en zo, daar kun je er nooit genoeg van
hebben... vanavond Project Rembrandt gekeken. Fantastisch!!! Toen moest er nog
wat gepuzzeld worden op de vierkante millimeter, en zo werd het opeens weer 1
uur. Een lange dag. En ik bedenk mee opeens een aantal dingen die ik vandaag had
moeten doen... Oeps. Morgen. Hoop ik.
18
mei 2024 Ook al is er weer regen voorspeld, ik heb één jasje
'waterdicht' gemaakt. De andere bleek gisteren, toen de hemel mij hielp om dat
te controleren, níét echt ondoordringbaar te zijn. Dus die moet ook nog, maar
ik lijk niet genoeg spul te hebben... Ach, ik ben toch teveel aangekomen, de
laatste maanden, dus eigenlijk kan die jas niet meer goed dicht, en heeft het
geen haast. Aan het werk, dan maar weer! ... *** ... Aangezien er van alles
mis ging, schoot het niet op, vandaag. Beide actieve printers hadden moeite met
het papier, en werden vies vanbinnen. Zeg maar smerig. En behoorlijk
ontoegankelijk. 17
mei 2024 bleek koningin Máxima jarig te zijn, maar dat drong pas
tegen het eind van de middag tot mij door, toen het al regende, en het niet meer
de moeite waard was om de wimpel aan de vlag te knopen, en die uit te steken.
Volgend jaar beter. Ze staat nu op een van de verjaarskalenders. Gelukkig
regende het niet, toen ik in het begin van de middag naar de tandtechnicus
fietste, die daarna nog een uurtje bezig was met het afstellen van het nieuwe
tandstukje. Ik ben nogal veeleisend, of liever, ik heb veel last van alles dat
anders dan van nature in mijn mond zit. Hier moet ik het in elk geval voorlopig
mee doen. De kaak was erg geslonken, na het trekken van die wortel, en de
laatste tijd was spreken en vooral zingen heel hinderlijk voor mij, omdat de
lucht boven de 'herkos odontoon' waaide. Al met al kostte dit akkevietje me toch
weer vier uur, die ik niet missen kon... De printer staat te printen, het gaat
niet zoals ik wil, maar op een gegeven moment denk je: het is wel goed zo... En
ik moet nog een heleboel papier snijden. Dat ga ik nog maar een kwartiertje
doen. Morgen verder.
16
mei 2024 groeizaam weer! De rozen genieten... De bomen ook. Ik was druk
bezig met de post, die voor een groot deel al om half vijf in de brievenbus zat.
De rest ging te voet. De mijne. Verder zit alles eventjes tegen, en ben ik aan
het balen. Gewoon doorgaan, dus. Ik moet van alles uitzoeken, en ik zie er
tegenop. Komt dit ooit goed? Vast. Het moet... De avond vloog voorbij met
proberen en veel papier verknoeien... Morgen / straks verder. 15
mei 2024 moest ik vroeg op, want al om tien uur moest ik bij de
tandtechnicus zijn. Een aardige man, die het met me eens was, dat na het trekken
van die tandrest, mijn tandplaatje van geen kant meer paste. Hij gaat zijn best
doen voor me... Ik deed vroeg boodschappen, maakte een zieke blij met bloemen,
ruimde op, zocht dingen bij elkaar die Tonio morgen naar de milieustraat kan
brengen... (vroeger noemden we dat 'de stort'...
zouden deze dingen nu milieubewuster naar hun eindbestemming worden
gebracht????) en om zeven uur kwam hij de
krakkemikkige bureaustoel, die al minstens 40 jaar op mijn studeerkamer stond
(een afleggertje van Eduard?) door het huis dragen, de trap af, de gang door, en
toen... Tja. 60 liter achterbakinhoud bleek toch niet de vorm te hebben waarin
je dat kwijt kunt. Dus ging de stoel ondersteboven op een achterbankstoel als
'passagier' mee. Vaarwel... Nu is de avond al half om, na koken en eten, dus het
wordt de hoogste tijd dat ik iets nuttigs ga doen. Het schoot niet op, maar
om een uur vind ik wel dat ik moet gaan slapen, voordat ik nog meer papier
verknoei door onachtzaamheid... Morgen beter! 14
mei 2024 Nog steeds lekker weer. Ik werd wakker gebeld door iemand van
een goed doel. Die hoeft dus nooit meer iets van me te verwachten! Grrrrr... Het
duurde even voor ik weer in mijn evenwicht was. Ik deed van alles, maar vooral
niet wat ik echt moest doen. Morgen beter!
13
mei 2024 Het was weer heerlijk weer! Wel was er veel te doen. Een was
hangt, een andere staat nu in de wasmachine, ik heb wat dingen vertaald, maar
aan mijn Bijbellezing was ik nog niet toe gekomen, het was rommelig om mij
heen... Telefoontjes, onverwacht bezoek, nu ja. Af en toe ging ik even liggen...
en zo vloog de dag om.
Zondag
Exaudi (Hoor mijn stem) 12
mei 2024! Hoera! Een dubbele feestdag! Laetitia is jarig, én het is
Moederdag. Die combinatie komt wel vaker voor, maar straks komt de jarige ook
nog even hier heen. Leuk! En zoonlief ook. De twee oudsten zijn druk bezig of
heel ver weg! Het wordt zondermeer een fijne dag!!! 11
mei 2024! Het leek wel zomer, vandaag. Aangezien ik het heen-en-weer
had, hielp dat wel om door de dag heen te komen. Een aantal nodige onderdelen
heb ik op de kop getikt, waarvan een deel achteraf weer onnodig bleek. :-( Maar,
al kon ik niet de knoop voor de regenjas, waar ik gisteren zo naar gezocht had,
kopen bij de fourniturenwinkel, ik kon er wel een paar kopen die, met enige
aanpassing, redelijk bijpassend lijken, zolang je niet te dichtbij komt. ;ø
Al met al heeft die ene knoop minstens 5 à zes uur gekost. Tja, zo gaat dat.
Maar ik heb wél ijzergaren in de kleuren donkerblauw, oranje en zwart gekocht,
dus mijn klussende erfgenamen worden straks weer heel gelukkig. ;· 10
mei 2024! 84 jaar geleden werd Ton wakker van een groot gedreun in de
lucht. Een eindeloze vloot Duitse vliegtuigen... ook voor Nederland was de
Tweede Wereldoorlog begonnen. De Rus, die in 1945 tot de bevrijders werd
gerekend, behoort nu tot de grote bedreigers van onze duur bevochten vrede.
Waarom het Westen Oekraïne niet sneller en effectiever helpt, snap ik absoluut
niet. :-( 9 mei 2024
Hemelvaart! Na een heel korte nacht was een dienst om 9 uur in de Domkerk
een goed begin van de dag. Vannacht werd ik telkens wakker van allerlei dingen
die ik moest, doen, bedenken, uitzoeken... maar nu wist ik het niet meer. Wel
dat ik na de brunch zo moe was, dat ik bijna letterlijk omviel, en een paar uur
stevig heb geslapen. Wakker werd ik met rugpijn, net als vanmorgen vroeg. Er is
(te) weinig uit mijn handen gekomen, en wat ik heb afgedrukt, beviel me helemaal
niet. Morgen beter. Nu maar eens slapen! Komt goed, Deo
volente!
8 mei 2024
was vol leuke verrassingen! Soms komen die tegelijk! Tonio kwam een tas
brengen, die ik graag wilde hebben, net toen een van mijn dierbaarste vrienden
was gekomen om een kopje koffie te drinken (en wat Lourdeswater te halen). Tonio
moest meteen weer door, i.v.m. verwachte drukte op de weg, en het koffie drinken
was als altijd heel gezellig en informatief. Ik mocht ook een heel mooi, groot
boek via-via een nieuwe plaats laten vinden. Hoera! Later stapte ik op de fiets
voor wat boodschappen verder weg. Vanavond liep ik naar de Twijnstraat, zodat ik
tenminste een páár stappen heb gezet. Mijn financiën staan weer voorzover ik
dat kon doen in de PC, dus ik was zo druk als een klein baasje. De dag is
voorbij, en morgen vieren we 's Heren Hemelvaart. Op weg naar Pinksterfeest... 7 mei 2024
Vandaag kwam een van mijn extra kinderen mijn haar permanenten, knippen en de
rest. Ze is professioneel kapster, en dat zie je. Ze had ook zelf veel plezier
in her werk, dat is echt leuk. Het moest,
en werd, perfect. Terwij de vloeistof introk, liepen we een rondje door het
'oude buurtje'. Heimwee! Maar ze vond het wel leuk. Na drie uur rende ze naar
haar auto. Naar huis is het anderhalf uur rijden, minimaal... als alles
meezit. 6 mei 2024
Vandaag was ik druk bezig in de keuken, want als Petra morgen komt, en ze wil
daar bezig zijn... In elk geval a shining sink! (Een hoop troep heeft
tijdelijk verblijf gekregen in de schuur. ;-o)
Ik zag dat er mooie nieuwe postzegels uitgekomen waren, maar helaas, de Bruna in
HC speelt niet mee. Alleen de standaard, en misschien de vaste natuurserie, vier
keer per jaar... Jammer. Dan moet ik daarvoor weer op de fiets stappen. Ik
deed meteen maar boodschappen, want deze week lijkt behoorlijk gecompliceerd te
worden. Alleen, als de Heer met Zijn gevoel voor humor besluit om met Hemelvaart
terúg te komen, maakt het allemaal niet uit. Zou ook feest zijn! Zondag Rogate
(bidt! Als je bidt, hoort de Heer je!) 5 mei 2024
Bevrijdingsdag. Vandaag ging ik eerst maar naar de Waalse kerk, één van de
koorleden, een echte dominé, ging voor. De zon scheen, (later) en het was een
mooie dienst. Er werd voor de Stichting gecollecteerd, dus ik had gisteravond
een stukje opgesteld voor de afkondigingen, maar dat bleek voor de diaken te
lang. Er was toch een aardige opbrengst, voor het kleine clubje dat aanwezig
was. Daarna was het tijd voor het ontbijt, dat lukte vanmorgen niet echt. ;-)
Vanmiddag heb ik alleen wat geklust, en nu staat de laserprinter 5 à 6 cm
hoger, en dat maakt het bukwerk gemakkelijker, wanneer ik dik papier aan de
zijkant in moet voeren. Het zijn de kleine dingen. Van de feestelijkheden heb ik
niet veel gezien, maar mijn hoofd staat er ook niet echt naar, vannacht had ik
nog geen 4 uur echte slaap genoten... EEN
FEEST: OM VRIJ TE ZIJN Een
feest: om vrij te zijn en
dat al zoveel jaar! Voorbij
die razernij, dat
beest, die moordenaar! Of
komt er weer zo’n man die
meent dat alles kan - bespaar
ons, God, want dan... Nooit,
nooit meer zo’n tiran! Hoe
zwaar om vrij te zijn! Wij
klagen steen en been: Dit
water is geen wijn, ons
wittebrood een steen! Het
is de hoogste tijd, verlos
ons, God, bevrijd van
wat ten hemel schreit: vervloekte
gulzigheid! Een
feest: om vrij te zijn van
malle overmaat; lang
leve klein en fijn - weg,
overdaad die schaadt! De
waanzin is voorbij - wij
vlaggen, kind zo blij, want
God zij dank zijn wij geen
slaven. Wij zijn vrij! André
F. Troost Een
lied voor 5 mei, Bevrijdingsdag Melodie:
Gelukkig is het land, gezang
416 Liedboek voor de Kerken
4 mei 2024
Vandaag denken we aan hen die vielen voor de vrijheid. De vlag is nu in
de was, want ik zag dat er vogelvuil op zat. Ook dat kan natuurlijk niet! Hij
werd later schoon maar nat opgehangen, toen de zon onder was, haalde ik hem
kletsnat weer binnen. Morgen hoop ik hem droog buiten te hangen. Maar dan niet
meer halfstok. 3 mei 2024
gisteravond onweerde het zo heftig, dat ik de Nas, waar op de website
draait, maar heb uitgezet. Vanmorgen heb ik die weer aangezet. Vanmorgen moest
ik nog een aantal kaarten maken voor het Buitenland, maar tegen half vier had ik
vrijwel alle post in de brievenbus gedaan. Daarna ging ik de leenrotlator
inwisselen voor de eigen niet meer zo fitte, maar een stuk prettiger rollator.
Het frame is verbogen, misschien door vallen of... en de wielen konden ook wel
eens een slag hebben. Maar goed, daar ging heel de middag mee heen, daarna via
AH naar huis, eten werd laat, aan het werk nog later. Het lukte wél om iets te
doen aan de structuur van de website van het Evangelie (Ton en Wout hoeven geen
mail meer te ontvangen langs die weg) en dankzij uitgebreid documenteren wat ik
deed, ga ik er wel uitkomen, een volgende keer als dat nodig is. Maar nu zijn er
weer andere problemen ontstaan, sinds gisteren. Maar dat moet ik ergens anders
opschrijven. ;-) 2 mei 2024
was al even intensief als gisteren. Nu houd ik het kort, want het
onweert behoorlijk, en dat vind ik niet fijn met electronica aan. Mijn briljante
grootste kleinzoon kwam en overwon het probleem van de twee-weg-authenticatie
van de site van het Evangelie. Hoera. Of hij het spf-probleem aan kon, moeten we
nog zien. Daarna kwam Cathy nog even buurten, heel gezellig. Vanavond heb ik een
en ander opgeschreven, en verder had ik voorbereidingen voor de ziekenpost
gedaan. Die is bijna klaar, en kan morgen op de post. Dank aan iedereen! 1
mei 2024
stond in het teken van de crematie (en het vieren van het leven) van een
dierbare vriendin. Ze wilde expliciet dat het kleurrijk zou zijn, dus ging ik,
tegen mijn gevoel voor decorum in, naar de buitenkant van Haarlem in een rood
pakje. Ik moest met trein, bus én daarna nog een half uurtje lopen, maar
gelukkig werd ik na afloop door een heel aardige man naar station Haarlem
gebracht. Daarna was het nog een enorme uitdaging om thuis te komen.
'Werkzaamheden aan het spoor'. Moet gebeuren, maar ik ben wel vijftig keer in en
uit gecheckt. Met de rollator (een kreng van een ding) was ik afhankelijk van
liften. En nóg is de rollator een paar keer trappen op en af getild door
aardige mensen, die ik dat vroeg. Een lange en intensieve dag.
30 april 2024
was lang en intensief. Handtherapie, zij was tevreden, ik niet. Daarna
met de rollator naar Nieuwegein Zuid, want die moet echt nagekeken worden. Of
dat iets wordt... Tja. Ik kreeg een leen-rollator mee, dat wel. Maar het was al
tegen acht uur eer ik aan het eten begon, en vanavond moest er ook nog een en
ander uitgezocht worden.
29 april 2024
vloog voorbij! Bij de buren stond iemand met een grote spuit de ramen
schoon te maken. ´Of hij dat ook hier kon doen?' vroeg ik... Dat kon... Alleen
bleken de horren helemaal boven vastgeschroefd, dus dat lieten we maar. En aan
de voorkant had hij de dakkapelraampjes over geslagen, en daar ging het me juist
om. Toen moest ik natuurlijk op mijn computerkamer, waar ik het meest naar
buiten kijk, ook de binnenkant doen. (Dan zie je meteen wat er aan de buitenkant
níét goed gegaan is.) De oranje slingers moesten ook maar naar binnen, en ja,
ik had nog het een en ander te doen aan de bebloeming van de marmieten die onder
de ramen hier hangen. Vanavond kreeg ik de sprekende toiletrolhouder weer zover
dat die de klokken van Lourdes laat horen, als je een blad pakt... en zo is het
de verjaardag van mijn nicht Lida en die van koningin Juliana geworden. Hoera,
dus. Maar
eerst slapen!
Zondag Cantate
(zingt!) 28 april 2024
had ik mijn feestelijkste Lutherse oorbellen in (de grote zwanen, die ik
anders vnl met Kerst en Pasen draag). Toch begon ik de zondag niet bij de
Lutheranen, maar bij de Walen, want de collecte was vanmorgen voor de
waterputten in Burundi, waar we als gemeente al hebben bijgedragen aan de bouw
en het onderhoud van vijf plaatsen met kranen en plekken om te wassen, zodat de
vrouwen en meisjes daar géén kilometers hoeven te lopen met zware waterdingen
op hun hoofd. Pas in de middag kwamen de Lutheranen aan bod, in de dierbaarste
gemeente, waar - 2 jaar na dato, maar dat lag aan Covid - het 250-jarig
bestaan van de gemeente alsnog werd gevierd met een concert, en met een
feestelijke nazit in een dierbaar museum ter plekke. Heel warm en heel aardig
allemaal. Er waren vrij wat mensen die ik in jaren niet gezien had. Tegen acht
uur was ik thuis, dus het was een lange dag, maar heel prettig. Nu heb ik een
afspraak gemaakt met een kleinzoon voor later deze week, om om 21 u
beginnen hierbinnen lampjes te branden die op zonnekracht zijn opgeladen... Het
daglicht wordt dus minder, maar de straatlantaarns wachten nog even met licht
geven.
27 april 2024 Koningsdag
bracht ik deels bij de TV door, natuurlijk nadat ik de vlag had gehesen
en had ontbeten! Later ging ik tóch nog een paar pakjes enveloppen halen,
de meeste winkels zijn toch open, maar... Het was druk in de stad, veel vrolijke
- jonge - mensen, vaak met rood-wit-blauw op de wang, en / of oranje elementen
in de kleding. Ik probeerde een paar dingen tegelijk te doen vandaag, dat ging
niet goed. Van die Student aan Huis heb ik niets meer gehoord. Maar misschien
kan deze week een kleinzoon-aan-huis even meekijken en zien waar het mis gaat.
Hij heeft vacantie. Morgen is het zondag cantate, dus dan mag er lekker gezongen
worden... 26 april 2024
liep anders dan gedacht. Vanavond verwachtte ik een Student Aan Huis, er
was gister al contact over geweest, hij zou van 19-20 u hier zijn. Even na half
zeven belde er iemand, hij ging nú weg, en verwachtte 20 minuten later hier te
kunnen zijn. Ik zette alles klaar, want niet alleen zit ik in de maag met mijn
eindeloze SPF probleem, maar ook was ik gisteren vastgelopen met mijn poging
tweeweg-authenticatie voor het Evangelie in
orde te krijgen. Maar er kwam niemand. Ik heb tot na half negen beneden zitten
wachten. Daarna at ik gefrustreerd bijna alle lekkers dat er in huis was op.
Grrrrrrrrr. Ik ben nu echt heel erg gefrustreerd! Terwijl Utrecht Koningsavond
vierde, heb ik nuttig werk verricht - ik heb moeizaam en tamelijk zorgvuldig
twee adressen-files vergeleken. Ik voel me even weinig feestelijk. Pfffff.
Morgen beter.
25 april 2024
Vandaag kwamen mijn zussen naar de stad om mijn verjaardag alsnog te
vieren met een Hightea en een grote bos bloemen. Het was heel gezellig, en de
dag vloog om. Ik heb daarna geprobeerd nog wat klusjes te doen, maar ... tja... Wel heb
ik wat kleine dingen geprobeerd te doen, en ik had nog een flinke portie
vitamine F via een leuk telefoongesprek. Een fijne dag. En nu ga ik proberen om
een klokje weer te laten lopen. Voordat ik uitgevogeld had wélke batterij ik
daarvoor hebben moest... Pfff. Tijdverslindende exercitie!
24 april 2024
24-4-24 een bijzondere datum. Vandaag mocht een lieve vriendin hemelen.
Ik hoop dat het inderdaad een goede dood was, want ze had al zoveel pijn
gehad. 23 april 2024
bleef aprillerig, maar halverwege de middag kreeg ik vrolijk nieuws van
Dochter Twee, dus dat verwarmde mijn hart. :-) Verder was het een moeizame dag.
Ik moest ergens inloggen, maar de oude gegevens die ik braaf had afgedrukt,
bleken niet voldoende om binnen te komen, mijn emailadres werd niet herkend,
zodat ik zelfs geen wachtwoord kon herstellen, eindeloos opnieuw geprobeerd,
maar ik kwam er niet uit, en ik kon mijn problemen niet overbrengen aan de dame
aan de andere kant van het virtuele gordijn. Zelfs het scannen en mailen van
eerder contact, met mijn gewone mailadres, dat zichtbaar eerder gebruikt was
door de ontvangende partij, leverde niets op. Na veel zoeken vond ik een copie
van onze allereerste connectie, waarbij ik als het 'technisch contact' stond
genoemd, mét dat mailadres. Misschien dat ze er morgen op reageren, maar ik
vrees dat ik eigenlijk mijn hele dag heb verdaan met deze zaak. In elk geval
geen streepje erdoor op mijn te-doen-lijst. Ik word daar moe van. Het is al
halverwege de avond, dus ik ga maar eens kijken of er iets is dat ik snel en
overzichtelijk kan doen... Dat deed ik, het liep wat uit, dus snel naar
bed... Tot later.
22 april 2024
was nog steeds herfstig: zelfs hagel, vanmorgen. En af en toe was het
even droog, met zelfs een blauwe lucht. 'April doet wat ie wil'... ;-) Ik was
druk vandaag, met van alles en nog wat, zelfs wat extra opruimen en vegen, want
een van mijn geliefden kwam een klein uurtje langs. Dat was heel fijn. Verder
was ik druk bezig met het zoeken van een email, met als gevolg dat ik een paar
uur bezig was mijn INBOX maar eens uit te mesten. Toen ik het gezochte mailtje
had gevonden, stopte ik daar mee. Wordt vervolgd. Morgen verder, Deo
volente. Zondag Jubilate
(Jubel, heel de aarde) 21 april 2024
begon ik in de Waalse kerk. Het kostte mij moeite om me te concentreren,
dat lag vast aan mij. Het praatje er na over een mij onbekende dichter sloeg ik
maar over, er was nog zoveel dat mijn aandacht vroeg. Een paar dingen zijn dan
ook wel een beetje gelukt: opruimen, ordenen... dat is ook een vorm van
scheppen. Het gaf wel een beetje rust, maar tegelijk was er nog veel te veel dat
te gecompliceerd was om 'leuk' te wezen. Morgen beter. Ik eindigde de dag met
een stel colleges van Piet van Midden, altijd plezierig, en met het kijken naar
'Adieu God?' Heel respectvol en liefdevol. Mooi. En nu is de rustdag om. Een
Goede Dag. Morgen verder en beter en meer. Of zo...
20 april 2024
Die printer boven doet het nu, maar de WiFi-verbinding is zwakjes, dat
valt tegen. Al met al is er vandaag verder weinig uit mijn handen gekomen,
kleine dingen, te weinig. 19 april 2024
Ik probeerde een schijf leeg te maken, om plaats te maken voor iets
anders. Tien minuten, zei Mikkiesof(t). Dan kan ik intussen de tafel opruimen,
dacht ik. Er kwam een telefoongesprek tussendoor, dus ik keek eens naar de
verkenner. 4 uur en 35 minuten, las ik... Maar dat wisselt. Dan ga ik maar
gewoon verder met opruimen. 18 april 2024
Gisteren werd het toch nog heel laat, (maar het raadsel van die files heb ik
opgelost), dus ik stond laat op. Na het ontbijt begin ik aan een lange lijst -
dacht ik - met dingen die ik meteen moest gaan doen. Maar om drie uur
waarschuwde mijn electronische agenda dat het tijd was voor de kaarten! Die post had ik
helemaal vergeten. Er moesten ook nog wat extra kaarten echt eerst weg, dus helaas... vandaag kwamen er
maar 2 of 3 kaarten op tijd in de brievenbus. 17 april 2024
Tonio
nam mij in de chique wagen, waarin hij naar zijn werk gaat, mee naar Amsterdam.
Heerlijk, want het was een dag met minstens vier seizoenen... regen, wind,
hagel zelfs, zon en soms even windstil. 16 april 2024
Het weer was onstuimig, en ik moest vanmorgen naar de handtherapeut, dus ging ik
maar lopen. Dat is drie kwartier naar het Diaconessenziekenhuis. Mits ik flink
doorstap. Om de een of andere reden deed ik véél langer over de terugweg. Maar
toen kwam ik ook langs allerlei winkels. ;-) Het effect was, dat ik wel heel
veel heb gelopen, maar weinig heb gedaan vandaag. 15 april 2024
Het was een dag om binnen te blijven! Op een kaar keer heen en weer naar de
brievenbus na, deed ik dat dan ook. Er moesten weer eens kaarten gemaakt worden
voor verjaardagen en zo, maar ik heb er maar drie echt àf gekregen, waarvan er
ook drie werden verstuurd, en verder was ik heel de rest van de middag en de
avond aan het klunsen, waarbij ook van alles om viel etc. Net zie ik dat een
deel van mijn web niet bereikbaar is, met name dat deel m.b.t. mijn overmorgen
jarige kleinzoon. Zucht. Ik ben een beetje érg moe! En omdat de PC het stuur
overnam, net voordat ik dit wilde schrijven, (updaten, o, er gaat iets mis,
veranderingen ongedaan maken) werd het al met al een klein uurtje later voordat
ik dit schreef. Tja... ;-/
Zondag
Misericordias Domini (dan viert de kerk dat de Heer zich over ons allemaal
ontfermt) 14 april 2024. Voor mij begon de dag met de extra
nieuwsuitzending over de aanval van Iran op Israël. :-( Schrikken!!! In de
kerkdienst, heel interessant, ging het daarover alleen kort in de voorbeden. In
deze wereld maar niet van deze wereld... we brengen de wereld wel bij de Heer in
de dienst. Dan voel je je toch minder hulpeloos... 13 april 2024. Ook
vandaag was het nog mooi weer. Ik genoot van het carillon van de Dom, dat tegen
het eind van de morgen een uurtje mooie klanken over de stad uitstrooide. Er is
nóg een klein randje zichtbaar, net onder de 'lantaarn'! Ik heb wat gezaaid op
het platje, bladeren weg gehaald, een was opgehangen en er nog een gedraaid...
Boodschappen gedaan voor een zieke, en vanavond een poging gedaan om nog meer
financiën in de PC te zetten. Kennelijk was dat téveel concentratie, ik kreeg
de sommetjes niet kloppend. Volgende week verder, dus. Maar het leven is
mooi!
12 april 2024.
Het was heerlijk weer, zelfs beter dan voorspeld. Dus ben ik heel de middag
bezig geweest met de tuin en de aankopen van gisteren. De planten hebben een
plek gevonden, een paar andere planten zijn verpot, dat was ook nodig, en ik
moest wel een paar keer heen en weer naar de stad voor grotere ompotten en nog
eens voor potgrond. Ik kreeg zelfs een complimentje van mijn 'smart'watch dat ik
zomaar eens alle doelen had gehaald. ;-p Toen het donker werd, had ik er ook wel
genoeg van. Het laatste half uur van de dag meende ik nog iets nuttigs te moeten
doen, maar dat liep weer even uit. De komende dagen heb ik weer geen gelegenheid
om me te vervelen... geniet nog even van het weer. De temperaturen gaan weer
kelderen. Maar deze dag was heerlijk...
11 april 2024.
Weer zo'n dag die heel anders verloopt dan je had gedacht. Een - schijnbaar
toevallige - ontmoeting op de stoep leidde tot een heel interessante gesprek.
Omdat ik een speciale kaart wilde, voor een speciale jarige, en omdat ik tóch
liever aardewerken plantenpotten wilde (gisteren kocht ik er een stel van
plastic, maar... nou ja) fietste ik naar het Luie End, en het Tuincentrum daar.
Die potjes vond ik pas na eindeloos dwalen en drentelen en genieten, en zo kwam
ik lopend thuis met véél te véél. Ik moest wel lopen, want ik kon niet meer
veilig fietsen. Met die kaart in de aanslag ging ik om 17u05 de deur uit, maar
ik was al te laat: de brievenbus was al geleegd, en de man die dat gedaan had,
fietste net heel duurzaam weg. Rennen hielp niet meer. Hij had de blik op
oneindig. 10 april 2024.
Vandaag had ik het genoegen mijn zoon weer eens te zien. We hadden veel te
bespreken, en ik zal vanavond heerlijk slapen, schat ik zo in. Fijn! Ik bracht
een paar kleinigheden weg naar de ARM, en hoopte wat gewone bloempotjes te
scoren, van die aardewerken dingetjes, want sommige planten moeten écht eens in
een grotere pot. Voor veel te veel geld kon ik er ééntje kopen. Later in de
stad een paar andere, maar dat was plastic, niet de bedoeling. Verder was ik
heel de middag bezig met het vinden van gegevens, voor mijn begrafenis, dat
kostte veel tijd, en het is een fractie van wat ze tegen die tijd nodig hebben.
Maar goed, er is een beginnetje gemaakt. Verder van alles en nog wat, ik kwam
nauwelijks toe aan de oefeningen voor de vinger. Die moet ik 6 keer per dag
doen, met telkens een paar minuten er tussen kom je zo aan een kwartier tot 20
minuten. Zucht. Maar... ik denk dat ik wél heb opgelost waarom ik vanaf mijn
systeem geen mail zou mogen
versturen. Alleen wil Google die nog altijd niet
ontvangen. En nu moet ik dat alles eerst nog maar eens opschrijven in
mijn logboek PC, want morgen kan ik vast geen wijs meer worden uit mijn
krabbels. Dat wordt dus morgen pas naar bed. ;-)
9 april 2024.
Oei. Ik hoor net dat driekwart van de mantelzorgers eerder overlijdt dan
leeftijdsgenoten. Ik denk dat mijn eigen leeftijdsgenoten steeds later
overlijden, maar goed, ik ben dan ook geen mantelzorger, op dit moment. Alleen:
je vraagt je af waar je je naasten (of anderen) (later?)
(ongewild) mee opzadelt.
Intussen is de zon allang weer weg. De hoogste tijd om nog wat op te ruimen in
de keuken. :-( <><> De keukenkast is nu weer min of meer onder
controle. En nog een klein stukje keukenvloer. Verder was ik wel bezig, maar het
schoot nog niet op. Morgen beter.
8 april 2024.
Allereerst mijn gelukwensen aan mijn schoonzoon verweg, die jarig is. Ik kreeg
hem pas vanavond later aan de telefoon. Er moest na gisteren veel opgeruimd
worden, maar al heb ik een flink deel van de keukenkast opnieuw ingeruimd, en al
heb ik daarvan een file gemaakt in de map opruimen, ik was nog lang niet klaar,
toen ik vanavond te moe was om door te gaan. Dus heb ik een nieuwe lijst
met dingen die snel moeten gebeuren, en daar zal ik morgen (is straks) mee
verder gaan. Het schiet niet hard (genoeg) op.
Beloken Pasen (Quasi
modo geniti (als pasgeborenen))
7 april 2024. Eerst naar de Pieterskerk, waar ds. Karel Blei op
onnavolgbare, en heerlijk rustige, wijze voorging. Daarna snel naar huis, waar
Laetitia om één uur zou komen om mij te helpen met een paar dingen die ik in
mijn eentje tóch al niet had kunnen doen, maar nu, met een halve rechterhand
helemaal niet kon. Bovendien zijn Betty en zij degenen die dingen als: zorgen
dat een deur weer op slot kan, een lekkende kraan verhelpen, een niet zo goed
functionerend lichtknopje vervangen, een achterwiel van de fiets van nieuwe
banden voorzien, en nog zo het een en het ander, beter aan kunnen dan wie
van ons gezin ook. Dochter Twee had vandaag haar handen vol met bezoek. ;-) En
al met al vertrok Laetitia pas 6 uur na aankomst, maar toen was er ook heel
veel gedaan. Echt, ik was - en ben - zó dankbaar!!! Vanavond heb ik na het eten
niet heel veel meer gedaan. Aangezien ik met zoeken en pakken van dingen een
heleboel van de plaats had gehaald, waarbij er van allerlei omviel, en een ander
deel echt een nieuwe plek moet krijgen (nu zeker!) wordt morgen een extra drukke
dag. Ik kan nog net voor twaalf uur de vuilniszak buiten zetten, en morgen is
morgen. "Elke dag heeft genoeg aan zijn eigen kwaad", zegt de Heer in
Mattheüs 6:34. En Hij kan het weten. 6 april 2024.
Een bijzondere dag met van alles en nog niets. Ik heb flink wat gefietst (voor
mijn doen) en toch nog rui 7700 pas gelopen. Ik had het heen en weer.
Uiteindelijk heb ik de dag voltooid met gewassen haren. (En krulspelden. Hoop
dat ik slaap, dat is altijd wel een opgave met krulspelden in. Zonder is mijn
haar zo steil als 'melkboerenhonden-haar', zoals mijn moeder dat zo liefdevol
placht te benoemen. Ik herinner me de melkboer nog wel, maar of die kar, waarmee
hij langs de deur kwam, werd getrokken door een hond? Ik heb er opeens geen
actieve herinnering meer aan...
5 april 2024.
Vanmiddag webben we vergaderd als Stichting Het Evangelie in Spanje. Dus moest
er ook nog even stof gezogen. Etcetera. En o ja, tóch wel de agenda afdrukken,
allicht. En... 4 april 2024.
Alweer een natte dag. Ik moest beneden nog wat opruimen, en eindelijk wat
paaseieren ophangen. Gelukkig kan ik dat nét zonder trap. :-) Boodschappen
gehaald, en heel hard gewerkt aan de post voor de zieken, maar helaas: de bus
werd heel kort na 17 u gelicht, dus ik voelde me best opgelicht toen ik met de
tweede stapel aan kwam hijgen, en het bordje 'donderdag' was vervangen door
'vrijdag'! En inderdaad, al die post plofte met een veel te harde klap in de
brievenbussen. Tja. Daarna was ik ernstig gedemotiveerd. :-( 3 april 2024.
Vandaag moest ik naar de tandarts. Hij was zo vriendelijk een heel klein gaatje
meteen dicht te metselen. Heel fijn dat ik daar niet apart voor terug hoefde te
komen!!! Het was een regenachtige dag, plezierig dat het meteen achter de rug
kon zijn. Ik deed nog wat boodschappen op weg naar huis, dat scheelde
weer. 2 april 2024.
Gisteravond heel laat zag ik dat ik mijn agenda voor deze week helemaal om moest
gooien, en dat was heel pijnlijk. Niet alleen voor mij, maar ook voor iemand die
me zeer dierbaar is. Het is niet meer goed te maken.
Vandaag zat ik dan ook heel de dag gekluisterd aan de bureaustoel.
1 april 2024.
Paasmaandag. Laat opgestaan, door een misverstand gezellig op bezoek bij de
buren geweest. Druk geweest voor een bezoek dat er morgen niet van komen gaat.
En de dag is al meer van om. Morgen beter, hoop ik!
Paaszondag 31
maart 2024. Laat naar bed, net voor zeven uur bijna wakker. Om
kwart over zeven pas hoorde ik de Paas-klokken! Maar het was regenachtig, dus ik
luisterde binnen, met het raam open. Om negen uur kwam ik hijgend en slippend
aangefietst bij de Lutherse gemeente, want ik had me opgegeven voor het
Paasontbijt. Heel gezellig en erg goed verzorgd. Oud(er) en jong. De bordjes
waren versierd met paaskuikentjes op een soort plastic knijpertje. De rest van
de dag had ik er op elke revers een. Een grote hit. De Waalse gemeente
had een hoofddienst met koor en Avondmaal. Dat liep wat uit. Koffie met-met-met
ná, zodat ik me moest excuseren voor het feit dat ik wat vroeg weg ging. Ik
dacht net op tijd te komen voor de trein naar Amsterdam, maar Hoog Catharijne
bleek in een vesting veranderd. Dat werd een half uur extra omlopen. (En die
zondagse schoenen zaten na een kwartier al niet meer lekker). Goed, nog net voor
het begin van de de dienst bij de Charismaatjes, bínnen. Goede voorgangster.
Interessant. Avondmaal. En toch telkens weer een ander accent! Na afloop
een klus die niet wachten kon (mijns inziens). Daarna richting de Oceaan, waar
ik even met Parel kon praten, maar vijf evens toekeek hoe ze heen en weer schoot
als een waterjuffer, of een schrijverke. ;-) Toen ik eindelijk thuis was, kon ik
niet meer op mijn benen staan. Ik keek een afdeling 'Rembrandt'... Interessant.
En nu van ik nog steeds om. Ik heb wat slaap in te halen en dat ga ik nu maar
doe ook! Heb mooie dagen!
Stille zaterdag
30 maart 2024 Goede vrijdag
29 maart 2024 Witte
Donderdag 28 maart 2024 27 maart 2024 26 maart 2024 25 maart 2024 Palmzondag 24 maart 2024 was 23 maart 2024 22 maart 2024 21 maart 2024 20 maart 2024 19 maart 2024 Zondag Judica 17 maart 2024
16 maart 2024
15 maart 2024
14 maart 2024 was zo 'n dag waarop
van alles mis ging, maar er kwamen ook veel engelen op mijn (ons) pad. Parel en
ik gingen met de trein naar Wenen, waar Betty ons opwachtte. Zij had al
boodschappen gedaan en soep gemaakt. Uiteindelijk werd het een enige avond.
13 maart 2024 mocht ik naar de huisarts. Er waren twee zorgenpunten,
en daar heeft ze iets aan gedaan. Ik kreeg een andere malletspalk, want de oude
hinderde me erg. Vanavond heb ik met warmte ook díe weer een beetje aangepast.
Verder hinderde de wond in de kaak ook behoorlijk. De dokter heeft de hechtingen, die
érg verknoopt waren, voorzichtig verwijderd. Maar voorlopig nog niet mijn
tanden er in, zei ze. Dus je ziet me weer met een mondkapje, de komende dagen...
Ach ja. 12
maart 2024 was 'onz' Amber' jarig. Ze werd al 22, en was net terug uit
Valencia. Maar vandaag moest ze wel weer gewoon aan het werk. En toen ik in de
avond belde, zat de familie nog aan het feest-eten, dus dat werd een kort
gesprek. Maar niet minder hartelijk! 11
maart 2024 was een druk dagje. Zoals mijn moeder placht te zeggen: 'Wie
zijn hersens niet gebruikt, moet zijn voten gebruiken!' Tja. Wél 11.1200
stappen op de teller. Zondag
Laetare 10 maart 2024 ging ik, wankel en wel, naar de Lutherse
kerk. Het theologisch gehalte was hoog: 2/5 van de aanwezigen waren theologisch
geschoold :-)
Daarna ontbijt en dingen die gedaan moesten worden. Dat ging niet helemaal
goed, ik had een hand te weinig. Tja. Aan het eind van de middag nog naar de
Waalse kerk, want er was een vesper, en bovendien had ik de laatste ik er dat ik
er was mijn petje vergeten. Het lag er nog. Verder maakte ik maar weer eens een
lijst met dingen die snel moeten gebeuren. Nú moet even het vuil buiten gezet
worden. Morgen verder. 9
maart 2024 was de geboortedag van mijn moeder
zaliger nagedachtenis. Én haar verjaardag! Een dag om in ere te houden! Het is in elk geval droog,
en al schijnt de zon niet echt, mijn 'fonteintje' op zonne-energie (misschien
beter: op licht-energie) sputtert elke 2 seconden een klein straaltje zo'n 5 cm
omhoog. Ik heb daar veel plezier in. En nu moet ik maar eens aan het werk. Maar
goed, Mama was ook belangrijk!
8
maart 2024
was helder, maar kende een scherpe wind. Vanmiddag kreeg ik lang verwacht en
aardig bezoek. Daarna kon ik geen contact meer krijgen met de huisarts, de
assistente kon haar vragen me te bellen, volgende week, maar de eerste
mogelijkheid om haar te zien kwam mij weer niet uit, dat was over bijna 2 weken.
Er hoeft alleen maar even een andere spalk aangepast worden... Schiet niet op.
Een boodschap in de stad leverde het gewenste niet op, en het ongewenste at ik
achterelkaar op. :-( <Gewoon mijn eigen schuld, ik deug nog steeds niet>
<Wijsheid komt níét met de jaren!> Vanavond zat ik, als rechtgeaarde
Gymnasiast (toch wel) gefascineerd te kijken naar 'Op zoek naar de botten van
Odysseus'... (Ook een vorm van uitrusten. Later zocht ik een paar uur naar een
bericht, en vond er een heleboel andere... Kortom: het is de hoogste tijd om
deze bladzij om te slaan. Morgen beter. Welterusten! 7
maart 2024
is een redelijke voorjaarsdag. Lekker geslapen (dank je, Parel!) en vrij lang,
en nu is het weer postdag!!! De tijd vliegt. Maar goed, het meeste was op
tijd bezorgd, altijd een fijn gevoel. Ik moet nog wat bedankjes voor de
verjaarspost. Alleen: ik ben te moe om op te schieten en door te pakken...
Morgen beter. 6
maart 2024
werd later mooi. Tonio kwam langs, altijd leuk. Hij bracht wat postzegels mee,
mijn favoriete cadeautje, maakte iets hoogs vast, en kwam later terug met de
auto om een aantal dingen voor mij weg te brengen. Heel erg fijn. Er waren
dierbare telefoontjes, ik droogde de was van gisteren, ging later nog een
cadeautje kopen voor een andere jarige, maar toen was ik wel te moe om op bezoek
te gaan, dus ik gaf het hem zelf zonder een vrolijk papiertje. Verder was ik
lang met het repareren van Tons dierbare huisjasje. Dat ging nu met Tonio mee
naar huis. Toen ik vanmorgen wakker werd, bleek dat de vinger, die zo mooi leek
te genezen, dubbel lag, en dat ik die niet kon strekken... vier maanden voor
niets die spalk gedragen. Balen dus. (Naaien werd dus ook iets minder netjes dan
gewenst.) Nu val ik om van de slaap. Ik had allang in bed willen liggen, maar
soms ben je te moe om van je plaats te komen. De dag vloog om. Morgen beter.
Hoop ik. 5
maart 2024
miezert. Ik had een leuke foto willen maken van de narcissen, dat had ik beter
gisteren kunnen doen. De buren kwamen op bezoek, ik was juist van plan de salon
een beetje netjes te maken. Dat probeerde ik daarna te doen, maar toen kwam
Maryse. De post bracht veel leuke kaarten, ook met postzegels er in, dus voelde
ik me heel jarig. Ton zou de 103 jaar hebben vol gemaakt. En ons huwelijk is ook
al superlang geleden gesloten en ingezegend. 4 maart 2024
was zonnig en vrolijk. Er bloeit van alles. Ik begon aan het overzicht van de
belastingen, maar ik moest het toch overdoen, dus ga ik maar weer even liggen
lezen. Buiten bloeien de narcissen, wel vrolijk, maar niet echt leesbaar. Jij en
ik weten wat er staat of moet staan. Zondag
Oculi 3 maart 2024
werd ik pas héél laat wakker, kennelijk had ik slaap nodig. Ik heb wat
opgeruimd in de keuken, rustig aan, maar toen ik toch even een beetje had
gebukt, moest ik weer gaan liggen. Tja, nog suboptimaal dus. Vanavond keek ik
naar een heel goede dienst
in de Wartburg. Mijn complimenten aan collega Joop Spoor. 2
maart 2024
zie gisteren. Wel heb ik wat plaatjes toegevoegd aan de herinneringen aan mijn vader.
Stil rechtop zitten is een prima alternatief voor rechtop liggen. '-) Bukken en
tillen bleek terecht afgeraden voor deze dagen, weer iets (af)geleerd. Morgen
beter! :-D
1
maart 2024
bleef ik voornamelijk in bed. De pijn valt mee, de energie niet, er is gisteren
een hoop troep in mijn kaken gespoten. Uitzieken dus maar. (Het
spoelen met Lourdeswater had waarschijnlijk wel positief effect!) 29 februari 2024
is een schrikkeldag. Mijn nicht Elly is nu eens écht jarig op haar
geboortedag. Ik moest naar Vleuten voor een bezoek aan de kaakchirug. Het
regende ook nog :-( Vandaag is een
lange wortel eruit gehaald. Pijn kon drie weken aanhouden, ik mag de eerste
weken niet bukken en tillen, kortom rustig aandoen. Dat betekent ook: morgen
niet naar Alkmaar. Dat was ik stiekem wel van plan, want dat is mijn vaders
verjaardag, vaak probeer ik dan even langs het graf te gaan, maar nu wil ik
alleen maar met een rol keukenpapier naar bed. 28 februari 2024
is druilerig maar droger dan verwacht. En ik vond bij het opruimen nog een niet
bekeken ingekomen stuk. Aan het werk dan maar weer! Vanavond kreeg ik nóg een
ingekomen stuk toegestuurd uit Spanje. Ik heb de pdf omgezet in een doc.,
vertalen moet later maar. Ik heb nog een sessie Hebreeuws met Piet van Midden
gekeken, en nu is de dag om. Morgen wordt een zware dag. Kaakchirurg. :-( Ik
zie er tegen op... 27 februari 2024
is Charlotte jarig. (20
jaar!)
Ze viert het in besloten kring, maar ik neem aan dat ze haar cadeautjes al heeft
uitgepakt. ;-) Omdat ik een afspraak moest maken, voor de middag goed en wel
begonnen was, werd ik vroeg wakker - voor mijn doen. Die afspraak ging wat
moeizaam, maar ik had wel een leuk gesprek met de dame die ik uiteindelijk aan
de lijn kreeg. Maar de afspraak is pas voor over ruim een maand. Hallo!
Halverwege mijn ontbijt belde een oude vriend aan, die vijf minuten binnenkwam,
en vijfentwintig minuten later wegging. Toen waren we natuurlijk nog lang niet
bijgepraat. ;-) De zon schijnt, veel narcissen, die Tons naam zouden moeten
schrijven tegenover het huis, bloeien, maar ze kijken alle kanten op, dus het lezen
van de naam is wat lastig via de gele punten, maar via het groen gaat het wel.
Blijft leuk! 26 februari 2024
begon weer laat, en met enige teleurstelling. Vannacht had ik de spalk niet aan
gehad, en de vinger vond dat niet leuk. Ik ook niet. Ik deed een boodschapje, om
de beweging, ruimde wat op, kreeg onverwacht bezoek, (oeps!) en werkte aan de
ingekomen stukken. En óm was de dag! Zondag
Reminiscere 25 februari 2024. Voor het eerst sinds tijden ging ik naar de
kerk. Dankzij een glaasje water onder mijn stoel hoefde ik niet hínderlijk te
hoesten. Fijn. Mijn zwager en zus boden aan me op te halen om naar Houten te
gaan, dat was erg fijn voor mij. Voor hen was de tocht binnen Utrecht naar mijn
huis een beproeving. Kennelijk was half Nederland met de auto naar de Motorbeurs
in de Jaarbeurs gekomen. 2 km/u ging het over de Singel. De navigatie zag ook
allerlei beren op de weg naar de Jarige toe, dus we kregen de toeristische route
met nog wat extraatjes. De moeder van de jarige lag met een denderende migraine
in bed, dus we deden het rustig aan. Goed voor iedereen, maar ook wel gezellig!
Pieter en zijn zus zorgden keurig en met liefde voor de catering. De jarige had
naast veel lego en bonnen ook nog een gigantische eigen-gehaakte deken gekregen.
Met liefde gemaakt door zijn geliefde, en met plezier aan ons getoond. Mijn
oudste kleindochter en haar lieve partner brachten mij aan het eind van de
middag weer thuis! Wat een luxe! En ja, erg prettig, want de rest van de dag
deed ik niets nuttigs meer. 24 februari 2024.
Gisteren hakte er behoorlijk in. Vandaag werd ik pas om kwart voor één wakker.
Nu - 15 u - is het droog. Dat is fijn. We zullen zien wat de dag brengt.
Eigenlijk wil ik het liefst weer naar bed, maar dat gaan we niet doen. ;-) 23 februari 2024.
Louis heette de storm van gisteren, maar die was nog niet echt uitgeraasd
toen ik vandaag naar het Diac moest, om door de handchirurg gezien te worden. Er
lagen nogal wat takken op straat. Vallen vind ik geen optie, dus ik ging
toch maar niet met de fiets, maar lopend met de vier-wielen vóór me. Dat kost
heel ruim drie kwartier. In het ziekenhuis loop je ook nog aardige stukken
voordat je ter plekke bent, maar ik heb me aangemeld, gezien dat de dame achter
de balie mijn aanwezigheid doorgaf, en daarna verdiepte ik mij - min of meer,
want er waren veel luidruchtige mede-wachtenden - in een boek op de e-reader.
Een uur na de afgesproken tijd meldde ik me maar weer eens bij de balie. Nee, ik
stónd aangemeld, en ze waren aan het werk. Komt goed. Tien minuten later ging
ze maar eens een kamer binnen. Een kwartier later kwam er iemand uit diezelfde
kamer die mijn naam riep. Die persoon stelde zich niet voor, dacht dat ik wel te
laat zou zijn geweest, onderzocht de vinger nauwelijks, en kladde een
verwijzinkje voor handtherapie. De spalk kon af. Of nou ja, ik kon die net zo
goed omhouden tot ik bij de therapie was. Tja! Op weg naar huis passeerde ik
mijn of meer de Supermarkt die met een J begint, en al kocht ik er een paar
dingetjes, ze hadden niet wat ik zocht. Wel kon ik mijn voorraad mooie
postzegels weer aanvullen. En ergens kocht ik een verjaarscadeautje. Mei is
kennelijk niet alleen voor vogels een vruchtbare maand... Goed, al met al heb
bijna 11000 stappen gezet vandaag, en ik was er zó moe van, dat ik me pas later
op de avond naar boven kon slepen. Dus wat mij betreft is de dag wel om. 22 februari 2024.
Hoera, vandaag wordt het jongste kleinkind
17 jaar! Ik mocht hem eventjes telefonisch storen bij een spelletje dat hij met
een vriend aan het spelen was. ;-) Verder was het een postdag. En al hàd ik de
enveloppen gisteren al geprint, het kostte toch heel veel moeite om alles tijdig
in de brievenbus te krijgen. De rest bracht ik lopend rond, maar het weer was
bar en boos! Een mondkapje schijnt te helpen. Het afkoelen van de neus blijkt
een mens vatbaarder te maken, las ik.
21 februari 2024. Langzaam gaat het beter. Ik heb
een afspraak gemaakt met de kaakchirurg, </wortelrest> (het lukte zelfs om
even een gesprekje te hebben zonder te hoesten), ik heb een en ander opgeruimd,
ik was bezig een verjaarskaart af te maken, toen er een App-gesprek met de
jongste van mijn kleinkinderen tussendoor kwam, maar daar had ik mijn stem niet
voor nodig. :-) Morgen is Pieter-Alexander
Sweet-Sixteen àf. Mijn PC-tijd
bleek een uue achter te lopen, dus ga ik nog maar even snel verder...! 20 februari 2024. Over brievenbussen
gesproken: ik ging er vandaag al twee keer heen met een verjaarskaartje. (Een
voor morgen en een voor overmorgen, je weet maar nooit.) En juist toen ik aan
het eind van de morgen beneden zat te genieten van mijn eerste kop koffie, en
van een berichtje van Dochter Twee, werd er aangebeld: de postbode met een
Brievenbuskus. Van een verlate Valentijn, denk ik. DII en ZI verklaarden 'onschuldig'
te zijn. Op het kaartje stond alleen: 'geniet ervan', dus daar werd ik ook niet
wijzer van. Wie het dan ook was: 6 witte roosjes, een takje gips en een takje
groen delen nu heel gezellig een vaasje. Heel hartelijk dank! Wat
gezellig!!! 19 februari 2024. Verder dan de brievenbus
kwam ik vandaag niet. Morgen beter. Wel een paar heel kleine klusjes
gedaan. Het komt goed. Een keer. :-) Zondag Invocavit (of: invocabit toekomstige
tijd) (Roept men Mij aan, dan antwoord Ik!) 18 februari 2024. Ook deze
zondag waagde ik me niet naar de kerk. Maar via internet ging het prima. middag
heb ik twee stapels in één doos gestopt, allemaal dingen waar ik snel iets aan
moe(s)t doen. Intussen heeft de PC twee keer geprobeerd achterstallig onderhoud
te plegen, tevergeefs. Zonde van mijn tijd, maar ik kom er niet onder uit. Een
donkere, natte dag verder. 17 februari 2024. Als ik heel voorzichtig
beweeg, gaat het al wat beter. Ik heb een paar langzame uren gebruikt om
achterstallige financiën in de PC te zetten. 2023 is bijna klaar. Volgende week
moet ik dit deel copiëren naar een andere file, en dan verder gaan van af
1-1-2024. Maar daar moet ik helder voor zijn... Hoe dan ook, ik ga nagel voor
nagel vooruit. '-) 16 februari 2024. Soms kun je je ***
zoeken naar iets, dat je voor je gevoel blindelings kunt pakken. Dit was zo'n
dag. Heel vervelend. Sint Antonius??? 15 februari 2024. Vandaag heb ik me rustig
bezig gehouden met de verjaarskaarten voor deze maand. Dat zijn er bizar veel:
13. Nadat ik er al twee op de bus had gedaan, bleven er nog 11 over Niet dat ze
allemaal geschreven zijn, maar de enveloppen en 3/4 van de kaarten liggen wel
klaar. Dat geeft rust. Om de beweging ben ik naar de Twijnstraat gelopen, ruim
4000 pas, dat kan beter, maar ik ben wel zonder rollator gegaan. Het was
relatief mooi weer, Tons narcissen beginnen op te schieten. Met al die
verjaarskaarten, dringt zich de gedachte op, dat ik er volgende maand misschien
ook iets aan moet willen doen, maar ik ben nog weinig creatief. Eerst moet ik
maar eens Salonfähig worden. Mogelijk zie ik volgende week (bijna) heel de
familie wel... In elk geval is het nu voor vandaag wel goed, zo. 14 februari 2024. Valentijnsdag
voor velen. Vanavond wordt het voor mij het begin van de Paarse tijd.
Aswoensdag. Een askruisje ga ik niet halen, want ik hoest nog teveel. Ik moest
net een afspraak maken bij de handchirurg, maar de assistente zei meteen: 'We
doen er maar een weekje bij, als ik dit hoor!' En dan moet ik ook nog steeds
een afspraak maken voor een wortelextractie. Elders. Nu even niet, dus. Ik ga
maar verder met mijn te-doen-lijstje. Gisteren kwam ik niet verder dan het
eerste punt dat ik meteen aanpakte... :-) Straks moet ik wat paarse elementen
van boven halen, en daar liggen kerstspullen klaar om opgeruimd te worden. De
kerstboom staat nog in de kelderkast te wachten op een sterke held... Nu ja.
Straks dus. 13 februari 2024. Kwart voor een. Ik zit
even bij te komen van een duizelingwekkende hoestbui, terwijl ik juist dacht dat
het beter ging, en ik een lijstje wilde gaan plannen om dingen te gaan doen.
Want ja, de zon schijnt! En omdat er nog geen blad aan de bomen zit, stuurt mijn
mini-fonteintje op zonkracht elke anderhalve seconde een straaltje water van een
centimeter of vijf omhoog. Daar word ik blij van. :-) Nu maar hopen dat de
hersenmist ook snel optrekt. Ik kan vást wel iets overzichtelijks doen
vanmiddag! Alleen kan ik op dit moment even niet bedenken wat. Nu ja, een
lijstje maken... Buiten zie ik Tons narcissen met de dag groeien. Er zijn
al knoppen zichtbaar, en sommige vergelen al een beetje. 12 februari 2024. Vandaag dan eindelijk
naar de huisarts. Ik had een kwartier (op papier) en ik kreeg een half uur. De
uitslagen van bloed etc. waren O.K., van de vinger zeiden we beiden: 'Mwàh'... Zondag Quinquagesima (50e) of
Esto
mihi (wees voor mij een rots), de laatste zondag van Epifanie, 11 februari 2024.
De kerkgang zat (en zit) er niet in, ik kon een groot deel meemaken van de
dienst in de Lutherse kerk hier, via YT. Een andere dienst, die ik graag wilde
volgen kon ik niet vinden, slecht geslapen, duf... Wel zag ik, met de
morgenkoffie in de hand nog weer een stuk van een bijzonder interview met Dries
van Agt zaliger. Later vond ik de link naar de heel bijzondere kerkdienst
van onze dierbare Catrien van Opstal vanmorgen, theologisch en van woorden
voortreffelijk als altijd, ondanks haar verkoudheid. Ik kan je aanraden op die link
te klikken. Kostbaar! Ik ben dankbaar dat dit kon... Vandaag verder vnl TV
gekeken, bijv. Maestros de cosura, daar had ik niet veel Spaans voor nodig,
bovendien werd het in het Spaans 'ondertiteld'. Heel handig. Nu ga ik nog even
liggen kijken naar 'Kunst en Kitsch',
misschien zit daar nog wat tussen. En dan is de energie wel op. (ik viel in de
tussentijd al in slaap aan de PC, dus ja!) 10 februari 2024. De voorraden waren op, dus ik
sleurde mezelf in de kleren en de schoenen, ik sjouwde de rol-la-
naar buiten, zelf voorzien van pet, handschoenen, dikke shawl en een vers
mondkapje, en ging op weg naar de stad. Nu ja, HC. Daar was het rustig, en ik
gaf heel wat uit, maar toen ik weer thuis was, bleek ik een belangrijk onderdeel
te hebben vergeten: iets om op te sabbelen! Aangezien ik alleen maar wilde
liggen, (alleen: de trap op, dàt was me te veel) bleef ik een paar uur dom
kijken naar ik weet niet meer wat. Veel later ging ik naar AH in de Twijnstraat,
waar een grote doos voor de voedselbank (zo sympathiek!) zorgde dat ik nog niet
de helft van wat ik had gekocht mee naar huis hoefde te nemen, en nu heb ik nog
steeds niets zoets om op te sabbelen. Het schijnt niet te mogen! Wel heel leuk:
Ik kreeg een Beterschapskaart met een paar zegels er in, en een mooie er op!
Echt, zo lief!!!! Dat het drupte op mijn handen lag niet (alleen) aan de
verkoudheid. Bless you!!! Voor zover mensen gaan Carnavallen: veel
plezier!. 9 februari 2024. Die heb ik
kennelijk gemist... Maar de meeste kaarten zijn wel, voorzien van een zegel,
door een langslopende engel in de brievenbussen gestopt. En het werd tóch weer
laat. Juist omdat ik niets deed, verder.
8 februari 2024. Na een doorwaakte nacht was ik
heel laat op, en tamelijk brak. Maar de dienst aan de samenleving gaat door. Dus
heb ik in elk geval enveloppen geprint, en een aantal kaarten. Morgen de rest.
Ik hoop dat die verwarde persoon niet wéér midden in de nacht gaat
aanbellen... Tijd om naar bed te gaan.
7 februari 2024. Nog steeds een tikkeltje ziek,
maar er is licht aan het eind van de tunnel. Ik weet het, al zie ik het nog
niet. En nu weer snel naar bed. Maar wees gerust. Het komt goed.
6 februari 2024. Gisteren kwam ik niet in de
buurt van de PC. Ik bleef in bed. De verkoudheid breidde zich uit naar de borst,
en elke onverwachte beweging, riep een hoestbui op.
Zondag sexagesima 4 februari 2024. Wereld
Kankerdag. Dankbaar. Zelf ben ik snipverkouden, het wordt alleen beroerderberoerders
(voordat het beter wordt, natuurlijk). Ik ben niet verder gekomen dan bed,
toilet, keuken en tafel. En dus ga ik nu maar weer naar bed. 3 februari 2024. Al weer werd ik verkouden
wakker. Ik heb zelfs een Covid-test gedaan, maar die was gelukkig negatief. Een
uurtje opruimen ging nog net. Vanmiddag ging ik voor de beweging nog een uurtje
heen en weer naar de stad. Pffff.... Na het eten (en tijdens het eten) keek ik
wat dom TV-amusement, na een uurtje interessante dingen. En nu is het op. De
ogen lopen weer over, ik ga zo maar naar bed. Met een heet-drankje. Even
uitzieken. Haren wassen zit er vanavond ook niet in. Tja. Soms heb je dat. 2 februari 2024. De banden van de fiets zijn
opgepompt. Dat wel. Een paar kleine puntjes van mijn lijst zijn doorgestreept.
Verder wat onverwacht werk aan pastoraat. Ik ben er moe van, dus... morgen
beter.
1 februari 2024. Deze dag stond in het teken van
iemand gelukkig maken. Omdat de banden van mijn fiets nog stééds niet
opgepompt zijn, moest ik alles lopend doen, maar dat leverde me wel zo'n 13000
stappen op. 31 januari 2024.
Vandaag werd koningin Beatrix, die zich bescheiden verschuilt achter 'prinses
Beatrix', 86 jaar. Ik leek de enige te zijn in Utrecht die de vlag - met wimpel
- uithing. Maar ik heb haar hoog! 30 januari 2024. Na een goede nacht, ging ik er
vanmiddag tegenaan! Ik begon voor de duidelijkheid met een lijst. 22 stuks, zie
ik zo in een oogopslag. Duidelijk en gestructureerd. Sommige items hebben een
tijdslimiet, 30 minuten bijvoorbeeld... Na 30 minuten in de slaapkamer waren er
nog een paar kleinigheden, dus dat moest kunnen. Zo kwam er nog een half uur
bij. Gisteren had ik al één deur voorzien van een bijpassende deurklink, er
waren er nog drie, die in aanmerking kwamen voor enig onderhoud. Ik begon boven
met de doos waarop staat: 'verbindingen'. Die kon al niet meer helemaal dicht. Helemaal
onderin vond ik het deurbeslag dat ik zocht, (en nog een kamerdeurslot, altijd
handig!) - maar een en ander bleek niet te passen. De deur naar het halletje
heeft nu twee bijpassende klinken, maar geen beslag, want dat paste niet, twee
andere klinken liggen nu te drogen, die kunnen morgen misschien samengevoegd met
het originele beslag dat ik vond, en waarvoor de huidige klinken te dik zijn...
etc. Ik eindig de dag met 2 doorgestreepte items op de lijst, en een hele vloer
waar alles is uitgespreid wat ik uit de doos 'verbindingen' heb gehaald.
Dat alleen al gaat me morgen een paar uur kosten.
29 januari 2024. De huisarts stuurde me laatst voor de APK naar het ziekenhuis.
Dat moest vandaag gebeuren. Nuchter en vroeg. Nu ja, voor mij
vroeg, want de dame van de afspraak vond 10 over 10 al heel erg laat. Toen ik
daar hijgend aan kwam - net op tijd, moest ik een nummertje trekken, een half
uur wachten en daarna ook weer wachten. Vijf voor elf bleek niet te laat voor de
bloedprik. Normaal hebben ze 3 buisjes nodig, nu maar één. (Ik was niet helder
genoeg om daar vragen over te stellen, want ja, nuchter en dus vóór de
koffie!) Voor de Eerste Hulp ging ik naar de Espresso-bar, daar vlak achter,
waar ik voor een gewone zwarte koffie en een gevulde koek 6 euro neer moest
tellen!
Oeps. Op weg naar huis probeerde ik wat boodschappen te doen, altijd handig, als
je toch het pakezeltje bij je hebt! (De fietsbanden waren te zacht.) Toen ik
eindelijk thuis was, liep ik op mijn tandvlees. Pffffffffff. Ik heb vanmiddag
noodgedwongen een aantal uren geslapen, en ik ben nog steeds hors du combat, dus
ik ga maar weer richting slaapkamer. Volgens mijn smartding heb ik 9250 stappen
gezet tot nu toe. Morgen uithuilen en opnieuw beginnen. Ik denk niet dat ik nog
iets nuttigs kan doen, nu...
Zondag Septuagesima 28 januari 2024. De groene
tijd, overgang naar de Paascyclus. Het werd een lange dag. Die begon in de
Waalse kerk. Na de dienst zouden we gasten ontvangen uit buur-kerken met een
lunch, en er zou nog ge- en besproken worden... Ik mocht de (erg lekkere)
tomatensoep opscheppen, en hier en daar wat praten met mensen, naast de gewone
dingen. We waren op een gegeven moment met zo'n 40 mensen, waarvan de helft
behoorde tot de ontvangende partij. Dat viel wel tegen. Maar goed, ik had mij
toch voorgenomen om naar de roze viering in Amsterdam te gaan, en daarna naar
Parel. Dat lukte allemaal, zij het met vertraging. Elisa Mannah maakte - met
haar fantastische begeleider - een geïnspireerd feest van de dienst, ook al
begon die heel ruim vijf kwartier later en hadden ze geen mogelijkheid om die
rustig voor te bereiden... Tegen de tijd dat ik bij Parel en René in de keurig
opgeruimde en gezelloge Oceaan aankwam, was het al 7 uur geweest. Maar ook daar
hadden we een klein privé feestje. Ook mijn kleinzoon en zijn beminde zag ik
nog even. Leuk!
27 januari 2024.
Zaterdag, maar wel te vroeg op, voor mijn gevoel. Ik ging met een voor mij
onbegrijpelijke vraag naar de smart guys van de smart-bar, maar die kwamen er
ook niet uit. Dat betekent dat ik de oude e-reader moet blijven gebruiken voor
dat éne boek dat niet zichtbaar is, en dat niet overgezet kan worden op de
nieuwe. Het kostte me alles bij elkaar de hele middag. Ik was pas om half vijf
terug... te laat voor een telefoontje 'vanmiddag'... (dat is een ruim begrip) en
ik schoot zelf niet op, en half Utrecht schoot al evenmin op. Zo gaat het
soms. Later haren gewassen en krullers ingezet. Hè ja! Lekker in bad met
een boek. :·) En ja, terwijl ik een tijdschrift zocht, en niet vond, kwam ik
eindelijk het handige apparaatje tegen om koffers te wegen. Gewoon ergens
achteraan op mijn tafel, tussen en half onder hoge stapels. Ik wíst dat ik het
had... nu heb ik er twee. 'Beter mee verlegen, dan om
verlegen.' placht mijn moeder te zeggen... Ze had vaak gelijk. ;-)
26 januari 2024.
Wat bij-geslapen, dat was kennelijk nodig, wat opgeruimd... Ik heb o.a. het
winterdorpje voor het raam in de voorkamer maar eens afgebroken, nu aan de
overkant de narcissen al een eind de grond uitkomen. Opgeruimd nog niet, dat
komt een dezer dagen wel. Ik had een hele lijst met dingen die moesten gebeuren,
daar heb ik er een paar van kunnen doorstrepen, maar er is nog veel te doen. Op
naar het volgende punt! Dat was een uurtje datakloppen, dus voor ik fouten ga
maken, moet ik maar even stoppen, en dan zo naar bed. Straks genoot ik van de
mooie volle maan.
25 januari 2024.
Een dag die voorbij vloog! (Of ben ik zo traag?) Vandaag moest ik een formulier
ophalen bij de huisarts, dat is een aardig eind lopen. (Voor de stevigheid met
de rollator). Op de terugweg ging ik bij een paar winkels in de stad langs, en
nu zit mijn bril weer een stuk beter, en heb ik wat kleinigheden gekocht, maar
natuurlijk niet dat waarvoor ik de winkels binnen ging, want dàt hadden
ze niet. Dat heb je soms. ;-) Verder verdeed ik veel tijd met het
telefonisch maken van medische afspraken, maar dat leverder wel heel aardige
gesprekjes op. Het was hoog tijd dat ik weer eens post verstuurde aan de zieken
en aan degenen die een opbeurend kaartje konden gebruiken... Die kreeg ik niet
voor de lichting in de bus, dus dat komt een dagje later aan... Verder bracht ik
er nog een stel te voet rond, dus met 11.314 stapjes op mijn stappenteller, heb
ik weer een klein beetje ingehaald van alle stil-zitten in de vorige week. Tijd
voor bed. Morgen moet ik eindelijk maar weer eens beginnen met het gewone leven.
Het werk heeft zich opgestapeld. Maar ik ben blij dat de dienst van a.s. zondag
niet doorgegaan is, daardoor had ik de gelegenheid om naar Betty te gaan. ¦-D
24 januari 2024. Ik
blijk nog veel vermoeider te zijn dan ik dacht. In elk geval geestelijk, dus ik
kap er voor vandaag maar mee. Maar: 'the sink is shining', al moest dat
ook in twee gedeelten.
23 januari 2024. Wat heb ik heerlijk
(uit)geslapen! Er is geen bed zo lekker als je eigen bed! :-) De tas en de
koffer zijn leeg, maar nog niet op zolder, de eerste was is gedaan, maar nog
niet droog, en de eerste boodschapjes zijn ook binnen. Er moet nog héél veel
opgeruimd, maar dat komt later wel. De reis was wel vermoeiend, en de knikkende
knieën werden toen maar aan het werk gezet achter de rollator. Ik kocht ook
meer dan ik van plan was, dus was ik blij met een extra tasje van de
vriendelijke caissière bij mijn favoriete supermarkt. In elk geval heb ik een
boel stappen méér gezet dan de afgelopen week, en dat is ook goed voor lijf en
leden. Tot hier, voor nu.
22 januari 2024. Vanmorgen zag ik de temperatuur
langzaam oplopen, maar dat betekent ook: vanaf Lyon regen! We hadden van 5u55 -
6u10 daar even mogen luchten in de Aire du Centre de la France aan de
A71... net voor het echt ging regenen. In de verte zag ik later soms ook wat blauw.
Vannacht had ik eigenlijk niet geslapen, en dat begin ik te merken... Morgen beter.
Vanaf half acht reden we in een lange file naar de hoofdstad. De eerste voorsteden om
9u13. Het schoot niet op, maar aangezien ik 3 uur de tijd had in Parijs, maakte
ik me niet druk. :-) We waren maar een kwartiertje later dan gepland. In Parijs moest ik overstappen, maar met die bagage kon ik weinig doen dat
verder van het busstation was dan een paar honderd meter. Ik had geluk, de uren die
ik daar doorbracht was het droog.
21 januari 2024. De derde Zondag van de
Epifanie.
20 januari 2024.
11u21. De eerste koffie is al binnen. De TV staat weer aan, maar nu harder dan anders, terwijl de anderen gezellig bezig zijn met hun eigen dingetjes... Ik wen langzaam aan het matras.
19 januari 2024.
18 januari 2024. Er is er een jarig, hoera!!!
17 januari 2024.
Morgen is Dochter Twee jarig! Helemaal in Spanje. Alvast gefeliciteerd, schat.
Je bent waarschijnlijk eerder wakker dan ik! Een heel fijne dag! en ik ben er
bij! :-)
16 januari 2024
Lang geslapen, ruim 11 uur. De zon schijn af en toe, Betty werkt, we doen allemaal ontspannen ons eigen ding. :-)
Lekker, de zon schijnt, daar wordt een mens vrolijk van... Ik heb, eindelijk weer eens rustig en met aandacht, een hoofdstuk NT gelezen,
Marcus 8, dat voelt ook goed, dus nu kan ik aan het werk. ;-D
15 januari 2024
Betty en Ferry stonden me in Barcelona op te wachten, en ze zagen me meteen.
Heel prettig. Het was nog ruim een uur naar hun huis, waar ik eerst maar eens
naar een echt toilet ging, me waste en verkleedde. ;-)
Ik kreeg een tour door en om het huis. Het is leuk om alles eens te zien, het is
ruimer dan de foto's deden vermoeden, en er is ook veel werk verzet, sinds ze
daar wonen. Zelf ben ik rustig bezig. Maar niet echt met de dingen die ik moest doen.
Dat heb je soms.
14 januari 2024. De tweede Zondag van de
EPIFANIE. 13 januari 2024 Een lange en rommelige dag. Er moest weer eens van alles, en
sommige dingen moesten ook nog over, soms heb je dat. Morgen schijnt het een
rustdag te zijn!!! In elk geval zie ik net dat een van de klusjes succes had.
Fijn. Heb een gezegende zondag, en slaap lekker!
12 januari 2024. Veel gelopen, gebeld, en veel te weinig opgeschoten. Soms
heb je van die dagen. Morgen beter.
11 januari 2024
was een dag van 'alea iacata est' en vervolgens veel tijd verdoen met slechts
een páár dingen die ik op mijn lijstje had staan. Veel gezocht, een beetje
opgeruimd, een paar dingen gevonden (v.n.l. dingen die
ik nú niet zocht, en waarvan ik niet meer weet waar ik ze vorige week voor
nodig had...). En er werd me nog een dag ontfutseld voor mijn
volgende deadline... Maar het is zoals het is, zoals dochter II zou zeggen...
Morgen (straks, want het is alweer na middernacht)
verder. En beter!
10 januari 2024
Het is nog best koud. Omdat ik dacht een knoop door te hakken moest ik buiten
alle knopen goed dicht-knopen. Maar dat waren weer andere. De concentratie is
laag, vandaag, ik kwam er via de website niet goed uit, dus ik dacht slim te
zijn, en zelf op onderzoek uit te gaan. Voor noppes. 6000 pas in de kou...
daarna kwam er nóch iets uit mijn handen, nóch uit de benen. Morgen beter.
(Gelukkig kon Betty een boel voor mij uitzoeken!)
9 januari 2024
Heerlijk geslapen, eindelijk weer eens een volle nacht! Dat gaf moed om te gaan
ruimen, en om te gaan klussen. Van alles tegelijk overhoop gehaald. Als ik hard
doorwerk, kan ik tegen juni een aantal hotspots opgeruimd hebben! Maar ik heb
wel één klusje geklaard: een kersttreintje, dat maar niet wilde lopen, en waar
degene in het gezin die techniek heeft gestudeerd ook niet kwam, loopt en speelt
weer. Dat kan morgen (of zo) netjes opgeruimd worden. Maar ja, Pippi Langkous schijnt gezegd te hebben: 'Ik heb het nog nooit
gedaan, dus ik dénk dat ik het wel kan!' Die moesten we er maar inhouden. Verder heb ik de 145ste geboortedag van mijn schoonmoeder gevierd met een
érg lekker gebakje. (Zij hield - bescheiden, niet te vaak - van heel erg
lekker!) (En van duur = kwaliteit!) (Duur was het!) 8 januari 2024
Deze nacht was erg kort, want ik werd veel te vroeg wakker... Ruim voordat mijn
pakje om 8 uur kon worden gebracht, zat ik beneden. Terwijl ik wachtte - en
wachtte - brak ik de kerstboom af, en haalde ik lichtjes en versieringen weg.
Alleen het winterdorp voor het raam laat ik nog even staan. Afgezien van de
typische kerstelementen. Om 3 uur kwam mijn pak. Een aardige jongen, die bereid
was het naar boven te brengen en het op de tafel voor te zetten! Ik heb een
aantal dingen verhuisd in mijn studeerkamer, dat betekent dat er nog een flink
aantal stapels op de slaapkamer ligt, waar ik ook 'nog eens iets mee moet
doen'... Er kwam vandaag nog niet een kwart uit mijn handen, van wat ik vannacht
allemaal had bedacht. Morgen beter. Ik moet toch eens orde op zaken stellen wat
betreft de printers die het wel . niet goed doen, drivers updaten, kijken naar
inkt etc. Dat op zich is al een week werk. Er gaat nu in elk geval weer iets
niet goed. Morgen verder? Het is kwart voor twaalf, dus...
Epifanie 7 januari 2024
Zondag van de Verschijning van de Heer. Kerkgang in de
Pieterskerk. Snel naar huis, want ik verwachtte bezoek. Een dierbaar en
zwaarwegend geschenk kreeg een goede bestemming. En de ontvanger, zoon van de
maker, moest wel in de bak onder Tons bed duiken. Dat deed hij met liefde. Later
prachtige vesper in de Klaaskerk. T+B waren er ook even. Goed zo. Maar nu ben ik
heel erg moe. Ik liep ook over straat te zwalken alsof ik dronken was. Een
vasculair incidentje, denk ik. Hoop dat het snel bijtrekt. Morgen beter, hopen
we dan maar.
6 januari 2024.
A.J.L. M(elchior) is jarig, op Driekoningen. In Frankrijk (en Spanje) wordt een
speciale Driekoningenkoek/tulband gebakken. Met een boon er in, of een speciaal,
hitte bestendig klein beeldje. Wie dàt in zijn of haar stuk aantreft is de
konin(in) van de dag. Voor mij ben je dat ook zónder boon wel. Gefeliciteerd! Helaas
bleek mijn koningskind ziek in bed te liggen vandaag! (En gisteren ook. Hij
hoopte zich vanavond even uit bed te slepen voor zijn verjaarslekkernij... We
hopen op voorspoedige beterschap!) Gelukkig mocht mijn in Spanje wonende
schoonzoon na een week ziekenhuis weer naar huis te mogen. Ook hier geldt:
Beterschap!
5 januari 2024.
Weer héél vroeg op, want ik verwachtte weer een pakje, van dezelfde instantie
waar het pakje van gisteren vandaan kwam. Bovendien zouden de goten en
dakkapelletjes nu eindelijk schoon gemaakt worden. Dus ik zat ruim vóór 8 uur
beneden met mijn eerste kopje koffie. Om half tien kwam het pakje. Maar het was
donker en nat. Pas in de middag kwam de hoogwerker... het hagelde. :-( Na een
kopje koffie bij de buurman, ging hij toch aan het werk. Toen hij klaar was,
werd het droog. Tussen al dat wachten door heb ik aardig wat opgeruimd in de
keuken. Ik heb vrij wat gedaan, zelf het muisgrijs uit de haren gewassen, want
het was geen gezicht. En ik heb er maar weer een post-dag van gemaakt, want dan
kon ik nog kerstzegels gebruiken. Het scheelt weer. Warempel, ik kreeg uit
Alicante een kerstkaart, verzonden de 23-12-23. Dat is hééél snel voor
Spanje. (Alicante is wel een grote stad...) Nog een aantal Berichtenbladen
weggebracht. Niet dat ik nu alles heb gedaan, maar het valt alles mee. 3 januari 2024.
Vroeg op, want ik verwachtte de toner, voor de rest van de boekjes. Helaas,
vertraging! Dus heb ik het minimum dat nog moest met de inktjetprinter
afgedrukt. Duurt wat langer - veel langer, maar is wel goedkoper. In elk geval
is alles op de bus, er moeten er nog een paar rondgebracht worden, maar niet met
dit weer, dus nu kan ik verder met de digitale versie. Er is licht
aan het eind van de
tunnel. (Als je goed en hoopvol
kijkt!)
2 januari 2024.
Vroeg op, voor mijn doen, en om 11u52 deed ik de eerste 47 Berichtenbladen op de
post. En dat moet nog tig keer. Maar de ene printer doet de omslag, de andere de
inhoud van het (dunne) boekje, terwijl ik niet en vouw en snijd, en de
enveloppen vul. Hoera, ik ben nog steeds een werkende vrouw! ;-D Aan
het werk dus! 1 januari in
het jaar onzes Heren 2024. Weet je gezegend!
Sterkte voor de zieken, vrede en gezondheid voor wie dit leest.
En hartelijke gelukwensen aan zwager Barry en zijn gezin!
Tot ver in de nacht ben ik aan het knutselen geweest met een onwillige (en
een gewillige, maar héél trage printer. De tekst is klaar. Morgen hoop ik de
eerste 50 Berichtenbladen in de brievenbus te kunnen frummelen, mits de kleppen
dan al open zijn... Hoe dan ook: een gezegend 2024!!!
Voor het nieuws van 202 Voor het nieuws van 2022 kan men
klikken op nieuws_2022 Voor het nieuws van 2021 kan men
klikken op nieuws_2021 Voor het nieuws van 2020 kan men
klikken op nieuws_2020 Voor het nieuws van 2019 kan men
klikken op nieuws_2019
Voor het nieuws van 2018 kan men
klikken op nieuws_2018
Voor het nieuws van 2018 kan men
klikken op nieuws_2018
Voor het nieuws van 2017 kan men
klikken op nieuws_2017 Voor het nieuws van 2016 kan men
klikken op nieuws_2016 Voor het nieuws van 2015 kan men
klikken op nieuws_2015 Voor het nieuws van 2014 kan men
klikken op nieuws 2014 Voor het nieuws van 2013 kan men
klikken op nieuws 2013 Voor het nieuws van 2012 kan men
klikken op: nieuws 2012 Voor het nieuws van 2011 moge
men klikken op: nieuws 2011 Voor het nieuws van 2010 moge
men klikken op: nieuws 2010 Voor het nieuws van 2009 bevelen
we aan te klikken op: nieuws 2009 Voor het nieuws van 2008
verwijzen we naar nieuws 2008 Voor 2007 mag men klikken op nieuws 2007 Voor 2006 op nieuws 2006 Voor 2005 op nieuws 2005 En de rest is oud nieuws...
Vanavond kwam Laetitia de lamp terugleggen, die had ze gewassen, een
enorm werk, en van nieuwe bedrading voorzien.
Ik ben er blij mee.
Volgende maand maar eens ophangen...
Che va piano, va sano,
volgens de Italianen. Kleine Stapjes. Normaal zou ik op dit moment de paaseieren van de takken halen,
en ze vervangen door de
rode exemplaren, maar dat
lukt me niet meer voor morgen. Tja. Wel heb ik vanavond de haren gewassen, ik
ben benieuwd hoe het er morgen uit ziet. Nog eens de krultang er over, zoals
Petra dat deed, zie ik niet zo zitten... Morgen het grote feest van de
Kerk:
Pinksterfeest. Moge het vuur
van de Geest weer worden aangewakkerd in onze harten!
En dat wèrd het.
We hebben gekletst, gesnoept, koffie- en thee gedronken, ze
hebben mijn bedden verschoond en een matras omgedraaid...
En de kapotte
kroonluchter, die al een tijd op Tons grote bureau ministre lag te verstoffen, is meegenomen ter
reparatie.
Zo lief!!! Het was een verrukkelijke Moederdag!
Ik heb niets nuttigs meer gedaan, dat komt morgen dan wel weer.
(Toch wel gek als je kinderen zó boven het hoofd groeien!!!)
Er kwam vandaag weer té weinig uit mijn handen. De dag is om. Ik val om. Morgen
beter.
Heb een mooie dag!
Dus dit schaapje heeft weer een keurige krullenkop.
En nu is het bedtijd. Morgen verder en beter en meer...
Omdat het nuttig en nodig was, heb ik vanavond mijn haren gewassen. Intussen
stond het radiootje aan, en genoot ik van Schubert. Alsof Ton aan het spelen
was... Dat mis ik wel.
Hem ook, zo af en toe... Maar wat bén ik bevoorrecht! En dan nog een stel
leuke kinderen ook...
Wel
grappig dat ik alwéér mijn bevrijdings-speld kwijt ben, gewoon omdat iemand
die zo leuk vond, en dan geef je ze dat natuurlijk. Vorig jaar had ik er een
paar, en toen mocht ik ook van (uit)delen. Ik moet weer eens uitzoeken waar ze
te koop zijn. Komt goed. (Is gebeurd) De zon schijnt, het wordt etenstijd, dus ik wens je een
verrukkelijke avond.
Van André Troost kreeg ik een mooi gedicht voor vandaag:
Dit jaar heb ik gekeken naar de bijeenkomst op de Dam, en naar het Herdenken
door het Jeugdjournaal. Ik hoop dat veel mensen ook daar naar keken. Vanavond
laat bracht ik nog een brief weg. Mijn regenjas en -hoedje werden intensief
beproefd op waterdichtheid, gedurende een klein half uur. Om elf uur was de
Paasnachtdienst van de Griekse Orthodoxe kerk op het punt te beginnen. (Ik dacht
dat die net was afgelopen, maar ik las op internet: 'Veel Grieken beginnen hun
weg naar de kerk rond 23.00-23.30 in de nacht van de Heilige Zaterdag. De dienst
wordt meestal buiten gehouden en de gelovigen verzamelen zich met kaarsen en
lantaarns om de opstanding af te wachten tot klokslag middernacht, wanneer de
priester de verrijzenis van Christus aankondigt en de gelovigen uitroepen:
"Christos Anesti!" ("Christus is opgestaan!"). Daarna wordt
de dienst gemarkeerd door het luiden van klokken, het afsteken van vuurwerk en,
opnieuw, het vrolijk zingen van hymnen.' Dat wist ik niet. Ik zag mensen
blij en vrolijk met brandende kaarsen (en paraplu's) zich buiten op straat
verzamelen. Straks klinkt zeker het 'Christus is
opgestaan!' Χριστός Ανέστη.
Ik werd er blij en vrolijk van. Ondanks de stromende regen. Gezegend Paasfeest!
We vieren het elke zondag!
Overigens hoorde ik straks gezang op straat, en de hele Orthodoxe gemeente van
hier-achter kwam in processie langs. Nog vrij wat mensen. De oosters-orthodoxe
kerken - ook wel Orthodoxe Kerk of Byzantijnse Kerk genoemd - vieren
het Paasfeest in 2024 op zondag 5 mei. Dus dit was hun Goede Vrijdag!
Ik pakte net mijn mobiel verkeerd vast, het viel uit de hoes, maar doet het nog.
God zij geloofd en geprezen!!!
Leef in de vreugde van de Heer, lieve Bernadette!
Een dappere vrouw met een gouden hart!!
Er brandde hier een kaars, en ik deed maar wat rustig opruim-werk
intussen.
Nu is het avond, en klopt de wereld weer aan. Tijd voor de te-doen-lijst! Hard
gewerkt, maar het bleef hink-stap-géén-sprong. Morgen beter :-)
Er is ook veel om voor te bidden. En velen. Dat ook.
Morgen een rustdag. Tja... Ik wens je een
gezegende zondag...
Om half twaalf kwam het 'All Clear'. Tja... Morgen beter. Tijd om te gaan
slapen...
De rest lag er wel voor middernacht in, en toen had ik ook de kaarten die p.p.a.
rondgebracht moesten worden ook juist op hun bestemming afgeleverd. Het begon toen nét vlak voor
twaalven nog zachtjes te regenen. Helaas, toen ging ik éven zitten. Tot na één
uur. En zo werd het een beetje laat.
En ik kan morgen / straks opnieuw beginnen met dat lijstje. Het schiet niet echt
op, hier!
In de Oceaan had Parel een Mik-feestje aangericht voor Mik
en de naaste familie en enkele intieme vrienden. Het was heel gezellig en
lekker. Ik vrees dat ik morgen beter niet op de weegschaal kan gaan staan. Fijn
dat Tonio me ook weer naar huis bracht. Hij heeft de oude laserprinter van 'Het
Evangelie in Spanje' losgehaald en twee verdiepingen omlaag gedragen. Die brengt
hij morgen naar de 'recycling'. Daarna heeft hij de nieuwe printer op de plaats
van de oude gezet, en alle snoeren verbonden. De rest mag ik morgen uitzoeken.
Dat zien we dan wel weer.
Vanmorgen om 07 u 07 werd
Mik
meerderjarig.
We zijn blij met hem. Maar hoe het nu zit met die files, was me een
raadsel... Ik ben benieuwd of jullie wel kunnen zien....
Mik21
Maar vanavond heb ik wel de haren gewassen, én gekruld. Dat was er in het
weekend niet van gekomen.
Morgen is er weer een jarige, hoera! Via WA kreeg ik van een van zijn
boezemvriendinnen, een Appje, met een fotootje van onze Mik... Hij is
kennelijk aan het oefenen ;-) Alvast gefeliciteerd!!!
Vanmiddag heb ik heel
ontspannen wat opgeruimd, met wél een zondags gevoel. De Walen hadden om half
zes een vesper. En een nazit. Om half acht was ik weer thuis. Vanavond belde ik
Petra, want haar Maaik was vandaag 17 geworden. Hij was in nuce al
aanwezig, toen wij zijn ouders trouwden. Hij heeft een aartje naar zijn vaartje,
maar dezelfde ondeugende ogen als zijn moeder ;-) De jarige heb ik niet
gesproken, maar zijn moeder en ik hebben nog wat verhalen over en weer
ingehaald. Gezellig!
Toen was ik móé!
Ik vergat de groenten daarna, die zijn denk ik niet meer te eten. Je hebt van
die dagen
Vanavond nog wat vertaalwerk, en de notulen bij gewerkt. (Postzegels afgeweekt
ook nog...) En ja, oei, het is al weer een tijd vrijdag. Nu ja, ik heb mijn best
gedaan. Welterusten / een fijne dag!
Ik had vandaag in elk geval een ruim deel aan het goede.
Half acht: de Notulen heb ik net verstuurd. Nu kan ik gaan eten :-) Later
bracht ik een brief weg, en deed ik wat boodschappen. Voornamelijk om de
beweging. En nu ben ik hééél erg moe. Morgen verder. ;-)
Maar nu moet ik nog wat afdrukken, en vooral: 'begrijpend lezen'... Iedereen
kan het, zegt zo'n eigenwijze snotneus
regelmatig op de radio. Maar ik ben niet iedereen... Aan het
werk!
Gelezen, aantekeningen gemaakt, Typefoutjes gevonden, morgen corrigeren. Het is
al lang weer vrijdag.
Verder was ik heel de dag bezig, maar ik kan je al niet meer vertellen waarmee
(afgezien van de voorbereidingen voor de vergadering van vrijdag,
natuurlijk...)
De PC staat een backup te maken. Eerst zou het 17 uur duren. Hallo! Toen 19
uur.
Om zes uur: 1 dag en x uur, nu al 2 dagen en YY uur. Niet leuk.
Een mooie Stille week, met veel verdieping.
Onze trein ging om kwart over elf van het hoofdstation in Wenen, en dat was vrij
makkelijk via de U-baan te bereiken. Maar wat wás het makkelijk voor mij dat
Parel en Betty zich net al die détails bezig hielden!!!
Ik ben deze week heel liefderijk omzorgd en in de watten gelegd.
Het weer was nog zonnig toen we vertrokken, en als steeds waren we blij met de
frisse lucht, want in de flat was het echt bloedheet! (Zelfs voor Ton hoefde ik
het destijds niet zo warm te stoken!!!
Parel en ik genoten van het variërende landschap, van dorpjes, bergen, nu eens
dichtbij, dan weer heel ver weg, af en toe een grote stad.
Onderweg naar Frankfurt varieerde het weer net zo hard als het landschap!
Van zon tot regen, dreigende luchten, bloeiende bomen, voorjaarsbloemen, een
grote variëteit. We keken onze ogen uit! En natuurlijk klikte ik blindelings
met het fototoestel. Het zal nog een hele klus worden om door de bomen het bos
te gaan zien.
In Frankfurt moesten we overstappen, en daar hadden we een royale 2 uur voor,
dus dat de trein waarmee we aankwamen een kleine vertraging had, gaf niet. We
hadden zelfs de vorige trein naar NL kunnen hebben, maar dan hadden we
waarschijnlijk / mogelijk geen goede plaatsen gehad. Dus liepen we wat rond in
het futuristische station.
De cadeautjes die ik nog had willen kopen, gisteren, lukten vandaag niet. Tja!
We aten een hapje bij de Burgerking, en dat gaf wat warmte vanbinnen maar was
geen aanrader. ;-) Met enige vertraging stapten we in de trein naar Amsterdam.
Dat ging prima, en de rest van de avond amuseerden we ons best. Ook in Utrecht
bood iemand aan om de rollator met de koffer erop uit de trein te tillen, wéér
een engel, en toen kwam de volgende engel hard hollend met een brede lach
aanrennen! Mijn jongste en mijn oudste wuifden elkaar enthousiast toe, door het
raam van de ICE, en zo zwaaiden Laetitia en ik Parel uit.
Om half twaalf vanavond werd ik door mijn jongste
dochter thuis gebracht, en dat was erg fijn, want ik was wel óp. Een lange dag
is om, maar we hadden een fantastische week. Morgen verder...
Ik begreep dat mijn dochters vaak met elkaar scrabbelen via internet. Grappig wat er allemaal kan. Gewoon vind ik wel leuker.
Het is alweer tig keer bedtijd. Welterusten, allemaal. Bless you!
Ik ben wat onthand, nu de PC niet alles doet, wat ik graag wil, en de laptop vraagt gewenning. Dat wil zeggen: die went niet aan mij. Denk ik. ;-)
Het is dus dinsdag, en ik ging de stad in, ik had een hele lijst meegekregen met dingen die ik verondersteld werd te doen, maar ja, je kent me... Het een lukt wel, en het ander niet. Het werd een volle dag, en aan echt eten kwam ik niet toe. De weegschaal zal me wel op de vingers tikken, maar verder was het een heel interessante
dag!!!
Morgen zien we wel verder. xxx
Heel veel stappen, vandaag. :-D
Gefeliciteerd, schat!
Ik had een lijstje met dingen om te doen en te kopen, daarvoor moest ik de halve
stad door, wat ik echt nu nodig heb, kon ik in drie winkels niet vinden, maar
wel een paar andere dingen die ook nuttig kunnen zijn, want zo gaat dat. Wat ik
zocht en nú nodig had, is besteld. Ook dat gaat soms zo. Ik was aan het
knutselen, toen de telefoon ging... Tja, toen moest ik stoppen en later ging het
niet meer. Later. Een telefoontje om te bedanken voor een verjaarskaart duurde
ruim 80 minuten. Oeps. Er is nu zoveel te doen, dat ik niet weet waar te
beginnen. Niet leuk. Ik blijf nog moe. Komt goed. Morgen rustdag, toch?
Ik ben een gezegend mens, maar nu heb ik hoofdpijn, dus ik ga tóch even
lopen...
Daarna kwamen de telefoontjes, en daar was ik nog mee bezig toen vanavond Parel
en René kwamen, met bloemen, postzegels en een bakje verse satésaus en ze
brachten ook een bos gele tulpen mee van Mik en Faye. Niet alleen dat, maar er
is ook gezogen, en het bed verschoond. Nu draait er boven een was (op
nachtstroom, maar ik hoorde laatst dat die nu duurder kan zijn dan dagstroom...
daar moet ik toch eens naar informeren... maar nu ga ik naar bed)!
Zo zou ik het niet kunnen, helaas. En nu ga ik zo maar weer naar bed. Maar we
gaan vooruit, teen voor teen. ;-) Nog geen heel drukke dingen deze week, ik zie
zelfs geen kans om narcis-transplantatie vanuit de tuin uit te voeren naar de
wal, waar veel narcissen bloeien, en toch wat moeite hebben om de naam van TON
te schrijven, voor de vijfde. Als iemand helpen wil: graag. Morgen of dinsdag.
We zien wel. 103!!!
Ik heb zélfs geen gebakje gegeten ter gelegenheid van mijn vaders
verjaardag, die toch als motto had: 'Vier uw vierdagen!' (Nahum 1:15) Dat
halen we dan later wel een keer in. Komt goed.
In elk geval geen uitgebreide verjaardag, zelfs niet in de Oceaan. Ik zie het
over een paar dagen wel.
Het recept voor de pijnstillers beviel me al niet, dus dat kan even afzien
worden.
De verdoving is nu bezig uitgewerkt te raken. Ze had héél stevig verdoofd
omdat ik al een ontsteking had, Heb al vijf perenijsjes uitwendig toegepast om
te koelen. Dat
pak is bijna leeg. Nu doe ik het maar even met koude vingers, tijd voor bed. Ik
ga lekker zielig wezen...
Als ik de ringvinger gebruik met het tikken zonder spalk, doet het pijn, en met
spalk tik ik mis. Dus ik zoek zo de spalk maar weer op. :-) Ik heb nog wel
een laatste stukje getikt van de ingekomen stukken. Morgen moet ik maar weer
eens echt aan het werk!
Ik bewerkte de fotootjes die ik vanmiddag had genomen, maar die waren allemaal
slecht van belichting en van scherpte. Tja!
Het werd een dag van kleine dingetjes. Én ik heb mijn haar gewassen en gekruld.
De vinger zonder spalk deed wel mee, maar is nog stijf. We zien morgen wel...
Heb een goede zondag.
Intussen weet ik dat het van de liefste vrienden komt, die ik heb...
Twee superlieve mensen met een groot gevoel voor humor! Hier ga ik nog lang van
genieten!!!
De rest van de dag en de avond was ik bezig met het gróót afdrukken van een
foto van de kleinkinderen voor de salon. De vorige foto was zowel verkleurd als
verouderd (15 jaar of zo) Nu heb ik een iets kleinere dan A3, geprint op 2x A4.
Die ga ik aanstonds ophangen, mits de lijm echt droog is, en anders morgen. Er
lijkt licht te gloren aan het eind van een paar tunnels. :-) Ik voel me nu ook
wat beter, zij het niet gezond. Salonfähig ben ik nog niet, en deze dag is net
het hoekje omgegaan, dus ik groet je. Bless you!
+++ Het onthutsende nieuws over Aleksej
Navalny 1976-2024 houdt velen bezig. Mij ook. God trooste allen die van hem
hielden en om hem gaven.
De feestverlichting is uit, de achtergrond van de verschillende computers /
laptops is aangepast aan de paarse tijd, en nu is het bedtijd.
En zo rommelde de dag door. Één ding is gelukt. Morgen vast beter. Iemand
belde aan dat mijn telefoon het niet deed. Die had ik niet gemist. Maar ik heb
boven een telefoon gevonden die gevallen was, en ja, nu heb ik wel weer een
kiestoon...
Hoe dan ook, het is de hoogste tijd om te proberen te slapen. Morgenavond begint
de paarse tijd... Tja...
Ik durfde het niet aan om te fietsen, (er stond toch een scherpe wind) - en het
was een heel eind lopen, ook omdat er wegomleggingen waren. Wordt vervolgd. De
terugweg ging via HC (er uit gaat wel, met de rollator, er in van huis uit is
aan twee kanten een uitdaging). Boodschappen konden makkelijk mee naar huis, zo
met het vierwielertje.
Verder heb ik alleen
TV gekeken zonder veel te zien. De hoogste tijd om naar bed te gaan. We komen er
wel. Een keer.
Vandaag is niet veel beter, na de kippenbouillon als ontbijt (schijnt gezond te
zijn) heb ik een paar uur zitten dutten voor de TV. Nu is het kwart voor vier,
en kleine slokjes koud water blussen een beetje het brandend zand in de keel.
Tijd om maar weer eens mijn bed in te stappen. Terecht dat ik de afspraken met
de huisarts van gisteren en morgen heb afgezegd. Ik besta nog even niet.
Maar het kómt goed!
Vanavond heb ik gekeken naar de VPRO. Allerlei beelden uit mijn jeugd. Laat de jeugd goed in de oren knopen hoe dicht we bij een rampzalige catastrofe zijn. God behoede ons!
Geniet morgen van zondag sexagesima, en zeg een klein gebedje voor me...
Dàt is dan weer meegenomen. En nu is het voor mij de hoogste tijd om te gaan
slapen!
Morgen is hetwarme-truien-dag, en ik heb zowel beneden als boven de kraan op de
radiatoren een slag naar links gegeven.
Gisteren haalde ik van alles uit de dood 'Verbindingen', vandaag heb ik alles
weer ingeruimd, en ingeschreven. Zelfs in de PC gezet. Jaren geleden heb ik de
inhoud van al die dozen al eens opgeschreven, maar waar Ik heb geen idee! Ik kon
het niet vinden. Voor de beweging liep ik heen en weer naar de Twijnstraat,
verder werkte ik aan de 'Ingekomen stukken'. Mijn Te-doen-lijst is bijna nog net
zo lang als gisteren. Morgen verder, dan maar. Komt goed.
Dat ik toch pas laat thuis kwam, lag aan een nét gemiste bus (die me niet leek
te zien) en later moesten we ergens stoppen met de trein voor een verward
persoon. Vandaag meer dan genoeg gelegenheden om voor allerlei mensen te bidden,
dus. Maar ook om te danken. De hoogste tijd om de tanden te poetsen en de rest
zien we morgen dan wel weer. Dit was een dag vol liefde en goedheid. En met die
verwarde persoon komt het goed, zegt de Heer.
Dank!
Later kwam de regen terug, maar we werden
slechts één keer een half uurtje vrijgelaten, en toen bleef ik bijna droog.
Tegen 4 uur passeerden we Lille, toen was het droog, en scheen er de zon, maar
we mochten de bus niet uit.
Zes minuten later dan gepland stonden we (om 21 u 01) stil bij de bushalte in
Utrecht, nadat we minstens een kwartier extra nodig hadden gehad voor het stuk van de Fly-over
bij de GrvRweg tot de bushalte. Laetitia begroette me enthousiast, zij had
vanwege stroomstoringen bij NS en een overmaat aan Taxi's rond het Station, een
half uur extra rijtijd gehad, dus het kwam allemaal prima uit... Ze bracht me
thuis, wat een vriendelijke luxe, en ik zwaaide haar om kwart voor tien na. Tijd
om te slapen...
Vanmorgen kwam de kerkgang er niet van, maar gelezen heb ik wel. En die frisse neus heb ik toch wel
gehaald, ik liep tegen het heuveltje op - en terug. Het is bijna vier uur, en het is binnen ook heel plezierig. Straks zien we wel verder. Rustdag, toch???
Om kwart voor zeven brachten Betty en Ferry me naar Barcelona, waar ik vijf voor
negen de bus zou nemen. Die bus ging 10 minuten eerder weg, omdat iedereen
er al was, en ging toen rustig richting... Busstation Noord waar we (geloof ik)
om half tien weggingen, richting Girona -> Montpellier -> Parijs. Om 23u24
passeerden we de Franse grens. Het was -2 graden Celsius buiten, maar binnen in
de bus was het warm.
Betty en ik hebben boodschappen gedaan, en ach, ik had de rollator niet eens nodig. :-)
We zijn met ons drietjes gaan eten bij een Chinees, het was er erg ruim opgezet.
Later op de middag heb ik met Betty een dorpje bezocht, El Roc de Sant Gaietà.
Bijzonder aardig! Zie de rode druppel. Ook bij Reus, spreek uit Ree-oes, en het
huis staat ongeveer bij de punt van de pijl, dus echt aan de rand van de stad.
Verder heb ik een stukje gedaan
voor de 'ingekomen stukken', dat zijn van die dingen die met horten en stoten komen.
Een paar leuke berichtjes gewisseld via WhatsApp, met kinderen en kleinkinderen. Ook dat is een handige manier om foto's te delen. Af en toe blijf ik me verbazen over wat mogelijk is...
Van harte gefeliciteerd, schat! Een heel fijne dag...
Vandaag was gezellig, we reden langs het ziekenhuis, zodat ik íets van de stad
zag, en daarna gingen op een pleintje in Reus wat eten, (waar ik deze
foto maakte, terwijl ze werd gefeliciteerd door haar zoon). Het was mooi weer,
iets van 20°C, dus dat was op zich al een verjaarsgeschenk!
Het eten was
leuk, maar daarna moesten we echt terug. F. is nog lang niet de oude.
Tijd om maar weer eens aan het werk te gaan.
Ik heb best wel wat gedaan aan de 'ingekomen stukken'. Intussen keken de anderen
naar de TV en Betty en ik dronken een glaasje Maneschijn-wijn op haar verjaardag en op
de gezondheden.
(Het huis heet zo, dus dat is wel toepasselijk, en de wijn is ook nog
lekker...)
Vandaag heb ik gewerkt aan
de 'ingekomen stukken'.
En ik ben een groot deel van de dag bezig gewest met het wissen van honderden foto's van het fototoestel. Dat moest ook weer eens gebeuren.
En dat kan makkelijk, terwijl de TV babbelt...
Straks zijn we
naar de supermarkt geweest, maar ik heb weinig gelopen vandaag, rustige dag. Prima zo...
Ach, dacht ik, laat ik eens op familiebezoek gaan. Met de bus. Maar dat tikt toch niet zo handig, dus straks werk ik de site
wel bij, als ik het niet vergeet, En anders morgen...
Het was ook brbrbr...berenkoud! Op een gegeven moment stopte de bus, en de deur stond een tijd wijd open, terwijl er mensen
in en uit stapten, en de chauffeur iets vaags deed, er was een echte sneeuwjacht, recht de bus in.
Ja toen dacht ik: 'There is no place like home!':-) Verder is het gezellig. :-)
Ik had een heel gezellige jongen naast me, oprecht geïnteresseerd, en we hebben
zeker 70% van de reis gepraat over allerlei interessante dingen. Leuk! Hoewel
hij haast had, stond hij er op me in de bushalte in Parijs (Bercy) nog even te
helpen. Echt een heer. :-) In de bus naar Barcelona was de gereserveerde plaats
nergens te vinden. Alles was vrij, zei de man van de bus. Ja, ja. De lichtjes gaan ook niet aan, dus het was nacht in Bethelems dreven, De Wi-fi werkte alleen toen we nog op het station waren. Nu kan ik internet niet meer
op. Nu ja, morgen beter. Misschien had ik niet de goede connectie. Nog eens proberen. Tot hiertoe heeft de Heer ons
geholpen. En de bus staat ergens even stil, en we hebben nu wel een vaag bovenlicht. Gelukkig had ik
een USB lampje. Het wordt een rustige nacht, behalve dan die gesprekken achter me, telefoon. Ik denk in het
Castilliaans, ik versta af en toe een woord, maar ik hoor er een heleboel.
En er zit iemand vlakbij steeds te kuchen... :-(
Om kwart
voor elf mocht ik beneden gaan zitten, especial para
señoras de edad avancada. Vlak bij de WC... maar rustiger was het wel.
Verder moet ik een aantal beslissingen nemen en afspraken maken, waar ik tegen
op zie.
(Ik heb twee uur door de stad gelopen, dus... <moet kunnen>)
4 januari 2024.
Héél vroeg op, want ik verwachtte deze keer de toner echt. Tussen 8 u en 11.20
u. Als ik niet twéé wekkers had gezet om kwart voor acht, was het me
niet gelukt. In elk geval heb ik nu drie pakjes, morgen komt er nog iets... Het
is nog geen elf uur, en ik val óm! Maar ik heb al twee keer koffie gehad. Tja!
De rest van de dag ben ik doorgekomen op familieverpakkingen snoep. Meerdere!
Morgen moet ik ook weer vroeg aantreden. Er is vanmiddag en vanavond niets
nuttigs meer uit mijn handen gekomen. Jammer. Morgen beter...
Nu maar
Tot het eind van de dag heb ik hard gewerkt. (En een hele tijd gekletst met mijn
verre dochter!) :-)
De meeste enveloppen zijn óf weg, óf gevuld. Buiten raast storm 'Henk'
over het land, ik ga maar niet meer naar buiten!